به گزارش روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، مژگان اسماعیلی رییس پژوهشکده زبانشناسی، کتیبهها و متون و دبیر علمی همایش بینالمللی میراث زبانی با اشاره به اینکه این سومین همایش با این موضوع است که توسط پژوهشگاه میراث فرهنگی برگزار میشود تصریح کرد که میراث فرهنگی توانست با این حرکت فرهنگی به هدف خود که ایجاد وفاق ملی بود دست یابد.
او افزود: این افتخار بزرگی است که اساتید بسیاری از کشورهای مختلف برای شرکت و ارایه مقاله در این همایش حضور دارند.
اسماعیلی با اشاره به اینکه حفظ و صیانت از میراث فرهنگی علاوه بر سازمان میراث فرهنگی وظیفه همه ایرانیان است خاطر نشان ساخت که این صیانت تنها شامل میراث ملموس نمی شود و میراث ناملموس ما هم که زبان جزئی از آن است بسیار مهم تلقی میشود.
رییس پژوهشکده زبانشناسی، کتیبهها و متون در ادامه با اشاره به نامگذاری 21 فوریه برابر 2 اسفند از سوی یونسکو به عنوان روز جهانی میراث مادری تصریح کرد که این نامگذاری نشان از اهمیت این موضوع دارد و اینکه یونسکو نیز وظیفه خود میداند که کشورهای مختلف دنیا را نسبت به موضوع زبان آگاه سازد.
او اظهار داشت:با توجه به گستردگی فناوریها در جهان امروز که حتی کشورهای سنتی مانند چین و هند را درگیر کرده است باید با آگاهی بسیار در پاسداری از میراث فرهنگی سرزمینمان که زبان نیز بخش مهمی از آن است بکوشیم.
میراث زبانی تنها متون و نسخههای خطی نیست
نادر کریمیان دبیر اجرایی همایش میراث زبانی نیز در سخنانی تصریح کرد که بر خلاف آنچه از میراث زبانی میشناسیم که متکی به متون و نسخههای خطی است، میراث زبانی همه کتیبههای تاریخی، مهرها، سکه ها، اسناد و مدارک تاریخی، نسخههای خطی، ادبیات شفاهی، انواع زبانها و گویشها را در بر میگیرد که هنوز به شیوه منسجم و دامنهدار تبیین و گزارش نشده است.
او افزود: میراث زبانی به تمامی آثار نوشتاری تاریخی پیش از اسلام و دوره اسلامی و معاصر اطلاق میشود که برتمامی اشیاء و اموال منقول و غیرمنقول حک شده و حاوی پیامی از فرهنگ و تمدن و تاریخ گذشتگان است.
وی اظهار امیدواری کرد، همایش بینالمللی میراث زبانی بتواند مقدمه ارزشمندی برای آغاز یک حرکت فرهنگی جدید در راستای ارایه ادبیات جدید میراث زبانی باشد.
او اظهار داشت: با اینکه پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری و دانشگاه آزاد اسلامی متولیان برگزاری این همایش بودهاند اما میراث فرهنگی متعلق به یک تشکیلات رسمی نیست و میراثداران اصلی هر منطقه تمامی محافل علمی و فرهنگی آن جا هستند.
نظر شما