هنوز هم اگر کسی بخواهد درباره این بیماری حرفی بزند، حتما باید در گوشی باشد که مبادا یکی صدایش را بشنود و فکر کند خود اوست که مبتلا شده تا از فردا همه دورش را خط بکشند و فرض را بر این بگذارند چنین کسی هیچ‌وقت وجود خارجی نداشته است.
ایدز را می‌گویم. بیماری‌ای که نام بردن از آن برای همه سخت است.
ما اگر نمی‌گوییم یک بحثی، اما اینکه دیگران رویش سرپوش بگذارند بحث دیگری است. تمام سختی ماجرا هم برمی‌گردد به اینکه یکی از عوامل اصلی‌اش را همه سانسور می‌کنند.
نباید هم انتظار داشت با پنهان‌کاری و نگفتن‌ها یک مساله‌ای خودش، خودش را حل کند.
این هم هست که وقتی صحبت از بیماری می‌شود، همه فکر می‌کنند یک مرض آن وقتی مهم است که 2، 3میلیونی را مبتلا کرده باشد، کمترش مثلا ۲۰-۳۰ هزار مبتلا را کسی اصلا به حساب نمی‌آورد.
اما این بیماری خیلی زیرپوستی و مرموز دامنه گستردگی‌اش هرروز روبه افزایش است و به‌طور میانگین از سال ۱۳۸۸ تا به حال هر 3ماه ۵۰۰ تا ۱۰۰۰ نفر به جمعیت مبتلایانش اضافه شده‌اند.
همین چند روز پیش بود که رئیس اداره ایدز وزارت بهداشت عدد و رقم‌های جدیدی ارائه داد و گفت براساس آمار جمع‌آوری شده از دانشگاه‌های علوم‌پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی، تا تاریخ اول فروردین۹۴ در مجموع ۲۹هزار و ۴۱۴نفر مبتلا به ویروس ایدز در کشور شناسایی شده‌اند که ۸۸درصد آنان را مردان و ۱۲درصد را زنان تشکیل می‌دهند.
البته فکر نمی‌کنم شما هم مثل ما باورتان شود این آمار واقعی ایدز در کشور باشد. برخی از همان‌ها که در وزارت بهداشت این آمار‌ها زیر دستشان است گفته‌اند خودمان می‌دانیم تعداد واقعی مبتلایان به ایدز در کشور این تعداد نیست.
خوبی قضیه اینجاست که مسئولان وزارت بهداشت خیلی صريح و به دور از روند متعارف گفته‌اند نزدیک به٧٠هزار ایرانی از ابتلایشان به ویروس اچ‌آی‌وی اطلاع ندارند.
یک امای بزرگ این وسط هست: علل ابتلا به اچ‌آی‌وی. از چند سال پیش همه می‌گفتند الگوی انتقال بیماری در حال تغییر است و آمارهای این روز‌ها ثابت می‌کند که بالاخره همه چیز تغییر کرد.
از سال۱۳۶۵ تا قبل از آمار اخیر، به ترتیب، اعتیاد تزریقی (6/66درصد)، رابطه جنسی (5/14درصد) و انتقال از مادر به کودک (4/1درصد) بوده، اما حالا اوضاع وارونه شده است.
در بررسی علل موارد ابتلا به ایدز در سال۱۳۹۳ مشخص شد که اعتیاد تزریقی 7/43درصد، برقراری روابط جنسی 3/37درصد و انتقال از مادر مبتلا به کودک به ۴درصد رسیده است.
آن‌قدر همه با اکراه یا اغماض از موارد ایدز جنسی گذشتند که برخلاف روند جهانی که موارد ابتلا به دلیل این عامل کاهشی است، در كمال تاسف آمار ايدز در ایران سیر صعودی دارد.
این سال‌ها همه افتخارمان این بود که با یکسری راهکار‌ها توانسته‌ایم از شیوع بیماری از راه تزریق کم کنیم، اما حال مشخص شده ۲۳درصدی که از این طرف کم شد حالا به تعداد مبتلایان از راه تماس جنسی اضافه شده‌اند.
اگر بگوییم برای غلبه بر این وضعیت ناخوشایند راهی جز اطلاع‌رسانی وجود ندارد، گویی سخت‌ترین راه را گفته باشیم مسئولان حاضرند هر کار دیگری به جای این یکی انجام دهند و سراغ اطلاع‌رسانی عمومی نروند.
شکستن برخی تابوهای بی‌مورد آن‌قدر زمان را از ما گرفته است که هزینه‌اش هنوز براي ما سنگيني مي‌كند. خوب هم نیست که همه چشم انتظار اقدام دولت به تنهايي باشند.
به لطف شبکه‌های اجتماعی که این روز‌ها هرکسی در چندتایش عضویت دارد، شاید خیلی‌ها که تخصص و آگاهی‌اش را دارند، بتوانند قدمی برای پیشگیری از موج سوم این بیماری بردارند. امیدواریم خیلی دیر نشده باشد
ناهيد كياني /منبع:همشهري‌ماه
نظر شما