انتخابات ایالتی در کاتالونیا؛ چالشی بین اختیارات ایالتی تا جدایی طلبی

به گزارش ايرنا، اسپانیا یکی از اعضای 28 گانه اتحادیه اروپا است که از مدت ها پیش با بحران جدایی طلبی در بخش هایی از خاک خود به خصوص در ایالت های باسک و کاتالونیا مواجه بوده است.

در سال های اخیر به همان میزان که آتشفشان جدایی طلبی در باسک فروکش کرده، زمزمه های جدایی طلبی در کاتالونیا به بهانه های مختلف به خصوص در زمینه نظام تأمین مالی این ایالت (مبتنی بر اینکه میزان دریافتی های این ایالت از دولت مرکزی اسپانیا کمتر از میزان پرداختی هایش است) و همچنین این ادعا که کاتالونیا از ثروت، صنعت و مولفه های کافی برای تشکیل یک دولت مستقل برخوردار است، مشتعلتر شده است.

چالش جدایی طلبی ایالت کاتالونیا از چهار سال پیش وارد مرحله تازه ای شده است.

«آرتور مس» رئیس دولت منطقه ای کاتالونیا که با حزب متبوعش (فدراسیون CIU که خود متشکل از دو حزب CDC و Unio بوده است) در انتخابات نوامبر 2010 ایالت کاتالونیا 62 کرسی پارلمانی را به خود اختصاص داد و موفق شد در دسامبر همان سال به عنوان رئیس ایالت کاتالونیا انتخاب شود، از همان ابتدا موضوع تصویب شیوه جدید تأمین اعتبار برای این ایالت را به عنوان هدف اصلی دولت خود قرار داد.

اما اختلافات دولت محلی این ایالت به ریاست آرتور مس با دولت مرکزی اسپانیا به ریاست ماریانو راخوی بر سر نظام تامین اعتبار کاتالونیا و مخالفت قاطع دولت اسپانیا با درخواست کاتالان ها مبنی بر برخورداری از شیوه تامین اعتبار مشابه ایالت باسک (مدیریت خود آنها بر نظام مالیات این ایالت) جرقه ای بود که دوره تازه اوج گیری جدایی طلبی در کاتالونیا را رقم زد.

آرتور مس که موفق نشده بود در مذاکرات خود در سال 2012 با ماریانو راخوی نخست وزیر اسپانیا وی را متقاعد به بهبود نظام تامین اعتبار ایالت خود کند، تصمیم گرفت با برگزاری انتخابات پیش از موعد، اکثریت مطلق پارلمانی را برای حزب متبوعش به دست بیاورد تا قدرت چانه زنی با دولت مرکزی اسپانیا را افزایش دهد، اما انتخابات پیش از موعد اواخر سال 2012 کاتالونیا، از دست رفتن 12 کرسی از کرسی های موجود حزب حاکم کاتالونیا (CIU) را موجب شد تا آرتور مس و حزبش نوعی شکست را متحمل شوند.

فدراسیون حاکم بر ایالت کاتالونیا که 62 کرسی خود را با 50 کرسی در انتخابات سال 2012 عوض کرده بود، حال مجبور بود برای تشکیل دولت متوسل به حزب تندروی 'چپ جمهوری خواه کاتالونیا' (ERC) شود و در ازای این حمایت پارلمانی به مطالبات عمدتا جدایی طلبانه این حزب تن دهد.

در واقع پارسال اجبار آرتور مس به برگزاری یک همه پرسی بر سر استقلال کاتالونیا به نوعی عقیم ماند و چالش اخیر مبنی بر اعلام یکجانبه استقلال پس از برگزاری انتخابات پیش از موعد در 27 سپتامبر امسال نیز در حقیقت بواسطه فشار مستقیم حزب چپ جمهوری خواه بر حزب حاکم کاتالونیا بود.

