براساس گزارش ساينس الرت، شيشه فلزي را به عنوان قابل‌توجه‌ترين ماده در جهان پس از ابداع پلاستيك مي‌شناسند. اين ماده شبيه به فلز مايعي است كه در فيلم علمي تخيلي ترميناتور 2 از آن براي ساخت روبات T-1000 استفاده شد، وقتي گرم مي‌شود نرمتر از خمير و پس از سرد شدن سه برابر مقاوم‌تر از فولاد مي‌شود.
محققان چندين دهه است كه با ساخت شيشه فلزي يا فلز بي‌شكل درگيرند و توانسته‌اند تعدادي از انواع مختلف آن را با تركيب فلزاتي مانند منيزيوم، پالاديوم يا مس به وجود آورند. با اين همه توليد اين فلزات بي‌شكل بسيار پرهزينه و نيازمند روند طولاني و طاقت‌فرسايي از آزمون و خطا بوده‌است. اكنون براي اولين‌بار دانشمندان استراليايي مدلي از ساختار اتمي شيشه فلزي را خلق كرده‌اند كه به آنها امكان مي‌دهد به سرعت و سادگي تركيب فلزاتي كه به ايجاد شيشه فلزي منجر مي‌شوند را تعيين كنند.
تفاوت ميان شيشه فلزي و فلزهاي معمولي در ساختار اتمي آنها نهفته‌است. فلزهاي معمولي در زمان جامد شدن متبلور مي‌شوند، و اين به آن معني است كه اتم‌هاي آن به شيوه‌اي بسيار منظم در كنار يكديگر قرار مي‌گيرند.آلياژ شيشه فلزي اما از ساختاري كاملا نامنظم برخوردار است و اتم‌هاي آن در بي‌نظمي كامل كنار هم قرار دارند.
در مدل جديد به ساختار اتمي فلزهاي مختلف توجه شده تا توانايي آنها در ايجاد شيشه فلزي مورد بررسي قرار گيرد. با استفاده از اين مدل دانشمندان دانشگاه ساوث‌ولز تاكنون توانسته‌اند امكان ساخت بيش از 200 نوع آلياژ شيشه فلزي را با استفاده از منيزيم،نقره، مس،زينك و تيتانيوم پيش‌بيني كنند. به گفته دانشمندان مي‌توان اين مواد را در مقياس اتمي به گونه‌اي مهندسي كرد تا از ويژگي‌هاي كاربردي برخوردار شوند و همچنين توليد تجاري اين مواد را امكان‌پذير ساخت.
فرايند توليد اين آلياژ‌ها به اندازه‌اي پرهزينه بوده كه تا به امروز تنها در محصولاتي بسيار ويژه مانند آي‌فون‌ها، فنر ساعت‌هاي گران‌قيمت، ايمپلنت‌هاي پزشكي و برخي از تجهيزات ورزشي استفاده شده‌است. همچنين قرار است از اين ماده در كاوشگر مريخي بعدي نيز استفاده شود.
اما اگر توليد انبوه اين آلياژ‌ها سريعتر و ساده‌تر شوند، مي‌توان از براي توليد محصولات مختلف از جمله الكترونيك‌هاي شخصي، نقليه‌هاي فضايي و مخازن ذخيره‌سازي هيدروژن در باتري‌هاي آينده به راحتي استفاده كرد. براي مثال دانشمندان سال گذشته از اين ماده براي ساخت قاب آي‌فون استفاده كردند كه 50 برابر مقاوم‌تر از پلاستيك بود.
نظر شما