لشکری در پشت سر

خب، هر حيواني غذاي خاص خودش را دارد. اگر حيواني به حيواني هم مي‌رسد و ضربه‌اي بر او وارد مي‌كند، براي اين است كه او را متوقف كند و بعد كه كشته شد از آن به‌عنوان غذا استفاده كند. اما از ميان حيوانات، گرگ اينطور نيست او حيوانات ديگر را مي‌درد، نه به‌خاطر اينكه غذاي خود را به‌دست آورد بلكه به‌خاطر اينكه درندگي را دوست دارد. ضربه‌اي مي‌زند و مي‌رود و ديگر خوردن طعمه مهم نيست. و چه رسا و والا پيامبر اكرم(ص) فرمودند: «دوگرگ درنده كه در آغل گوسفندان رها شوند فساد و خرابي آنها بيشتر از حب مال و مقام در دين انسان مسلمان نيست». آري آن دو گرگ تمام گوسفندان را مي‌درند اما پيامبر(ص) مي‌فرمايند اين خرابي از خرابي حب انسان به مال و مقام بيشتر نيست. آنقدر اين حب در دل انسان جاي مي‌گيرد كه آخرين چيزي كه از محبت دنيا از قلب مؤمنان راستين خارج مي‌شود، جاه‌طلبي است. و چه صداي عجيبي دارد صداي پاي افرادي كه پشت چنين افرادي راه مي‌روند، كه امام صادق(ع) مي‌فرمايند: «از اين گروه رياست‌طلب بپرهيزيد. به خدا سوگند صداي كفش‌ها پشت سر كسي بلند نمي‌شود مگر اينكه، هم خودش هلاك مي‌شود و هم ديگران را هلاك مي‌كند».

همچنين قرآن اينگونه دنيا را به تصوير مي‌كشد: «بدانيد كه زندگي دنيا، در حقيقت، بازي و سرگرمي و آرايش و فخرفروشي شما به يكديگر و فزون‌جويي در اموال و فرزندان است؛۲۰/حديد» انسان اول زندگي را با بازي شروع مي‌كند و در آخر با بازي به پايان مي‌برد. اول زندگي، دنيا جوانمرد است، اسباب‌بازي‌ها شكلي دارند كه شناخت آنها راحت است ولي هر چه به آخر بازي دنيا مي‌رسيم اسباب‌بازي‌ها تغيير چهره مي‌دهند. انگار اسباب‌بازي نيستند. ميز و مقام و پست‌هاي آنچناني، شكلي دارند كه ديگران براي داشتن آنها برايمان احترام قائلند. چاره‌اي نيست عده‌اي بايد در رأس كارها قرار گيرند ولي جالب اينكه اگر دانايي‌ها و دارايي‌هاي لازم را نداشته باشند از رحمت الهي دور مي‌شوند. پيغمبر (صلّي‌الله عليه و آله و سلّم) فرمودند: «هر كه متصدي كاري از مسلمانان باشد و مردي را بر يكي از كارهايشان بگمارد و بداند مرد ديگري هست كه از او عالم‌تر است، البته كه خيانت كرده به‌خدا و رسول خدا(ص) و همه مؤمنان».

ممكن است در محل كار يا موقعيت‌هاي مختلف به ما پيشنهادهايي داده شود و چه خوب است قبل از قبول كردن فوري مقام و مسئوليت، دوروبرمان را نيم نگاهي بيندازيم، شايد بهتر از ما هم افرادي باشند؛ هر چند كه كاري بس دشوار است چرا كه بايد پا روي نفس گذاشت.