از راهپیمایی Diada (دیادا، روز ملی کاتالونیا در 11 سپتامبر) در سال 2012 نیز به عنوان اصلیترین نمود استقلال خواهی عمومی کاتالان ها در سال های اخیر یاد می شود.

از سال 2012 به بعد، همه راهپیمایی های دیادا با چاشنی پر رنگ استقلال طلبی همراه بوده است. مراسم دیادای پارسال و مراسم امسال که در فاصله فقط چند هفته از انتخابات محلی این ایالت برای تعیین ترکیب پارلمان و تشکیل دولت جدید برگزار شد، بیشتر از سال های قبل رنگ و بوی استقلال طلبی به خود گرفت و تکاپوی بیشتری از سوی نهادهای جدایی طلب را شاهد بودیم.

احزاب جدایی طلب کاتالونیا که به خاطر مخالفت قاطع دولت مرکزی اسپانیا موفق نشدند پارسال همه پرسی مد نظر خود را در خصوص استقلال از این کشور برگزار کنند، تصمیم گرفتند برای اعلام یکجانبه استقلال از اسپانیا راه برگزاری 'انتخابات همه پرسی' را در پیش بگیرند.

بر این اساس، با اعلام برگزاری انتخابات پیش از موعد در این ایالت از سوی آرتور مس (27 سپتامبر امسال)، احزاب موافق استقلال کاتالونیا فهرستی واحد برای این انتخابات ارائه کرده اند تا میزان رأی به خود را به میزان محبوبیت استقلال این ایالت تفسیر کند و پروسه استقلال از اسپانیا را به استناد آن آغاز کنند.

حزب حاکم کاتالونیا که هم اکنون به لطف حمایت پارلمانی (و نه ائتلاف) حزب چپ جمهوری خواه این ایالت هیچ مشکلی در برخورداری از اکثریت مطلق کرسی های پارلمان کاتالونیا (نصف به علاوه یک کرسی از تعداد مجموع) ندارد، در حقیقت با برگزاری این انتخابات جدا از تحکیم آرای خود، به دنبال اخذ نظر مردم در خصوص استقلال به عنوان پشتوانه اقدامات آتی خود است.
ملی گرایان در همین راستا اعلام کرده اند در صورت کسب اکثریت مطلق کرسی های پارلمان، پروسه اعلام یکجانبه استقلال از اسپانیا را آغاز خواهند کرد.

این نقشه راه ترسیم شده توسط استقلال طلبان به چند دهه ائتلاف CDC و Unio Democratica (که در کنار همدیگر فدراسیون CiU را تشکیل داده بودند) پایان داد.

حزب Unio تحت رهبری جوزپ آنتونی دوران جیدا (رئیس کنونی کمیسیون سیاست خارجی کنگره نمایندگان اسپانیا) به رغم اینکه همیشه طرفدار 'حق تصمیم گیری' کاتالان ها و برگزاری یک همه پرسی در زمینه استقلال این ایالت بوده، معتقد است راهی که آرتور مس تحت فشار حزب چپ جمهوری خواه در پیش گرفته، به منزله تقابل مستقیم با دولت مرکزی اسپانیا بوده و نوعی خودکشی به شمار می رود.

به همین خاطر این حزب از چند ماه پیش راه خود را از آرتور مس جدا نمود.

دسته بندی احزاب ایالت کاتالونیا:
حزب حاکم کاتالونیا (CDC)، حزب چپ جمهوری خواه کاتالونیا (ERC)، حزب دموکرات های کاتالونیا و حزب جنبش چپ ها، فهرست واحد ملی گرایان کاتالونیا را تحت عنوان 'در کنار هم برای رای آری' را تشکیل داده اند. هدف آنها استقلال کاتالونیا است.
حزب CUP به رغم اشتراک نظر در خصوص استقلال کاتالونیا، حاضر به قرار گرفتن در این فهرست مشترک نشد. البته این حزب اعلام کرده به شرط اینکه دولت آتی کاتالونیا بر استقلال از اسپانیا اصرار بورزد، می تواند روی رای آنها هم حساب کند.

