ژاپن پروژهای را آغاز کرده که میگوید بزرگترین پروژه فضایی از زمان آپولو است.
چین هم در مقابل در حال آماده کردن تحقیقاتی درباره سطح ماه است تا فضاپیمایی در سطح آن فرود بیاورد. این 2 قدرت بزرگ آسیا تا همین ماه آینده اولین ماموریتهای فضایی خود را در ماه با فضاپیماهای بدون سرنشین آغاز میکنند.
به این ترتیب شمارش معکوس در رقابت تنگاتنگ و نزدیک فضایی در آسیا آغاز شده است. این رقابت تا 4 دهه پیش تنها 2 طرف داشت که 2 قطب اصلی قدرت جهان آن دو طرف را تشکیل میدادند.
اما اکنون رقابت بر سر کنترل فضا تنها به آمریکا و روسیه محدود نمیشود و 2 قدرت چین و ژاپن هم به آن پیوستهاند.
آژانس فضایی ژاپن اعلام کردهاست که ماهواره قمری این کشور به نام selene روز 13 سپتامبر (22 شهریور) به فضا میرود. این ماهواره بعد سالها تاخیر به دلیل مشکلات مکانیکی پرتاب میشود.
مهندسان ژاپنی چند سالی است که مشغول کار برای برطرف کردن مشکلات مکانیکی و فنی این ماهواره بودهاند و اکنون به نظر میرسد این مشکلات حل شده و ماهواره آماده پرتاب است.
خبر پرتاب ماهواره تحقیقاتی چین اگرچه هنوز رسماً از سوی دولت اعلام نشده اما گزارشها حاکی از آن است که این ماهواره هم در همین ماه سپتامبر ماموریت خود را آغاز میکند.
ماهواره چین و راکت آن همه آزمونها را پشت سر گذاشته و کار ساخت سکوی پرتاب آن هم انجام شده است. ماه گذشته وزیر فناوری دفاعی چین در گفتوگویی با شبکه تلویزیونی این کشور گفت که همه چیز برای پرتاب ماهواره در پایان سال جاری میلادی آماده است.
مقامات چین و ژاپن از اظهار نظر آشکار و رقابتجویانه درباره برنامه فضایی خود به گونهای که شائبه تشدید رقابت میان 2 کشور را ایجاد کند پرهیز میکنند. اما خودداری از تند سخن گفتن حقیقت موضوع را عوض نمیکند. یکی از مدیران برنامه فضایی ژاپن چندی پیش به مجله تایم گفت، این موضوع مسئله برنده و بازنده شدن نیست.
مهم هم نیست که چه کسی زودتر ماهواره به فضا پرتاب میکند. این مقام اجرایی ژاپن گفت، آنها که به تکنولوژی و علوم فضا آشنایی دارند این را میدانند که برنامه فضایی ژاپن از چین برتر است.
برنامه فضایی چین که منشا نظامی دارد در سالهای اخیر پیشرفت چشمگیری کرده است. در سال 2003 چین به عنوان اولین کشور آسیایی به فضا فضانورد فرستاد و با این کار حیرت همه را برانگیخت. چین همچنین یک ماهواره قدیمی را با موشک زمینی ضد ماهواره پرتاب کرد که این اولین آزمایشی بود که تا آن زمان توسط یک کشور انجام میشد.
حتی روسیه و آمریکا هم پیش از این چنین آزمایشی انجام نداده بودند. ژاپن از این نظر از چین عقب است.
توکیو در ماه فوریه گذشته بعد از یک دهه کار شبکهای از 4 ماهواره جاسوسی را که قادر به ردیابی هر نقطهای روی زمین است، کامل کرد. آزمایش یک موشک بالستیک با نام تی پو دانگ در کره شمالی که در آبهای ژاپن فرود آمد، کار ساخت و کامل کردن این سیستم را تسریع کرد.
البته یکی از این ماهوارههای جاسوسی تاکنون با شکست روبهرو شده و کارایی این شبکه را زیر سوال برده است. با این حال توکیو هر سال 500 میلیون دلار در این برنامه هزینه میکند.
قدرتهای منطقهای آسیا مانند هند، کره جنوبی، مالزی و تایوان همگی در فضا ماهواره دارند. کره شمالی میگوید همراه موشک بالستیکی که در 1998 پرتاب کرده یک ماهواره هم به فضا فرستاده که البته این ادعا هنوز تایید نشده است.
ماموریت چین و ژاپن در ماه از بلندپروازانهترین برنامههای فضایی است که تاکنون انجام شده است. مقامات فضایی ژاپن میگویند طرح جدید آنها که 276 میلیون دلار هزینه دارد بزرگترین ماموریت فضایی از زمان برنامه آپولو است.
در این ماموریت قرار است یک ماهواره اصلی در فضا و اطراف ماه قرار بگیرد و 2 ماهواره کوچکتر در مدار زمین گذاشته شود تا تحولات و منشا ماه را بررسی کند. ژاپن در سال 1990 تحقیقاتی را درباره ماه آغاز کرد که البته از نظر وسعت و دامنه کار هیچ تشابهی با ماموریت فعلی ندارد.
ماهوارهای که چین قرار است این بار به فضا بفرستد به دوربینهای پیشرفته به همراه اشعه ایکس مجهز هستند و میتوانند تصاویر سه بعدی از سطح ماه تهیه کرده و گرد و غبار آن را مطالعه کنند. چین تاکنون بیش از 185 میلیون دلار در این طرح هزینه کرده است.
پکن امیدوار است تا در آینده نمونههایی را از ماه به دست بیاورد که به تحقیقاتش کمک کند. خبرگزاری شینهوا به نقل از منابع خبری خود درون سازمان فضایی چین گزارش داده است که این کشور تا 15سال آینده انسان به ماه میفرستد. ژاپن هم قرار است تا 2025 به جای ماهواره فضاپیمایی با چند فضانورد به سطح کره ماه بفرستد.
تایم/ 24 آگوست