به گزارش مهر، بررسی نتایج آخرین بررسی‌های میدانی وضعیت شاغلان ۱۰ ساله و بیشتر بر حسب مدت اشتغال در شغل اصلی سال ۱۳۹۳ نشان می‌دهد از ۲۱.۳ میلیون نفر شاغل در کشور طول مدت اشتغال در شغل اصلی برای بالغ بر ۱۱.۸ میلیون نفر از شاغلان کشور (حدود ۵۵.۱ درصد) در دهه اول اشتغال است.
همچنین طول مدت اشتغال در شغل اصلی برای حدود ۵ میلیون نفر از شاغلان کشور (۲۳.۵ درصد) در دهه دوم اشتغال است. به بیان ساده تر، در حال حاضر ۵ میلیون نفر از نیروی شاغل در بازار کار ایران بیش از ۱۰ سال سابقه کار دارند.
از سویی، طول مدت اشتغال در شغل اصلی برای حدود ۲.۹ میلیون نفر از شاغلان کشور (۱۳.۷ درصد) در دهه سوم اشتغال است. طول مدت اشتغال در شغل اصلی برای حدود ۱.۶ میلیون نفر (۷.۷ درصد) در دهه چهارم اشتغال است؛ به این معنی که بازار کار سالمندان همچنان در ایران میلیونی است و آنها قصد ترک موقعیت شغلی خود را ندارند.
این ساختار و توزیع طول مدت اشتغال در کشور نشان می دهد، نیروی کار کشور از نظر طول مدت اشتغال بسیار جوان بوده و بیش از ۱۴.۷ میلیون نفر از نیروی کار کشور (۶۹.۴ درصد) طول مدت اشتغال شان کمتر از ۱۵ سال است. بر اساس داده های موجود، میانگین طول مدت اشتغال در کشور نزدیک به ۱۲ سال برآورد می شود که این شاخص برای زنان حدود ۱۱ سال و برای مردان نیز کمی بیش از ۱۲ سال است.
لازم به ذکر است که این مدت اشتغال برای مردان و زنان کمی متفاوت است. هر چه طول مدت اشتغال افزایش می یابد نقش زنان کمرنگ تر می شود؛ به عبارت دیگر زنان با اشتیاق بیشتری وارد عرضه فعالیت اقتصادی می شوند ولی بسیار زودتر از مردان از نیروی کار کشور خارج می‌شوند که دلیل آن را می توان به عوامل اجتماعی از قبیل ازدواج، داشتن فرزند و ... مرتبط دانست.
بیش از ۱.۶ میلیون نفر (۷.۷ درصد) از شاغلان در دهه چهارم فعالیت اقتصادی (یعنی بیش از ۳۰ سال اشتغال در شغل اصلی خود) قرار دارند. این قشر از نیروی کار کشور، عمدتا در بخش خصوصی به فعالیت اشتغال دارند و غالب آنان کارکنان مستقل، کارکنان فامیلی بدون مزد و کارفرماها هستند که در مقوله اشتغال رسمی نمی گنجند.
نظر شما