بدین ترتیب در تمامی تحلیل ها رأی این حزب نیز در کنار فهرست واحد ملی گرایان محاسبه می شود.

حزب شهروندان، حزب مردمی و حزب سوسیالیست کاتالونیا نیز هر یک به صورت جداگانه و با نام و نشان خود در این انتخابات شرکت خواهند کرد و همگی مخالف استقلال کاتالونیا هستند. سوسیالیست ها سیستم فدرالی را برای اسپانیا پیشنهاد کرده اند که با مخالفت دولت مواجه شده است.

حزب ICV، حزب چپ متحد، حزب پودموس و حزب Equo نیز چهار حزبی هستند که لیست واحد 'کاتالونیا، ما می توانیم' را برای انتخابات 27 سپتامبر این ایالت تشکیل داده اند و ضمن موافقت با اختیارات بیشتر برای کاتالونیا، مدافع استقلال طلبی نیستند.

حزب Unio Democratica نیز که حزب جدا شده از فدراسیون حاکم بر ایالت کاتالونیاست، این بار قرار است به تنهایی در انتخابات این ایالت شرکت کند. حزب Unio در درجه اول خواهان بهبود وضعیت تامین اعتبار ایالت کاتالونیا و در درجه دوم نیز خواستار تغییر سیاست های آموزشی و زبانی در ایالت کاتالونیا و همه پرسی از مردم در این زمینه شد. این حزب همچنین پیشنهاد حزب سوسیالیست اسپانیا مبنی بر فدرالی کردن سیستم سیاسی و حکومتی کشور را راه حلی مناسب بر این وضعیت فعلی تلقی نکرده است.

• ترکیب پارلمان کاتالونیا و نتایج نظرسنجی ها:

پارلمان محلی ایالت کاتالونیا 135 کرسی دارد که اکثریت مطلق آن (نصف به علاوه یک کرسی از تعداد مجموع) با کسب 68 کرسی محقق می شود.

نظر سنجی های مختلفی در زمینه وضع آرای احزاب مختلف در انتخابات آتی کاتالونیا انجام شده اند که تقریبا در نتیجه اعلام شده مشابه هم هستند.

آخرین نظرسنجی انجام شده در این زمینه توسط موسسه GAD3 نشان می دهد که اگر فرضا انتخابات ایالت کاتالونیا در حال حاضر برگزار شود، فهرست واحد ملی گرایان با کسب 40.7 درصد آرا بین 65 تا 67 کرسی را به خود اختصاص خواهد داد و با کمک 6.4 درصد آرای کسب شده توسط حزب CUP (معادل 7 تا 9 کرسی) به راحتی از مرز 68 کرسی لازم برای تحقق اکثریت مطلق پارلمانی عبور خواهد کرد.

بر این اساس، حزب شهروندان با 18 تا 20 کرسی، حزب سوسیالیست کاتالونیا با 14 تا 16 کرسی، حزب مردمی با 12 تا 13 کرسی و ائتلاف مورد حمایت پودموس با همین تعداد در جایگاه های بعدی قرار می گیرند.

بر اساس نتایج اکثر نظر سنجی ها حزب Unio با کسب حدود 2 درصد از آراء احتمالا از هیچ کرسی در پارلمان محلی کاتالونیا برخوردار نخواهد شد و در بهترین حالت باید به یک تا دو کرسی اکتفا نماید.

نتایج نظر سنجی های مختلف حکایت از آن دارد که حزب شهروندان با کسب 18 تا 20 کرسی، اصلیترین نیروی اپوزیسیون در پارلمان آتی کاتالونیا خواهد بود.

بر اساس نتایج نظرسنجی های موجود، کسب مجموع رای احزاب جدایی طلب (فهرست واحد به اضافه CUP) به 50 درصد آرا نخواهد رسید.

