اخيرا وزير ارشاد با حضور در رسانه ملي آماري از سالن‌هاي سينما و تئاتر برخي كشورها ارائه كرد كه نشان مي‌داد ما از اين نظر در فقر مطلق به سر مي‌بريم. البته بايد اين نكته را نيز لحاظ كرد كه در سال‌هاي اخير قدم‌هاي خوبي براي ساخت و ساز پرديس‌هاي سينمايي برداشته شده است.
مردم براي سينما رفتن به سالن‌هاي مناسب فيلم ديدن نيازمند هستند. متاسفانه برخي سينماهاي ما چه در تهران و چه در شهرستان‌ها فاقد امكانات لازم براي ارائه خدمات به مردم هستند. اين سالن‌ها خيلي هم با استقبال مردم مواجه نمي‌شوند. وقتي خانواده‌‌اي تصميم به تماشاي فيلمي مي‌گيرد، ترجيح مي‌دهد به پرديسي مدرن و مجهز برود نه سينمايي كه نه پرده مناسبي دارد و نه صندلي‌هاي راحتي.
از سوي ديگر خود فيلم‌ها هم بايد واجد جذابيت باشند تا مخاطب از آن استقبال كند. تجربه نشان داده هر گاه فيلمي روي پرده آمده كه از جذابيت لازم برخوردار بوده مردم از آن استقبال كرده‌اند. فعالان عرصه فرهنگ و هنر و هنرمندان سينما، تئاتر و تلويزيون تلاش مي‌كنند محصولي ارائه دهند كه مخاطب با آن ارتباط برقرار كند. حالا اينكه برخي همكاران ما، مخاطبشان را «خاص»، «محدود» و در مواردي در آن سوي مرزها جست‌وجو مي‌كنند، داستان ديگري است.
جريان اصلي سينما در هر سرزميني با مردم شكل مي‌گيرد؛ مردمي كه بايد به شعورشان احترام گذاشت و به دغدغه‌هايشان پاسخ گفت. شما وقتي ميهماني را به منزلتان دعوت مي‌كنيد مي‌كوشيد در حد توانتان بهترين ميزباني را از او به عمل آوريد. هنرمندان هم ميزبان مردم هستند و بايد بهترين محصولشان را به آنها ارائه كنند.
- نويسنده و كارگردان سينما
نظر شما