تغییر ساختار در مدیریت بحران

سومین نشست مستمر هماهنگی استانهای معین شهر تهران با سازمان پیشگیری و مدیریت بحران شهر تهران و ستادهای مدیریت بحران مناطق با حضور جمعی از مدیران ارشد استان مازندران در اتاق مدیریت بحران تهران برگزار شد.

به گزارش ایسنا این نشست در ادامه دو نشست قبلی با استانهای قم و مرکزی برگزار شد و طی آن مهندس عباس جزایری، دبیر ستاد حوادث و سوانح غیر مترقبه کشور در سخنانی از تعامل استانها و شهرهای معین با یکدیگر پیش از وقوع حوادث بزرگ استقبال و خاطرنشان کرد: دولت در برنامه‌ها و سیاستگذاریهای خویش تقویت استانهای معین و آموزش عمومی شهروندان در رویارویی با حوادث را مدنظر قرار داده و استانها و شهرهای معین باید با یکدیگر ارتباط و از توان هم بیشتر اطلاع داشته باشند.

در ادامه دکتر مازیار حسینی دبیر ستاد عالی پیشگیری و مدیریت بحران کشور و رییس سازمان سازمان پیشگیری و مدیریت بحران شهر تهران از آماده شدن لایحه دولت برای ساماندهی و تقویت ساختار مدیریت بحرانهای ناشی از حوادث طبیعی و سوانح پیش بینی نشده خبر داد و تاکید کرد که برای تهیه این لایحه طی یک سال گذشته مطالعات، بازنگری و بررسی‌های همه جانبه‌ای در مجموعه وزارت کشور و نهاد ریاست جمهوری انجام شده است و در جلسات هیات دولت نیز به طور مفصل و دقیق این لایحه مورد تحلیل و ارزیابی قرار گرفته و با تصویب آن در هیات دولت به زودی برای تصویب نهایی و جایگزینی و اصلاح لایحه قبلی به مجلس شورای اسلامی تقدیم می‌گردد.

وی در تشریح لایحه تقویت ساختار مدیریت بحران در کشور، گفت: بر اساس این لایحه شورای عالی مدیریت بحران در کشور به ریاست رییس جمهوری و حضور مؤثر قوای سه گانه و نیروهای لشگری و کشوری تشکیل می‌شود.

وی گفت: در این لایحه تمرکززدایی مدیریت بحران که یک ضرورت در این ساختار محسوب می‌شود پیش بینی شده است و بر اساس آن سطوح مدیریت بحران تعریف و بر روی تجهیز و افزایش آمادگی در سطوح مختلف از ملی تا شهری تاکید شده است.

همچنین این لایحه بر روی ظرفیت سازی نظام مدیریت بحران و گسترش فرهنگ ایمنی در بین اقشار مختلف جامعه و جلب مشارکت مردم مطابق با سیاستهای مصوب مجمع تشخیص مصلحت تاکید دارد.

حسینی، پیش بینی ساختار اجرایی مدیریت بحران در شهرستان‌های کشور را نقطه قوت دیگر این لایحه برشمرد و گفت: در این لایحه برای مدیریت بحران ساختار اجرایی پیش بینی شده و مدیریت بحران از ساختار صرفا ستادی خارج شده است، یعنی همانگونه که بر اساس قانون امداد و نجات کشور در تهران علاوه بر ساختار ستاد مدیریت بحران، ساختار سازمان پیشگیری و مدیریت بحران شهر تهران به عنوان بازوی اجرایی ستاد پیش بینی شده است، بر اساس این لایحه نیز ستادهای مدیریت بحران در استانها و شهرستانهای کشور باید از تشکیلات و ساختار اجرایی مدیریت بحران برخوردار شوند و بودجه مورد نیاز برای عملیاتی و اجرایی شدن این ساختار نیز پیش بینی شده است.

وی افزود: ظرفیت اجرایی پیش‌بینی شده این لایحه به مراتب از قانون امداد و نجات کشور که در گذشته تصویب شده بیشتر است و از این رو پیش‌بینی می‌شود با حمایت و اقبال نمایندگان مردم مواجه و تصویب شود.

حسینی در این نشست همچنین با تشریح موقعیت لرزه‌خیزی ایران به ویژه استان تهران و استانهای همجوار و معین تهران، گفت: استان مازندران معین و یاری رسان اصلی جبهه شمال شرقی تهران است به خصوص آن که به غیر از گسل مشا ــ فشم این دو استان گسل مشترکی با یکدیگر ندارند که حرکت آنها به تخریب و بروز خسارت جانی و مالی در دو استان منجر شود.

بنابراین تهران و مازندران باید از هم اکنون برنامه‌های عملیاتی خود را مهیا نموده و زمینه آشنایی بیشتر ارگانهای همسان در ستاد و زمینه همکاری بیشتر برای یاری رساندن به یکدیگر در روز بحران را فراهم نمایند.

وی گفت: استانها و شهرهای معین تهران باید از هم اکنون تقویت شوند، و حتی ایجاد پایگاههای دائمی امداد و نجات در طول مسیرهای منتهی به تهران ضروری بوده و به عنوان بخشی از 120 پایگاه پشتیبانی مدیریت بحران شهر تهران در دستور کار قرار دارد تا استانهای معین بتوانند با برنامه‌ریزیهای انجام شده در کوتاهترین زمان به صورت عملیاتی و تاکتیکی وارد عمل شوند.

وی افزود: استان مازندران نیز با وجود گسل‌های فعال و جوان به ویژه در گسل اصلی خزر و گسل مرکزی البرز در معرض خطر وقوع زلزله قرار داشته و متقابلا مناطق معین تهران یاری رسان مناسبی برای این استان به شمار می‌آیند.

رییس سازمان پیشگیری و مدیریت بحران شهر تهران، بحث انتقال پایتخت را با توجه به لرزه خیزی اکثر نقاط ایران بیهوده خواند و گفت: حتی اگر پایتخت تغییر کند، شهر تهران باز به حیات خود ادامه می‌دهد و مردم این شهر کماکان به عنوان یک شهر بزرگ با تهدید زلزله مواجه هستند، بنابراین چاره کار ، همچون تجربه ژاپن، تلاش بیشتر در بخشهای پیشگیری و آمادگی است.

وی گفت: آمارهای جهانی نشان داده است که هر چه بیشتر به این دو بخش توجه شود، مخاطره و خطرپذیری و ریسک زمین لرزه کاهش می‌یابد، کما این که بر اساس مطالعات جهانی میان توسعه یافتگی و تلفات ناشی از زلزله و بلایای طبیعی رابطه معکوس برقرار است و شهرهای توسعه یافهت در برابر زلزله ایمن تر هستند.