بر این اساس، مجموع آرای فهرست واحد ملی گرایان به علاوه آرای حزب CUP (طرفدار استقلال کاتالونیا) به 47.1 درصد آرا خواهد رسید که البته با همین میزان رأی، جدایی طلبان و حزب CUP موفق خواهند شد نظر به سیستم انتخاباتی این ایالت، اکثریت مطلق پارلمانی (از منظر تعداد کرسی های پارلمان) کاتالونیا را به خود اختصاص دهند.

اتفاقا یکی از ایرادهایی که برخی منتقدان به قصد آرتور مس برای اعلام یکجانبه استقلال پس از برگزاری انتخابات کاتالونیا وارد می نمایند بر این مهم استوار است که به رغم کسب اکثریت پارلمانی از سوی استقلال طلبان، آنها از منظر تعداد رای های ماخوذه به 50 درصد آرا نخواهند رسید و در نتیجه مشروعیت دموکراتیک چنین فرایندی زیر سوال قرار خواهد داشت.

• عواقب استقلال احتمالی کاتالونیا:

عواقب استقلال احتمالی کاتالونیا برای اسپانیا، اتحادیه اروپا و مجموع دیگر کشورها کاملا آشکار است. ایالت کاتالونیا با بیش از 7 میلیون نفر جمعیت، دومین ایالت پر جمعیت اسپانیاست که قریب به 19 درصد تولید ناخالص داخلی این کشور را به خود اختصاص داده و از این منظر در جایگاه نخست کشوری قرار گرفته است.

به عنوان مثال، گردشگری که یکی از قطب های اقتصادی اسپانیا به شمار می رود در صورت جدا شدن احتمالی کاتالونیا از این کشور، ضربه شدیدی متحمل خواهد شد. ایالت کاتالونیا در سال گذشته میلادی پذیرای 16 میلیون و 800 هزار گردشگر خارجی بوده و این میزان تقریبا 26 درصد کل گردشگران خارجی را تشکیل می دهد که در سال 2014 به اسپانیا سفر کرده اند.
از دیدگاه اتحادیه اروپا نیز استقلال احتمالی کاتالونیا از اسپانیا می تواند راه را برای وضعیت های مشابه در دیگر کشورهای عضو باز نماید که قطعا بر ثبات خود این کشورها و مجموعه آنها در اتحادیه تاثیر منفی خواهد گذاشت.

به رغم اینکه رهبران احزاب جدایی طلب این ایالت تلاش کرده اند عواقب منفی استقلال احتمالی این ایالت از اسپانیا را ناچیز جلوه دهند، بر اساس آنچه که از اظهارات مقامات اتحادیه و قوانین موجود بر می آید، کاتالونیا در صورت استقلال فرضی از اسپانیا، از دید اتحادیه اروپا یک کشور ثالث به شمار خواهد رفت که برای عضویت نیازمند ارائه درخواست است.

در چنین حالتی، اجابت این درخواست نیز منوط به موافقت تمامی اعضای اتحادیه (از جمله اسپانیا) خواهد بود که عملا غیر ممکن به نظر می رسد.

بر این اساس، یک کاتالونیای مستقل می باید به اسپانیا، کشورهای عضو اتحادیه اروپا و کشورهایی که اتحادیه با آنها توافقنامه تعرفه ترجیحی دارد، عوارض گمرکی پرداخت کند.

علاوه بر این، بانک مرکزی اروپا اوراق قرضه کاتالونیای مستقل را خریداری نخواهد کرد و صندوق بین المللی پول هم چون آنها را به عنوان یک کشور به رسمیت نخواهد شناخت، همکاری مالی با کاتالونیای مستقل نخواهد داشت. مقامات اسپانیایی معتقدند کاتالونیا هیچ شانسی برای به رسمیت شناخته شدن به عنوان یک کشور مستقل نخواهد داشت چراکه برای این منظور نیازمند 9 رای از 15 رای شورای امنیت سازمان ملل متحد و دو سوم آرای مجمع عمومی این سازمان می باشد.

