تجربه مسئولان دخیل در جمع‌آوری متکدیان نشان می‌دهد که حتی در مواردی که به گدایان تحصیلکرده، شغلی مناسب تحصیلات آن‌ها پیشنهاد شده، آن‌ها از پذیرش آن سر باز زده‌اند، چراکه درآمد هفته‌ای یک و نیم میلیونی برای یک گدا هرچند که از راه جرمی‌چون تکدی‌گری باشد، بسیار مقرون به صرفه‌تر از درآمد 300 هزار تومان در ماه است.
ابراهیم رضوانی، مدیر کل دفتر امور اجتماعی استانداری تهران بر این باور است که بسیاری از این متکدیان در ابتدای تکدی‌گری مجبور به این کار شده‌اند و بعد از چند هفته درآمد
قابل‌توجه به این کار به چشم شغل دائمی‌خود نگاه کرده‌اند.
وی می‌افزاید: عموم این متکدیان شهرستانی هستند، چرا که در شهر بزرگی نظیر تهران شأن اجتماعی خاصی ندارند و نگران شناخته شدن توسط فرد آشنایی نیستند. به عبارتی گسسته شدن از جامعه و خانواده و شهر به این افراد اجازه می‌دهد بدون نگرانی از شناسایی چهره، شخصیت و مدرک تحصیلی‌شان را زیر پا بگذارند.
وی توضیح داد: عموم شیوه‌های تکدی‌گری جدید و مدرن از طریق این افراد طراحی می‌شود. معرفی و تقاضای رسمی‌کمک کردن از افراد و با ادب و نزاکت برخورد کردن شگرد این افراد است تا نشان دهند که از بد روزگار به این وضعیت افتاده‌اند و نیازمند دست توانمندی برای کمک هستند.
مدیر کل امور اجتماعی استانداری تهران خاطرنشان کرد: البته بسیاری از متکدیان نیز با پیدا کردن مدارکی قلابی اقدام به اخاذی از مردم می‌کنند، اما تعداد آن‌ها خیلی کمتر از متکدیان تحصیلکرده است.
وی ادامه داد: متکدیان تحصیلکرده در مصاحبه‌های خود اعلام می‌کنند که جامعه نسبت به شناسایی، پرورش استعدادها و رسیدگی به نیازهای آن‌ها بی توجه و ناتوان بوده است و آن‌ها در پس دنیایی از مشکلات باقی مانده‌اند و چاره‌ای جز گدایی پیدا نکرده‌اند.
به گزارش ایسنا، طبق آمارهای رسمی شهرداری و استانداری تهران تنها 39 درصد متکدیان جمع‌آوری شده بی‌سواد هستند و بیش از 60 درصد آن‌ها را افراد با سواد تشکیل می‌دهند.
