رفت و امد هیاتها ، ماموریتهای حساس و شمارش معکوس برای پایان مهلت اولیه توافق ایران و 1+5 این هتل را کانون خبر جهان کرده است.
از شنبه که وزیران خارجه آلمان و فرانسه به این هتل آمدند تا شب هنگام که فدریکا موگرینی به طور غیرمنتظره ای وارد بوریواژ شد ، آهنگ رفت وآمد دیپلماتها و خبرنگاران و ماموران امنیتی تندتر شده است.
هرچه هست امشب باید سرنوشت یک سال مذاکره و رفت و آمدهای ارشدترین دیپلماتهای هفت کشور مهم جهان مشخص شود.
نیمه شب یا شاید ساعات اول بامداد دوشنبه رای اولیه اعلام میشود؛ موفقیت در دستیابی به تفاهم یا شکست مذاکرات.
دیپلماتهای ایران و 1+5 بارها گفته اند اکثر راه را طی کردهاند و به قله رسیدهاند. اکنون دیگر راه پس نیست. کسی نمیتواند به راهی که پیموده بیاعتنا باشد و از سویی راه اندکی که باقی مانده هم سخت و دشوار است. بیش از ایران، غرب مایل نیست دست خالی ازلوزان بازگردد.
اختلافات بر سر تحریم های اشاعه و تسلیحاتی و نیز تحقیق و توسعه تا این لحظه پا برجاست ولی زمانی که وزیران خارجه هفت کشور از چند گوشه دنیا در شهری جمع می شوند و در شرایطی که جان کری وزیر خارجه امریکا وقت زیادی را طی ماه های گذشته برای مذاکره با ایران گذاشته، بعید است بگذارند همه اینها بینتیجه بماند.
دیپلماتهای حاضر در لوزان می گویند امشب ولو آن که تا پاسی از شب طول بکشد، نتیجه مذاکرات مشخص میشود.
- دیدار تعیین کننده ظریف و کری
هرچند که میگویند با هر ملاقات و جلسه اعداد بالا و پایین میشود ولی بحث امروز صبح ظریف و کری تعیین کننده بوده است. جزییات این دیدار منتشر نشده و البته انتظاری هم نیست اما گفته میشود قرار بوده در این جلسه به یک جمع بندی برسند.
خیلی از موارد اختلافی تا این زمان راه حلهایی پیدا کردهاند، راه حلهایی که عمدتا در گفت و گوی دو جانبه ایران و امریکا به دست امده است. با این حال باید اروپاییها هم بر این راه حلها صحه بگذارند ولی ظاهرا آنها قصد بازی دارند.
در میان اروپاییها ، فرانسه و بویژه فابیوس بیش از همه نگاهها را به سمت خود کشانده است. فابیوس که به مواضع نه چندان دوستانه نسبت به ایران معروف است، از دو هفته پیش مواضعی گرفت که ترس از برهم زدن توافق را در محافل رسانهای دامن زد. با این حال دیپلماتها نظر دیگری دارند.
- نرمش فابیوس
باورش آسان نیست که همه مخالفتها و یکه تازیهای فرانسه در قبال برنامه هستهای ایران فقط ناشی از کینه شخصی لوران فابیوس باشد. فرانسهای که هنوز داعیه قدرت بزرگ دنیا را دارد، خود را تا این حد تقلیل نمیدهد.
شاید فرانسه هنوز حسرت از دست دادن پایگاههایش در منطقه را میخورد ، شاید هم نگران بهبود رابطه غرب و ایران است و از سود سرشاری که بحران رابطه این دو نصیبش کرده بیم دارد.
مهمترین این شایدها، تعصب فرانسه برای دست برتر داشتن درغنی سازی است. فرانسویها در 10 سال گذشته هر کاری کردهاند تا خود را تولید کننده اصلی سوخت هستهای به دنیا معرفی کنند. آنها حتی بیش از آمریکا مخالف غنی سازی سایر کشورها هستند.
یک بار در ژنو 2 سربزنگاهها کار را خراب کردند و چند روز بعد از آن با رایزنیهایی که صورت گرفت، اوضاع به روال عادی بازگشت و توافق ژنو انجام شد.
اکنون هم میخواهند همین نقش را بازی کنند ولی به گفته یک دیپلمات، «به خوبی میدانند که نقشی ثانویه در مذاکرات هستهای ایران دارند و ظرفیت سیاسی آنها هم به حدی نیست که بتوانند جلوی یک توافق معقول را بگیرند». همه اینها برای خودنمایی و جلوه گری مقابل اعراب منطقه است .
میگویند پاریس در روزهای گذشته پیامهایی دریافت کرده تا متوجه تبعات نقش خود در به هم خوردن مذاکرات باشد. به همین خاطر برخورد فابیوس در طول مدتی که در لوزان بوده با پیش ازآن تفاوت دارد.
فابیوس در ساعاتی که در لوزان بوده بیش از حد انتظار از خود نرمش نشان داده است. او حتی گفت امید دارد این دور ازمذاکرات به نتیجه برسد در حالی که همه گمان میکردند او صرفا برای برهم زدن بازی به لوزان میآید.
اکنون که بازیگر یاغی اروپا هم اندکی ارام شده، بهترین زمان برای حل اختلافات است. هنوز اختلافات بر سرتحریمهای غیراقتصادی و تحقیق و توسعه باقی است. همین هم رفت و آمد ها را در لابی و طبقات هتل بوریواژ بیشتر کرده است.
نظر شما