نمایندگان 42 اتاق بازرگانی اسپانیا نیز اخیرا مانیفستی در حمایت از اتاق های بازرگانی کاتالونیا در آستانه انتخابات این ایالت به تصویب رسانده اند. در این سند هشدار داده شده است که در صورت استقلال احتمالی کاتالونیا، شرکت های این ایالت نه فقط از اتحادیه اروپا خارج خواهند شد، بلکه از سازمان تجارت جهانی نیز بیرون خواهند ماند و در معاملات خود می بایست اقدام به پرداخت عوارض کمرگی نمایند.

• مواضع داخلی:

آرتور مس رئیس ایالت کاتالونیا به صراحت اعلام کرده است با کسب اکثریت مطلق کرسی های پارلمان کاتالونیا، پروسه اعلام استقلال از اسپانیا را آغاز خواهد کرد. رئیس ایالت کاتالونیا تاکید کرده است که انتخابات 27 سپتامبر این ایالت تنها مرحله آغاز استقلال خواهند بود و از آن به بعد 18 ماه برای ایجاد ساختارهای کشوری نیاز خواهد داشت. آرتور مس هم چنین تأکید نموده است که در صورت استقلال، نمی شود به فکر ایجاد ارتش برای کاتالونیا نیز نبود.

«پدرو سانچس» دبیر کل حزب سوسیالیست اسپانیا اظهار امیدواری کرده است در انتخابات آتی این ایالت، سوسیالیست های کاتالونیا بتوانند (قاعدتا از طریق ائتلاف با دیگر احزاب) ریاست ایالت را در دست بگیرند و دامنه این تغییر به انتخابات سراسری پایان سالجاری کشور نیز برسد. راهبرد رهبران حزب سوسیالیست در بحث کاتالونیا بر دو امر انتقاد از انفعال دولت راخوی و پیشنهاد اصلاح قانون اساسی با هدف توجه به ویژگی های خاص ایالت ها متمرکز شده است. سوسیالیست ها استقرار نظام فدرالی در کشور را به عنوان راه حل این مشکل و بسیاری دیگر از مسائل کشور عنوان نموده اند. از طرفی حزب سوسیالیست ایالت کاتالونیا نیز خواستار تصویب یک مجموعه امتیازات مالیاتی برای این ایالت شده است.

حزب مردمی اسپانیا و دولت این کشور نیز نه حال و نه در گذشته هرگز مطالبات استقلال طلبی کاتالان ها را به رسمیت نشناخته اند. مردمی ها هرگز حاضر به مذاکره با آرتور مس در خصوص استقلال این ایالت نشده اند و تاکید کرده اند تمامیت ارضی کشور قابل مذاکره نیست.

از طرفی با برگزاری انتخابات 27 سپتامبر امسال در ایالت کاتالونیا، مردم این ایالت برگزاری 3 انتخابات ایالتی ظرف مدت 5 سال را تجربه کرده اند که این مهم توسط دولت مرکزی اسپانیا و حزب حاکم این کشور به عنوان سمبل بی ثباتی مورد اشاره و انتقاد قرار گرفته است.

حزب حاکم اسپانیا همچنین از راهبرد سوسیالیست های این کشور در قبال وضعیت کاتالونیا به شدت انتقاد کرده، آنرا ابهام آمیز و در راستای اهداف جدایی طلبان کاتالونیا توصیف کرده اند.
سخنگوی حزب مردمی در پارلمان اروپا نیز گفته است: چنانچه کاتالونیا از اسپانیا جدا شود در صف درخواست الحاق به اتحادیه پس از مقدونیه قرار خواهد گرفت.

