چهارشنبه ۱۷ مرداد ۱۳۸۶ - ۱۵:۲۹
۰ نفر

رابرت فیسک: یک بار دیگر اتفاقی ناخوشایند برای آمریکا تکرار شد. عرب‌ها یک بار دیگر به دمکراسی عمل کردند اما به کسی رای دادند که آمریکا نمی‌خواست.

فلسطینی‌ها دو سال پیش در یک انتخابات آزاد قرار بود به تشکیلات خودگردان و جنبش فتح محمود عباس رای دهند اما چنین نکردند و بر خلاف نظر و میل آمریکا به حماس رای دادند.

مارونی‌های مسیحی لبنان هم در همین هفته در انتخابات میان دوره‌ای پارلمان به کسی رای دادند که مخالف دولت فواد سینیوره در بیروت است.

 کامل خوری در این انتخابات با کسب 418 رای کرسی را که به پیر جمیل نماینده سابق پارلمان تعلق داشت را از آن خود کرد. جمیل در ماه نوامبر گذشته توسط مردان مسلح ناشناس کشته شد. غرب مسئولیت این ترور را با عوامل امنیتی سوریه می‌داند.

این رای ضربه سنگینی به دولت آمریکایی سینیوره در لبنان است. همچنین این نتیجه به میشل عون ژنرال سابق و از متحدان حزب‌الله کمک بزرگی می‌کند تا در انتخابات بعدی نیرومندانه ظاهر شود. او از کاندیداهای اصلی انتخابات ریاست جمهوری اواخر امسال است.

او بعد از مشخص شدن نتیجه این انتخابات گفت: آنها نمی‌توانند من را شکست دهند.
آمار و ارقام این انتخابات نشان می‌دهد که امین جمیل پدر پیر جمیل که خود از رئیس جمهورهای سابق کشور است هم آرای خوبی به دست آورده است. او که برای به دست آوردن کرسی پسر کشته شده‌‌اش در این انتخابات شرکت کرده‌بود شخصا رهبر ضعیفی است.

 او پیش از این انتخابات با سفر به دمشق قصد داشت شجاعت خود را به رخ رای‌دهندگان بکشد. اما با وجود این سفر و درخواست‌های مکررش از مردم لبنان برای حمایت از دولت سینیوره،  باز هم نتوانست به پیروزی برسد.

او در تبلیغات انتخاباتی‌اش بارها تاکید کرد که مردم به جای تسلیم شدن در برابر نفوذ سوریه از دولت سینیوره حمایت کنند. اما نتیجه انتخابات درست عکس این شد.

خوری در شمال بیروت  418 رای کسب کرد که نتیجه خوبی است و باید آن را به عنوان یک پیروزی سیاسی جشن گرفت. اما این آرا نشان می‌دهد که هنوز اختلافاتی میان مسیحیان لبنان که به طور سنتی با هم درگیری داشتند وجود دارد.

مسیحیان لبنان در طول تاریخ این کشور بیشتر از آنکه با دشمنانشان درگیر باشند در میان خودشان اختلاف داشته‌اند. در سال 1990 ارتش میشل عون با شبه نظامیان مسیحی فالانژ درگیر بود و این در حالی بود که هنوز خود آنها با سوریه درگیری داشتند.

به همین دلیل آنها هر دوی این نبردها را از دست دادند و در هر دو بازنده شدند. پدر امین جمیل و پدربزرگ پیر، نماینده‌ای که اخیرا کشته شد، در سال 1936 فالانژ‌ها را پایه‌گذاری کرد.

او مدتی قبل از مرگش به خود من گفت: فکر می‌کردم لبنان به چنین ساز و کاری نیاز دارد. فالانژ‌های اصلی و اولیه لباس قهوه‌ای به تن داشتند و سلام نازی می‌دادند. اما در سال 1982  به یک حزب راستگرای نوین تغییر شکل دادند.

در آن سال این گروه مورد حمایت ارتش مهاجم اسرائیل قرار گرفت. اسرائیل در آن زمان امیدوار بود که بشیر برادر امین جمیل به ریاست جمهوری انتخاب شود.

اما بشیر به اندازه‌ای که آریل شارون وزیر دفاع وقت اسرائیل امید داشت طرفدار اسرائیل نبود. بشیر را مدتی قبل از به جا آوردن مراسم سوگند ریاست جمهوری با انفجار یک بمب کشتند.

پیر جمیل پیر هنگام مرگش از تحولات نسل جدید خبر نداشت. برادر و پسر امین هم که کشته شدند.

ایندیپندنت/ 7 آگوست

کد خبر 28549

برچسب‌ها

دیدگاه خوانندگان امروز

پر بیننده‌ترین خبر امروز