سيدباقر حسيني در گفتوگو با ايسنا، درباره آخرين وضعيت درياچه هامون گفت: ابتدا بايد شرايط اقليمي را درنظر بگيريم. اقليم تغيير كرده، يعني منطقه ما و كشور افغانستان كه تنها منبع براي تأمين آب تالاب هامون است با مشكلاتي در زمينه ميزان نزولات آسماني مواجه شدهاند. متأسفانه هر سال در مقايسه با سالهاي قبل اين كاهش نزولات جوي را داريم به همين دليل، آبي به آن معنايي كه ما انتظار داشته باشيم بيايد و درياچه هامون را با آن عظمت پر كند وجود ندارد.
اين نماينده مجلس شوراي اسلامي ادامه داد: حقابهاي هم كه دنبالش هستيم(820 ميليون مترمكعب)، خيلي كمتر از آن مقداري است كه مورد نياز ماست؛ ضمن اينكه 820 ميليون مترمكعب براي آب شرب و كشاورزي است. البته اخيرا در بخش كشاورزي كار ويژهاي صورت گرفت و با عنايت رهبري و درخواست نمايندگان سيستان، طرح انتقال آب با لوله را داريم كه از هدررفت آب در حد بسيار بالايي جلوگيري ميكند. اين مسئله، كمكي هم به محيطزيست است، چرا كه اگر آب بيش از مصارف شرب و كشاورزي بود ميتوان آن را به تالاب هامون هدايت كرد.
رئيس فراكسيون هامون در ادامه تصريح كرد: آنچه ما بهدنبال آن هستيم و دولت هم بايد بهصورت جدي پيگيري كند، بحث حقابه تالاب است؛ يعني علاوه بر حقابهاي كه براي شرب و كشاورزي داريم، دولت بايد بهدنبال گرفتن حقابه هامون باشد. كاري كه در اين حوزه بايد انجام شود، رايزني و پيگيري وزارت امور خارجه، وزارت نيرو و سازمان محيطزيست است.
حسيني همچنين خاطرنشان كرد: كار مهم ديگري كه بايد انجام شود، تثبيت شنهاي روان است. اگر هم نتوانستيم آبي براي تالاب فراهم كنيم، بايد عامل اصلي تهديد را كه در حال حاضر، طوفانهاي شن و ماسه است را از بين ببريم زيرا طوفانهاي شن باعث شده بعضي از روستاها زير شن و ماسه مدفون شوند.
به گفته وي، دولت بايد هزينههاي زيادي براي جابه جا كردن اين ماسههاي بادي متحمل شود. ضمن اينكه طوفانهاي شن، بيماريهاي چشمي، ريوي و تنفسي زيادي براي مردم به همراه داشته است. به گفته وي، نخستين كاري كه دولت ميتواند انجام دهد، اجراي مصوبهخودش در سال 93 است كه تثبيت شنهاي روان است.
حسيني درباره فعاليت كارگروه هامون هم گفت: از كارگروهي كه تشكيل شده، به جز يك جلسه كه دوستان ادعا ميكنند تشكيل شده و بحثهايي هم مطرح شده، چيز ديگري نشنيدهايم. متأسفانه ارتباط و تعاملي برقرار نشده در حالي كه من هم نماينده سيستان و هم رئيس فراكسيون هامون هستم. با وجود اينكه ما بارها از دوستان خواستهايم متأسفانه علاقهاي براي اينگونه ارتباطات بين محيطزيست و ما وجود ندارد. در جلسهاي هم كه اخيرا با خانم ابتكار داشتيم باز هم بر اين موضوع تأكيد كردم. البته اين مسئله به نگاه برخي از مديران استان برميگردد و مشكل در استان ماست و در سطح كلان، مشكل چنداني با مسئولين نداريم. او اضافه كرد: اين نگاه باعث شده تعامل و ارتباطي برقرار نباشد و ما هم چندان در جريان فعاليت آنها نباشيم؛ گرچه عملا هم فعاليتي وجود ندارد.
نظر شما