تغییر اقلیم با جنگل‌های مازندران چه کرده است؟

به گزارش ايسنا، داریوش عبادی گفت: در مازندران با تغیر اقلیم و کاهش رطوبت، برخی گونه‌های گیاهی که نیاز بیش‌تری به رطوبت دارند حذف می‌شوند. همچنین با افزایش دما و تغییر اکوسیستم، برخی گونه‌های گیاهی از نوک درختان دچار خشکی شده و یا پربرگ نشده‌اند و این روند در جنگل‌های مازندران در حال اتفاق افتادن است.

دبیر علمی شبکه‌های مردم نهاد در بخش محیط زیست مازندران گفت: برخی درختان جنگلی به دلیل گرمای هوا و کاهش رطوبت نتوانسته‌اند به رشد طولی و حجمی مناسب برسند و این کاهش رشد درختان جنگلی در هر هکتار از جنگل قابل مشاهده است.

عبادی تصریح کرد: هجوم آفت‌ها و بیماری‌ها نیز از اتفاقات مهمی بوده که بر اثر تغییرات اقلیمی در جنگل‌های استان رخ داده است که درمانی برای آن وجود ندارد و موجب از بین رفتن برخی گونه‌ها و کاهش تنوع زیستی در جنگل‌ها خواهد شد.

این فعال محیط زیست استان ادامه داد: با کاهش گونه‌های گیاهی شاهد کاهش گونه‌های جانوری در جنگل‌ها خواهیم بود و جانورانی که زیستگاه آنها از بین رفته باشد نیز در معرض خطر قرار خواهند گرفت. کاهش زمان رویش گیاهان موجب کاهش میزان غذای جانوران شده و حیات تمامی جانوران بومی با خطر مواجه می‌شود.

عبادی تصریح کرد: برخلاف گونه‌های گیاهی که در صورت تغییر اقلیم و از بین رفتن گونه‌های بومی، گونه‌های پست‌تر جایگزین می‌شوند، در گونه‌های جانوری در صورت انقراض جایگزینی وجود ندارد. همانند ببر مازندران که به دلایلی همچون دام، انسان، چوپان و بهره‌برداران از جنگل، امنیت‌اش از بین رفته و دیگر چیزی جایگزین آن نشده است.

دبیر علمی شبکه‌های مردم نهاد در بخش محیط زیست مازندران بیان کرد: اگر راش را از جنگل‌ها قطع کنیم به جای آن درختان پست‌تری همچون توسکا و یا خرمندی رویش خواهد کرد که ارزش اکوسیستمی و صنعتی کم‌تری نسبت به راش دارند و یا به جای انگیلی و زیلکی درختچه‌های ازگیل و تمشک و یا ولیک جایگزین خواهند شد که ارزش آنها نیز کم‌تر است.

وی ادامه داد: اگر به طبیعت مازندران فرصت بدهیم و دخالت‌هایی که انسان در راه‌سازی‌ها، توسعه شهری و جاده‌سازی در جنگل‌ها وجود دارد را کم کنیم، اکوسیستم مازندران می‌تواند خود را بازسازی کند.

عبادی در خصوص کاشت درختان سوزنی برگ در جنگل‌های مازندران گفت: درختان برگ سوزنی بومی جنگل‌های شمال نیستند و به دلیل این که نسبت به کم آبی مقاوم‌تر هستند در جنگل‌های شمال کاشته شده است. درختان پهن برگ نیاز به آبیاری زیادی دارند و این امکان در جنگل‌ها وجود ندارد. به آنها درختان پیش آهنگ اطلاق می‌شود و این درختان می‌توانند با ایجاد سایه سبب رشد درختچه‌های ازگیل و ولیک شود. در سایه این درختچه‌ها نیز دانه‌های درختان اصلی و بومی جنگل های شمال در خاک و فضای مناسب در یک دوره حدود 100 ساله دوباره رویش خواهند کرد و بازسازی می‌شوند.