اگر يك ببر سيبري يا يك مار پيتون يا كروكوديل نيل به هر دليلي خط و خشي بردارد تمامي مديران و معاونان و حتي رؤساي سازمان‌هاي ذيربط بايد پاسخگو باشند ولي كل و بزهاي طاعون‌زده‌مان مثل برگ‌هاي پاييززده به زمين مي‌ريزند و هيچ سازماني مورد سؤال قرار نمي‌گيرد.
ذخاير ارزشمندمان كه حاصل سال‌ها تلاش و خون دل خوردن حتي معدود مسئولان متعصب و محيط‌بانان غيرتمند نسل‌هاي مختلف است حالا از فراز صخره‌ها و سختون‌ها به زير كشيده مي‌شوند اما هيچ‌كس صدايش هم درنمي‌آيد؛ حتي آنگونه كه شايسته است هم به آن پرداخته نمي‌شود. طاعون به وسيله دام‌هايي كه بيشتر آنها غيرمجاز وارد مناطق مي‌شوند به زيستگاه‌هاي ارزشمندمان راه باز كرده و در حال گسترش است ولي تيتر خبرگزاري‌ها و دغدغه سازمان‌هاي مردم‌نهاد همچنان حول و حوش باغ وحش‌ها و سيرك‌ها مي‌چرخد. هيچ سازماني از سوي سمن‌ها و رسانه‌ها زير سؤال برده نمي‌شود كه چرا بعد از مشاهده طاعون در دام‌هاي اهلي اقدامي در جهت واكسيناسيون سراسري آنها و به‌ويژه دام‌هاي مهاجر صورت نگرفته است. وقتي دام‌هاي مهاجر تقريبا تمامي گستره ايران را زيرپا مي‌گذارند و مسيرهايي همچون بيرجند تا سمنان را طي مي‌كنند معلوم است كه اگر هرنوع بيماري مسري داشته باشند با خود در سراسر كشور به سوغات مي‌برند.
از سوي سازمان دامپزشكي در پاسخ به لزوم اقدام در جهت كنترل شيوع بيماري به سادگي عنوان مي‌شود كه براي واكسينه كردن دام‌هاي اهلي، واكسن طاعون نشخواركنندگان كوچك به ميزان كافي نداريم و امكان واكسيناسيون دام‌ها وجود ندارد! گويي در مورد كمبود مواداوليه براي تأمين نياز لامپ نئون سردر فروشگاه‌ها صحبت مي‌شود و انگار واقعا كسي بر ابعاد گسترده آثار جبران‌ناپذير گسترش طاعون بين نشخواركنندگان كوچك، چه در حيات وحش و چه در دام‌هاي اهلي در كشور واقف نيست. كسي به اين فكر نمي‌كند كه بر سر ميراث ذخاير ژنتيك كشور و در كنار آن بر سر صنعت دامپروري كه سالانه بيماري، علت 90درصد مرگ‌ومير آنهاست! چه خواهد آمد. هرچند كه دام‌ها خيلي زود دوباره احيا خواهند شد ولي آيا كل و بزها هم با وضعيت فعلي مناطق و فشار خشكسالي و تخريب زيستگاه و شكارهاي غيرمجاز و هزار و يك مخاطره ديگر بازهم احيا خواهند شد؟!
نظر شما