براساس گزارش اسپيس، با كشف چنين سياره‌هاي چند خورشيدي گروهي از دانشمندان به اين فكر افتادند كه اگر زمين دو خورشيد داشت چه رخ مي‌داد. حتي يك دانشمند اين فرضيه را مطرح كرده‌است كه زمين در سامانه خورشيدي با دو ستاره حضور دارد كه ستاره بزرگتر را در طول روز مي‌توان ديد و ستاره كوچكتر كه ستاره‌اي كوتوله بوده و نمسيس نام دارد قابل مشاهده نيست، فرضيه‌اي كه مورد قبول دانشمندان قرار نگرفته‌است.
صرف‌نظر از اين فرضيه و دو خورشيدي بودن زمين، سياره كپلر 16b اولين سياره دو خورشيدي بود كه انسان توانست آن را رصد كند. اخترشناسان مي‌گويند سطح اين سياره به دليل كم‌نور بودن ستاره‌هايش بسيار سرد است. درصورتي كه زمين شرايطي مشابه با كپلر 16b را داشت و به جاي يك خورشيد سوزان دو خورشيد سرد را در همسايگي‌اش داشت، از كپلر نيز سرد‌تر مي‌شد و دماي آن به منفي 73 درجه سلسيوس مي‌رسيد.
در چنين شرايطي تمامي آب سطح سياره منجمد مي‌شد و هيچ حياتي مجال تولد پيدا نمي‌كرد زيرا فاصله زمين نسبت به ستاره‌اش بسيار دورتر از فاصله كپلر 16b نسبت به ستاره‌هايش است.
ديگر دانشمندان معتقدند در زميني با دو خورشيد، روز و شب مفهومي كاملا متفاوت پيدا مي‌كرد زيرا زماني كه هر دو خورشيد در آسمان بودند، روز بسيار درخشان‌تر مي‌شد و شب نيز به دليل احتمال طلوع خورشيد‌ها در زمان‌هاي متفاوت،دچار تغييرات زيادي مي‌شد.
همچنين تعداد خورشيد‌گرفتگي‌هاي زمين درصورتي كه اين سياره دو خورشيد داشت،افزايش قابل توجهي پيدا مي‌كرد زيرا تقريبا هر هفته يكبار يكي از خورشيد‌ها در برابر ديگري قرار مي‌گرفت و كسوف رخ مي‌داد.
نظر شما