براساس گزارش NBC، در اين تصوير كه پس از پرواز نزديك‌گذر 14 جولاي افق‌هاي نو از كنار پلوتو به ثبت رسيده‌است، رخ تاريك اين سياره كوتوله را در حالي نمايش مي‌دهد كه نور خورشيد بخش پشتي آن را روشن ساخته‌است.
الن استرن محقق ارشد پروژه افق‌هاي نو مي‌گويد چنين تصويري را تنها زماني مي‌توان به ثبت رساند كه بتوان به پلوتو سفر كرد، از آن فاصله گرفت و به عقب نگاه كرد. اين تصوير در كنار جذابيت‌هاي بصري كه دارد، كشف علمي قابل توجهي نيز به شمار مي‌رود. به گفته مايكل سامرز يكي از محققان پروژه از دانشگاه ميسن اين اولين تصويري است كه از نقطه‌نظر اقليمي از اتمسفر پلوتو به ثبت رسيده و نشان مي‌دهد لايه غبار و مه صدها كيلومتر بالاتر از سطح جرم امتداد دارد، يعني پنج برابر فاصله‌اي كه پيش از اين پيش‌بيني شده‌بود.
شايد اتمسفر پلوتو رقيق، باريك و براي هرنوع حياتي مرگبار باشد، اما دست‌كم اين جرم اتمسفري دارد كه فراتر از حد انتظار همه است. محققان معتقدند اين لايه غبارآلود از هيدروكربن‌هاي تركيبي تشكيل شده كه در نور خورشيد تجزيه شده و يخ‌هاي شيمايي را ايجاد مي‌كنند كه روي سطح جرم مي‌بارند. احتمالا همين باران يخ‌هاي شيميايي است كه به سياه رنگي رسي و زنگ‌زده بخشيده‌است.
در تصوير ديگري كه از افق‌هاي نو منتشر شده، بخشي از سياره كه به نمادي از آن تبديل خواهد شد، توضيح داده شده‌است. دانشمندان مي‌گويند منطقه تومباگ، منطقه درخشان و قلبي شكلي كه نامش را از كاشف پلوتو گرفته است، احتمالا از برف‌هاي نيتروژني پوشانده شده‌است. تصاوير نزديكي كه از اين منطقه به ثبت رسيده‌اند جريان‌هاي مشابه با جريان‌هاي صفحات يخي از جنس يخ‌هاي هيدروكربني را نمايش مي‌دهند.
تاكنون كمتر از پنج درصد از اطلاعات فضاپيما دانلود شده‌است اما بخش بزرگي از اطلاعات باقي‌مانده غير تصويري و به دست آمده از تجهيزات علمي ديگر فضاپيما خواهند بود. انتشار موج جديدي از تصاوير اين فضاپيما در ماه سپتامبر آغاز خواهد شد اما تحقيق و بررسي جزئيات تصاوير براي تهيه تصويري كامل و با جزئيات دقيق از سطح كامل پلوتو همچنان ادامه خواهد‌داشت.
استرن با اشاره به پلوتو و بزرگ‌ترين قمرش، كارون، مي‌گويد بشر هرگز به يك سيستم دو سياره‌اي سفر نكرده‌بود و اكنون فهميده‌ايم كه چنين جايي، سرزميني از عجايب علمي است.
نظر شما