«خوسه مانوئل گارسیا مارگایو» وزیر امور خارجه اسپانیا یکی از اعضای کابینه راخوی است که بیشترین اظهار نظرها را در خصوص مساله کاتالونیا در کارنامه خود دارد. وی تنها چند ساعت پیش از آغاز رسمی تبلیغات انتخاباتی کاتالونیا پیشنهاد کرد که قانون اساسی این کشور اصلاح شود تا بتوان اقدام به بهبود شرایط استقرار کاتالونیا در چارچوب اسپانیا کرد.

وی پیشنهاد داد، مدیریت مالیات بر درآمد ایالت کاتالونیا که هم اکنون فقط نیمی از آن به عهده دولت محلی ایالت گذاشته می شود و نیم دیگر را دولت اداره می کند، بطور کامل به خود این ایالت سپرده شود. صرف همین اظهارات گارسیا مارگایو، به آمادگی یک مقام دولتی برای مذاکره در خصوص وضعیت کاتالونیا تفسیر شده است.

قوه های مجریه، مقننه و قضاییه به آرتور مس هشدار داده اند که هیچ موردی خارج از نظام قانونی میسر نیست. رئیس کنگره نمایندگان اسپانیا نیز تاکید کرده که «تمامیت ارضی و ملی در اختیار پارلمان قرار دارد».

نخست وزیری اسپانیا به تمامی نهادهای دولت مرکزی این کشور هشدار داده است به وضع آماده باش درآمده آماده مقابله با تمامی گام های ممکنه دولت ایالت خود مختار کاتالونیا باشند. دولت اسپانیا در این راستا حتی احتمال تعلیق خود مختاری ایالت خودمختار کاتالونیا بر اساس ماده 155 قانون اساسی را هم مد نظر قرار داده است.

مهمترین گامی که حزب مردمی اسپانیا برای توقف جدایی طلبان کاتالونیا برداشته است، ارائه یک طرح فوریت دار برای اصلاح دادگاه قانون اساسی اسپانیاست. این اصلاحیه که مخالفت تقریبا تمامی گروه های اپوزیسیون در کنگره نمایندگان اسپانیا را رقم زده، قرار است به لطف رأی اکثریت مردمی ها در پارلمان تا هفته آینده به تصویب برسد.

بر این اساس، دادگاه قانون اساسی اسپانیا قادر خواهد بود بدون گرفتن نظر کنگره، اقدام به انفصال از خدمت آن دسته از مقاماتی نماید که نقض قانون کنند و یا در اجرای قانون کوتاهی کنند. برخی حقوقدانان هشدار داده اند علی رغم اینکه این اصلاحیه با هدف متوقف نمودن جدایی طلبان کاتالونیا تهیه و ارائه شده است، اختیاراتی به دادگاه قانون اساسی خواهد داد که بر اساس آنها قادر خواهد بود بدون مشورت با کنگره، حتی نخست وزیر را هم برای مدت نامعلومی از کار منفصل نماید.

• مناظره تلویزیونی در خصوص وضع کاتالونیا:

شاید بحث برانگیزترین اظهار نظر وزیر امور خارجه اسپانیا در موافقت با مناظره ای بود که توسط «اوریول جونکراس» رهبر حزب چپ جمهوری خواه کاتالونیا به وی پیشنهاد شده است.
نه حزب مردمی و نه بخش قابل توجهی از اعضای دولت اسپانیا، هیچکدام قصد وزیر امور خارجه این کشور برای مناظره در خصوص وضعیت کاتالونیا با اوریول جونکراس را درک نمی کنند و از این وضعیت ناخرسند هستند.

