جراحی های مربوط به کاشت این پروتز که نقش سمعک را در داخل گوش میانی ایفا میکند در بیمارستان رسول اکرم انجام شده است و ایران پس از آمریکا، آلمان، سوئیس و فرانسه پنجمین کشور جهان است که به این توانایی دست یافته است.
دکتر فرامرز معماری، فوق تخصص جراحی گوش و عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران، که جراحی کاشت پروتز گوش میانی را بر عهده داشته، در گفتگو با همشهری، به دو دسته مشکل بر سر راه استفاده از این پروتز اشاره میکند که یکی تهیه پروتز و دیگری فنآوری های لازم برای کاشت آن است که همین دستیابی به فنآوریهای لازم، سبب شده است تا کشور ما بالاتر از کشورهای پیشرفتهای نظیرانگلستان، استرالیا، کانادا و ژاپن قرار بگیرد و این جراحی را با موفقیت پشت سربگذارد. دکتر فرامرزی معتقد است هنوز برای اینکه در مورد ظرفیت جراحی های روزانه صحبت کنیم بسیار زود است، اما به نظرمی رسد که افراد زیادی شرایط لازم برای دریافت پروتز را داشته باشند و درصد بالایی از افراد کاندیدای این عمل هستند.
وی همچنین با اشاره به اینکه روش کاشت پروتز گوش میانی درمان مناسبی برای آن دسته از افراد که به کاهش شنوایی حسی-عصبی مبتلاهستند به شمار می آید، می افزاید: تعداد زیادی از کسانی که کاهش شنوایی حسی-عصبی داشته اند و به شکل سنتی محکوم به کم شنوایی مادامالعمر بوده اند، پس از این میتوانند صداها را به شکل طبیعی بشنوند و درواقع با انجام این جراحی به زندگی عادی بازمیگردند.
4 ساعت تا شنوایی کامل
دکتر فرامرزی در تشریح جزئیات این جراحی می گوید: این جراحی که تا کنون برای 2نفر و با موفقیت انجام شده است و به طور معمول بین 3 تا 4 ساعت طول می کشد. پروتز شنوایی در پشت پرده گوش در داخل گوش میانی جاسازی شده و بخش دیگر آن که محل قرار دادن باطری است، در زیر پوست سر در پشت گوش بیمار کار گذاشته می شود که دوسیم از آن به استخوانچه های شنوایی متصل می شوند. این سیم ها یکی به استخوانچه اول و دیگری به استخوانچه سوم وصل شده و پرده گوش نیزنقش میکروفن را در شنوایی بازی می کند که باعث تقویت ارتعاش دریافتی در پرده گوش می شود.
در این جراحی به دلیل عدم وجود میکروفن صداهای زاید هم منتقل نمی شوند، بنابراین صدای دریافتی بلندتر و باکیفیت تر است تا جایی که می توان موفقیت بازگشت شنوایی بعد از انجام این جراحی را تا 99درصد برآورد کردالبته این را هم باید بگویم که هرگز جای شنوایی خدادادی را نمیگیرد.
یکی از مزایای این پروتز که ارجحیت آن را نسبت به سمعک نشان میدهد این است که دستگاه ایمپلنت « پاستیم» به صورت کامل کاشته میشود و بیمار وجود این ایمپلنت شنوایی را در بدن خود احساس نمیکند. همچنین دستگاه فوق به هیچ وجه از بیرون توسط دیگران قابل مشاهده نیست.
همچنین در این روش صداهای زمینه مزاحمی که در استفاده از سمعک مرتب شنیده میشوند وجود ندارد و فرد کم شنوا از کیفیت شنوایی بسیار خوب و طبیعی برخوردار میشود ضمن اینکه دیگر به راحتی می تواند با پروتز خود استحمام کند و به استخر برود، اعمالی که هنگام استفاده از سمعک امکان پذیر نیستند.
برتری دیگر پروتز این است که بر خلاف آنکه باطری سمعکهای معمولی هر دو روز تا هفته ای یک بار باید تعویض شوند، زمان تعویض باطری این پروتز هر 5 سال یکبار خواهد بود.
دکترمعماری کاشت پروتز را روشی برای کم شنوایان بالای 18 سال بر میشمرد که برای هر دو جنس زن و مرد تفاوتی نداشته و قادر است تا کمشنوایی های در حد 85 دسی بل را درمان کند.
در همین راستا دکتر فرامرز معماری هم کاشت پروتز گوش میانی را تحولی در درمان کم شنوایی اعلام که کاشت بیش از هزار و 300 حلزون شنوایی موجب همکاری پزشکان و مسئولان شرکت تولید کننده پروتز گوش میانی با ایران شده است.
البته هزینه این عمل به علت گرانی پروتز، حدود 150 تا 200 میلیون ریال اعلام شده و در حال حاضر دانشگاه در مرحله اول اجرای این روش هزینه درمان دو بیمار را برعهده گرفته است.
البته تیم درمانی امیدوارند که با شناخته شدن این روش و آگاه سازی مسئولان، قسمتی از هزینه ها را بیمه های درمانی بر عهده بگیرند تا هزینه وارد کردن این پروتز که لازم است از آمریکا به آلمان و سپس به ایران وارد شود،کاهش یابد.