ري تكي، تحليلگر مسائل ايران در شوراي روابط خارجي آمريكا بهعنوان يكي از اصليترين نهادهاي مشورتدهنده به هيأت حاكمه آمريكا در نوشتاري با عنوان «تناقض غيرقابل اجتناب پس از توافق هستهاي با ايران» موضوع مشكلات پيش روي كاخ سفيد در رفتار با ايران پس از توافق را از نگاه يك تحليلگر آمريكايي كه مطمئنا منافع واشنگتن را در نوشتههايش لحاظ ميكند، مطرح كرده كه نگاهي به آن سودمند بهنظر ميرسد.
نگارنده در ابتداي نوشتار خود، توافق ايران و 1+5 را توافقي تاريخي ميداند و پس از آن، پرسش اصلي خود را مطرح ميكند مبني بر اينكه واشنگتن چگونه ميتواند حقوق هستهاي ايران را به رسميت بشناسد و در عين حال، تمهيداتي را كه براي تحت فشار قرار دادن اين كشور درنظر گرفته اجرايي كند؟ آيا اين تناقض براي آمريكا قابل حل است؟ او مينويسد: «زماني كه با كشوري توافقي امضا ميشود يعني آن كشور بهعنوان بازيگري مسئول به رسميت شناخته شده، بهخصوص آنكه در چارچوب توافق هستهاي، ايران بهعنوان كشوري كه حق توسعه فعاليتها و زيرساختهاي هستهاي خود را دارد نيز شناسايي ميشود.
با امضاي توافق با ايران، دولت اوباما عملا تضمين ميكند كه ايران موقعيت مناسبي براي دستيابي به فناوري هستهاي دارد و به اين كشور بهعنوان بازيگري كه برنامه هستهاي آن در نهايت به مقياس صنعتي خواهد رسيد، ميتوان اعتماد كرد. اين توافق نهتنها حق هستهاي ايران را به رسميت ميشناسد، بلكه اين سيگنال را به منطقه مخابره خواهد كرد كه آمريكا، ايران را بهعنوان قدرتي كه ناچار است روي آن حساب كند، به رسميت شناخته است.»
ري تكي سپس تصريح ميكند كه بسياري در آمريكا از گسترش روابط با ايران پس از توافق هستهاي سخن ميگويند و معتقدند پس از توافق، مطمئنا آمريكا با ايران در حوزههايي مانند مقابله با داعش و پايان جنگ در سوريه همكاري خواهد كرد و اين بدان معناست كه آمريكا كه خود را ابرقدرت جهان ميداند به سمت ايران چرخش پيدا خواهد كرد. ري تكي به سياست آمريكا در 3دهه گذشته در قبال ايران اشاره ميكند كه به بهانه حمايت از تروريسم و تحركات منطقهاي، تحريمهايي را عليه تهران اعمال كرده، اما اكنون با توافق هستهاي مجبور ميشود فشارهاي مالي بر ايران را كاهش دهد و در چنين شرايطي، حاكمان بعدي كاخ سفيد ديگر ابزار كافي براي اعمال فشار بر ايران را در اختيار نخواهند داشت.
او كه بهنظر ميرسد بر آن است تا سياستگذاران آمريكايي را از عواقب توافق با ايران بترساند، مينويسد: «ايران، آمريكا را دولتي استعمارگر و در حال افول ميداند كه از مشكلات داخلي فراوان رنج ميبرد. تهران تأكيد ميكند كه اين ايالات متحده است كه به توافق هستهاي نياز دارد تا بتواند مسير پيش روي خود براي خروج از خاورميانه را هموار كند. با اين اوصاف، رويكرد كنوني ايران در مسير افزايش نفوذ و قدرت خود با كاهش توان آمريكا براي كنترل اين كشور همزمان شده و اين بدان معناست كه ميراث مهم توافق هستهاي، تقويت هژموني ايران است.»
نظر شما