به رغم تلاش های زیاد برای ممانعت از برگزاری این مناظره تلویزیونی، نهایتا ستاد تبلیغات حزب مردمی در ایالت کاتالونیا انجام این مناظره را در روز 23 سپتامبر تایید و اعلام کرده است.
گارسیا مارگایو در دفاع از تصمیمش، تصریح کرده اگر قرار است در خصوص عواقب استقلال احتمالی کاتالونیا بویژه در بحث خروج فوری این ایالت از اتحادیه اروپا سخنی گفته شود، وی در جایگاه رئیس دستگاه دیپلماسی کشور حرف هایی برای گفتن دارد و بهتر می تواند چنین وضعیتی را برای کاتالان ها تشریح کند.

• مواضع بین المللی:

دولت اسپانیا بر اهمیت جلب حمایت بین المللی از موضع خود در بحث کاتالونیا آگاه می باشد و به همین خاطر تلاشی خستگی ناپذیر برای تشریح این وضع نزد رهبران جهانی و جلب حمایت آنها به عمل آورده است.

تحرکات دیپلماتیک دولت اسپانیا برای مقابله با جدایی طلبی حزب حاکم ایالت کاتالونیا، در هفته های اخیر با اعلام حمایت رهبران شاخص جهانی از وحدت و انسجام اسپانیا نتیجه داده است.

آنگلا مرکل صدر اعظم آلمان، دیوید کامرون نخست وزیر انگلستان و باراک اوباما رئیس جمهور آمریکا، رهبرانی بوده اند که در هفته های اخیر به صراحت از یکپارچگی و انسجام اسپانیا حمایت کرده اند. فرانسوا اولاند رئیس جمهوری فرانسه نیز چند ماه پیش خواستار یک اسپانیای با ثبات شده بود.

بدین ترتیب موضع رهبران شاخص جهانی در قبال بحران کاتالونیا نسبت به چند سال پیش تغییر محسوسی را شاهد بوده است. این رهبران همین دو سه سال پیش در پاسخ به سوالاتی در خصوص جدایی طلبی کاتالان ها به گفتن اینکه 'این موضوع یک مساله داخلی اسپانیا می باشد' اکتفا می کردند.

آرتور مس در اوایل سال 2014 نیز اقدام به ارسال نامه هایی خطاب به روسای کشورهای عضو اتحادیه اروپا کرده و حمایت آنها را از برگزاری یک همه پرسی بر سر استقلال این ایالت خواستار شده بود. نهایتا اکثر رهبران اروپایی این نامه رئیس ایالت کاتالونیا را بی پاسخ گذاشتند.

این مساله آنچنان برای اسپانیا حائز اهمیت است که پس از اینکه نخست وزیران لتونی و لیتوانی پارسال سخنانی قابل تفسیر درباره حمایتشان از حق تصمیم گیری کاتالان ها گفتند، سفرای این دو کشور به وزارت امور خارجه اسپانیا فرا خوانده شدند.

از طرفی سفرای اسپانیا در دیگر کشورها هم از طرف شخص وزیر امور خارجه این کشور مامورند در برابر هر گونه اقدام و تحرک جدایی طلبان کاتالونیا در کشورهای محل ماموریتشان به مقابله بپردازند.

در هر صورت به نظر می رسد طرح آرتور مس برای جلب حمایت بین المللی از ادعاهای جدایی طلبانه خود عملا به شکست انجامیده است.

حمایت بین المللی از دولت اسپانیا در برابر چالش جدایی طلبی آرتور مس با تکرار هشدار بسیار صریح اتحادیه اروپا مبنی بر خروج اتوماتیک کاتالونیا از اتحادیه در صورت استقلال، مستحکمتر شده است.

مارگاریت شیناس (Margaritis Schinas) سخنگوی اتحادیه اروپا اخیرا اعلام کرده است یک کاتالونیای مستقل فورا از اتحادیه خارج خواهد شد و باید برای عضویت ته صف قرار بگیرد.

