این مستند توانست شوک شدیدی بر پیکره شعارهای بشردوستانه نامزدهای آتی ریاست جمهوری آمریکا وارد سازد و به این ترتیب این نامزدها چاره‌ای ندارند جز اینکه برای پیروز شدن در صحنه انتخابات، سرمایه‌گذاری بیشتری بر موضوعاتی همچون نظام بهداشتی حاکم بر آمریکا کنند.
در این مستند، خصوصی شدن نظام بهداشت کشور آمریکا به عنوان منشا بی‌عدالتی معرفی و زوایای نادیدنی نظام بهداشتی آمریکا برملا می‌شود.
یکی از مهم‌ترین این نقایص، کمبود تعداد پزشک در سطح این کشور است که بیش از همه به نواحی روستایی و فقیر ضربه می‌زند. طبق گزارش اخیر رویترز، تلاشها برای آوردن پزشکان خارجی با سخت‌گیری‌های دولت در زمینه مهاجرت، بی‌نتیجه مانده و پزشکان هندی، فیلیپینی و آفریقایی که برای خدمت در می‌سی‌سی‌پی و جنوب غربی آمریکا به این کشور آمده‌اند، با مشکلات زیادی برای اقامت و دریافت مدارک پزشکی مواجهند.
جالب این که این سخت‌گیری‌ها پس از حوادث 11 سپتامبر شدیدتر شده و حتی پس از حملات تروریستی در انگلیس که مظنونین آن پزشکان خارجی بودند، شرایط دشوارتر شده است.
پس از حادثه 11 سپتامبر دولت فدرال آمریکا اقدام به وضع قوانینی کرد که صدور ویزا و اجازه اقامت را برای پزشکان خارجی‌مشکل‌تر ساخت و هزینه‌های آنها را بالا برد و تعداد متقاضیان برای خدمت در این کشور به طرز چشمگیری کاهش یافت.
در این شرایط دولت آمریکا تخمین می‌زند حدود 35 میلیون آمریکایی از نظر دسترسی به پزشک در مضیقه قرار دارند و به حدود 16هزار پزشک نیاز است تا سریعاً شروع به خدمت کنند. این در حالی است که در حال حاضر 5۰ میلیون آمریکایی تنها به این دلیل که توان پرداخت هزینه درمان خود را ندارند، با مشکلات فراوان موجود در سیستم بهداشتی این کشور دست و پنجه نرم می‌کنند.
پیش‌بینی می‌شود این بحران در سالهای آینده وخیم‌تر شود به طوری‌که تا سال 2020 این کشور با کمبود 24هزار پزشک مواجه باشد. قسمت اعظم این بحران متوجه نواحی روستایی خواهد بود، به طوری که روستاها و فقرای ساکن شهر در حال حاضر بیش از دیگران از این مشکل رنج می‌برند.
در آمریکا برای هر 100 هزار نفر، تنها 280 پزشک موجود است در حالی که در نواحی روستایی مثلاً جلگه می‌سی‌سی‌پی برای هر 100 هزار نفر تنها 103 پزشک موجود است و این درحالی است که می‌سی‌سی‌پی دارای بیشترین میزان مرگ و میر کودکان وسکته قلبی و دیگر بیماری‌های جدی است.
در سالهای اخیر، اقداماتی در ایالات‌های مختلف و توسط دانشگاه‌ها برای جذب دانشجویان پزشکی در حال انجام است اما آنچه مسلم است این است که تربیت یک پزشک سالها وقت می‌برد و کارشناسان معتقدند به این زودی‌ها این اقدامات تأثیر چندانی نخواهد داشت.
