به گزارش ایرنا، ریزگردهای معلق در هوا 2.5 تا 10 میکرون قطر دارند؛ ریزگردهای 10 میکرونی شامل گرد و غبار و ذرات حاصل از باد، خودروها، باد، دود و به ویژه کربن حاصل از سوختن سوخت‌های فسیلی، مانند زغال سنگ، نفت و چوب هستند.
ذرات 2.5 میکرونی که حاصل هر گونه احتراق هستند، تنها از طریق میکروسکوپ قابل رویت هستند و پس از ورود به خون از راه ریه، به واسطه آسیب زیاد به سیستم خون‌رسانی قلب می‌توانند مرگبار باشند. میزان این ذرات شاخص اصلی برای ارزیابی آلودگی شهرهاست.
بر اساس اعلام سازمان جهانی بهداشت، شهر زابل دارای بیش‌ترین میزان ریزگردهایی با قطر 2.5 میکرون است.
گاردین افزود: دمای زابل در تابستان به 40 درجه و حتی بیشتر می‌رسد. این شهر گرفتار توفان‌های شدید گرد و غبار از سمت شمال به جنوب منطقه خود موسوم به بادهای 120 روزه است. خشک شدن تالاب هامون به شرایط ناگوار اقلیمی این منطقه افزوده است.
در سال گذشته میلادی میزان آلایندگی این شهر به 40 برابر حد مجاز رسید که باعث مختل شدن شرایط زندگی در این شهر شد.
این در حالی است که در طول قرن‌ها، هامون عامل اصلی توسعه و یک خنک‌کننده طبیعی هوای منطقه بود، در حالی که اکنون به منبع گرد و غبار بدل شده است.
"محسن سلیمانی" مدیر پروژه ملی حفاظت از تالاب‌های ایران به گاردین گفت: آلودگی زابل با شهرهای صنعتی مانند تهران و پکن متفاوت است. در واقع بادهای 120 روزه هر سال به تشدید توفان‌های گرد و غبار این شهر می‌افزاید.
وی افزود: خشک شدن تالاب هامون و همچنین مدیریت نادرست منابع آب در گذشته این وضعیت را تشدید کرده است.
"کاوه مدنی" استاد مدیریت محیط زیست امپریال کالج لندن نیز به گاردین گفت: توسعه زیرساخت‌ها بدون توجه به تبعات زیست محیطی درازمدت و تاثیرات محیط زیستی، در افزایش آلودگی هوا در ایران دخیل است.
مدنی همچنین به رودخانه هیرمند و اختلاف با افغانستان بر سر این رودخانه اشاره کرد که به کمبود آب در این رودخانه و تشدید توفان گرد و غبار در منطقه منجر شده است.
گزارش سازمان جهانی بهداشت در سال 2014 میلادی، دهلی‌نو را به لحاظ میزان ذرات دو و نیم میکرونی در هوای آن، آلوده‌ترین شهر جهان معرفی کرده بود.
در فهرست امسال پایگاه داده‌های سازمان جهانی بهداشت، بیشتر از سه هزار شهر از 103 کشور جهان در زمره آلوده‌ترین‌ها هستند. این رقم در سال 2014 ، 1600 شهر بود.
برخلاف زابل، آنیتشا در نیجریه با مشکل ذرات ریز 10 میکرونی دست و پنجه نرم می‌کند.
مصرف سوخت‌های بی‌کیفیت و نیز دود حاصل از سوزاندن زباله‌ها، کشتی‌های قدیمی و کارگاه‌های تولید آهن موجب وخیم شدن آلودگی هوا در این شهر شده است. بر اساس آزمایش‌های به عمل آمده، در هر متر مربع 594 میکروگرم ریزگردهایی با قطر 10 میکرون و 66 میکروگرم ریزگردهای مرگبار 2.5 میکرونی دیده شده است که نشان می‌دهد شرایط آلودگی هوا در آنیتشا دو برابر بدتر از شهرهای آلوده‌ای مانند تهران، کابل و پکن است.
آزمایش به عمل آمده روی آب آنیتشا هم نشان داده است که میزان زیادی آرسنیک، جیوه، سرب، مس و آهن حاصل از پساب‌های صنعتی در آن وجود دارد.
نظر شما