کای الکساندر شولتس (Kay-Alexander Scholz) در dw-world می‌نویسد:
۲۱ کشور عضو اَپک (APEC) که در سیدنی استرالیا گردهم آمده‌اند، قصد دارند موضوع حفاظت از جو زمین را به عنوان "موضوعی حیاتی" به رسمیت بشناسند. بررسی تغییرات جوی و پی‌آمدهای ناشی از آن و چاره اندیشی برای محدود کردن این پیامدها در دستور کار آپک قرار دارد.
استرالیا میزبان این اجلاس که در روزهای هشتم و نهم سپتامبر (17 و 18 شهریور 86) در سیدنی برگزار می‌شود [وب‌سایت رسمی] پیش‌نویسی برای بررسی این پیامدها و راه‌کارها ارائه داده است. در روزهای پایانی هفته قرار است این پیش‌نویس از سوی مقامات بلندپایه حاضر در اجلاس به تصویب برسد.
می‌توان گفت که این پیش‌نویس به غیر از یک اعلامیه کتبی درباره مقاصد اجلاس، چیز بیشتری نیست. در این پیش‌نویس دست‌کم به اهداف الزام‌آوری درباره کاهش گازهای گلخانه‌ای اشاره‌ای نشده‌است.
جورج بوش، رئیس جمهور آمریکا سیاست جوی را که منجر به برقراری محدودیت‌هایی در سهم انتشار دی‌اکسید کربن در جو می‌شود، پیش از آغاز اجلاس رد کرده است. بوش در مقابل از استفاده بیشتر از انرژی اتمی حمایت می‌کند.
اجلاس اَپک گواهی است بر ناکامی جامعه جهانی را در پیکار با تغییرات جوی.
بزرگترین آلوده کنندگان جوی در جهان در میان ۲۱ کشور عضو این اجلاس به چشم می‌خورند: آمریکا، چین و اندونزی. استرالیا به دلیل داشتن صنایع عظیم زغال سنگ، بزرگترین آلوده کننده‌ی هوا بر حسب نفر محسوب می‌شود.
از سوی دیگرکشورهای شرکت‌کننده در این اجلاس بر سر محدود کردن تغییرات جوی مجادله می‌کنند. چین و برخی از کشورهای در حال رشد مذاکراتی را که تحت سرپرستی و نظارت سازمان ملل متحد انجام گیرد، ترجیح می‌دهند، مرکل صدر اعظم آلمان به‌دنبال پیمان الزام آور حفاظت از آب و هوا است و در مقابل بوش خواهان توافق با کشورهایی است که عضو سازمان ملل متحد نیستند.
