براساس گزارش تلگراف، دانشمندان معتقدند ترس از عنكبوت بيشتر از اينكه اكتسابي باشد، ذاتي است، زيرا از زمان تولد همراه انسان است. محققان معتقدند ترس از عنكبوت در DNA انسان حك شده‌است تا به اين شكل ميليون‌ها سال پيش حس نياز به بقا در اجداد انسان ايجاد شود.
به گفته محققان، عنكبوت‌ها خطري بسيار بزرگ براي بقاي انسان‌هاي اوليه محسوب مي‌شده‌اند از اين رو توانايي تشخيص اين حشرات خطرناك به ضرورتي تكاملي تبديل شده‌است. اين فرضيه شايد بتواند دليل ترس عميق و به ظاهر غيرمنطقي از عنكبوت‌هاي بي‌آزار و خانگي امروز را توضيح دهد.
مطالعه‌اي كه دانشمندان دانشگاه كلمبيا انجام دادند توانايي انسان را در تشخيص سريع عنكبوت‌ها از ديگر محرك‌ها نمايش داد. بيش از 250 نفر در اين مطالعه حضور داشتند و از آنها خواسته شد تا نمايشگرهاي رايانه‌هايي را كه تصاوير و اطلاعات انتزاعي را نمايش مي‌دادند بررسي كنند و در اين ميان براي سنجش سرعت واكنش آنها تصاويري براي ايجاد حس ترس و انزجار آنها نمايش داده مي‌شد. نتايج نشان دادند سرعت داوطلبان در تشخيص عنكبوت از ميان ديگر تصاوير خارق‌العاده بوده‌است.
براساس يك نظريه، برخي از خطرناك‌ترين عنكبوت‌ها، گونه‌هايي مانند بيوه سياه بوده‌اند، عنكبوتي كه بسيار كوچك بوده و رديابي آن بسيار دشوار است. از اين رو هشيار بودن نسبت به خطر حضور آنها به بخشي از حس بقاي انسان‌هاي اوليه تبديل شده‌است. به گفته محققان تعدادي از عنكبوت‌هاي سمي پيش از آغاز حيات انسان‌ها در آفريقا زندگي مي‌كرده‌اند و براي ده‌ها ميليون‌سال درآنجا همزيستي داشته‌اند.
انسان‌ها در آن دوران در معرض هميشگي، غيرمنتظره و شديد مواجه شدن با عنكبوت‌هاي بسيار سمي قرار داشته‌اند. به گفته محققان،عنكبوت‌هاي سمي حتي اگر مرگبار هم نباشند، مي‌توانند براي چندين روز يا چند هفته انسان را ناتوان ساخته و در معرض خطر قرار دهند. از اين رو رديابي خطر در چنين محيطي ضامن بقا بوده و هرنوع افزايش توانايي در دقت و سرعت تشخيص، حساسيت و هوشياري نسبت به عنكبوت‌ها از جمله مزيت‌هاي انتخابي براي اجداد انسان‌ها بوده‌است.
نظر شما