این سخنان صریح پاسخی بود به ادعاهای برخی چهره های جدایی طلب کاتالونیا از جمله اوریول جونکراس (رهبر حزب چپ جمهوری خواه کاتالونیا) که اعلام کرده بودند استقلال کاتالونیا به معنی خروج از اتحادیه نخواهد بود. دولت راخوی هم از این اظهار نظر جدید اتحادیه استقبال کرده و تاکید نموده است آرتور مس راه انزوای بین المللی را در پیش گرفته است.

• جمع بندی:

نتایج تمامی نظرسنجی ها حکایت از آن دارند که پیروزی احزاب جدایی طلب مشخصا در بحث کسب اکثریت مطلق کرسی های پارلمان کاتالونیا در انتخابات یکشنبه آینده این ایالت، محتمل است.

دو حزب مردمی و سوسیالیست نیز به این وضع کاملا آگاهند و خوب می دانند رقم خوردن چنین وضعی کاملا از سوی احزاب ملی گرای کاتالونیا مورد بهره برداری قرار خواهد گرفت. از طرفی صرف نتایج انتخابات کاتالونیا نیز می تواند بر وضع رای احزاب اصلی کشور در انتخابات سراسری پایان امسال نیز تاثیر مستقیم بگذارد. به همین خاطر احزاب مختلف، در تلاش هستند هر گونه حرکت خود در این زمینه را کاملا حساب شده انجام دهند.

جدا از اصل نتایج حاصله در این انتخابات، وضعی که پس از معلوم شدن نتایج در کاتالونیا رقم خواهد خورد نیز می تواند صحنه سیاست داخلی اسپانیا را تحت الشعاع قرار دهد و بسته به نوع بازخوردها، حتی بر وضعیت رای احزاب در انتخابات سراسری نیز تاثیر مثبت یا منفی بگذارد.

به عنوان مثال در صورتی که تهدید احزاب ملی گرا در خصوص اعلام یکجانبه استقلال نهایتا عملی شود، دولت اسپانیا بر اساس آنچه بارها مطرح کرده است قاعدتا یک سری تمهیدات محدود کننده علیه دولتمردان کاتالونیا اتخاذ خواهد نمود که می تواند وجهه بین المللی این کشور را از منظر آرمان ها و اصول دموکراتیک مخدوش سازد.

طبیعتا دولت اسپانیا نگران اوضاع کاتالونیاست، اما پر واضح است که در پیش بودن انتخابات سراسری و البته نتایج نظر سنجی هایی که حکایت از احتمال کنار رفتن حزب مردمی از دولت مرکزی این کشور در پی ائتلاف احتمالی سوسیالیست ها با پودموس می کنند، نگرانی دولتمردان اسپانیا را دو چندان کرده است.

قصد استقلال طلبان کاتالونیا در سال گذشته برای برگزاری یک همه پرسی در خصوص استقلال این ایالت، به علت برخوردار نبودن از پوشش قانونی، با مخالفت قاطع دولت مرکزی اسپانیا روبرو شد و نهایتا یک شبیه سازی همه پرسی غیر الزام آور در کاتالونیا برگزار شد.

در نتیجه، حال که صحبت از اعلام یکجانبه استقلال توسط جدایی طلبان کاتالونیا در میان است و این مهم در عین نداشتن پوشش قانونی، موردی بسیار حادتر نیز به شمار می رود، احتمالا دولت مرکزی اسپانیا در اعمال قانون در این زمینه نیز (که حتی تا لغو خودمختاری ایالت ها نیز پیش بینی شده است) بسیار قاطعتر از قبل عمل کند.

البته در این میان یک خلاء قانونی تقریبا دو ماهه (به خاطر اجبار قانونی انحلال کنگره نمایندگان و مجلس سنای اسپانیا 54 روز پیش از برگزاری انتخابات سراسری) نیز یک وضع مبهم را رقم زده که اقدام شتاب زده حزب مردمی در اصلاح دادگاه قانون اساسی کشور احتمالا با هدف جبران این خلاء صورت گرفته است.