سیاست‌های تازه دهلی نو برای تأمین انرژی

این رویکرد در سال‌های اخیر دهلی‌نو را به آمریکای‌جنوبی سوق داده است تا با عقد قراردادهای جدید بتواند رشد اقتصادی خود را تضمین کند.

در دوم جولای روزنامه فاینشیال اکسپرس با درج مقاله‌ای پیش‌بینی کرد دهلی‌نو کشتی‌های خود را برای عقد قراردادهای جدید نفتی به‌سوی آمریکای لاتین – قاره‌ای که از منظر منابع سوخت فسیلی غنی است – اعزام می‌کند.

چندی بعد پرناب موخرجی وزیر امور خارجه هند گفت: ارتباط با کشورهای آمریکای لاتین  از اصول سیاست خارجی کشورش محسوب می‌شود و هند برای پاسخ به ضرورت‌های داخلی خود بر آمریکای‌جنوبی حساب ویژه‌ای باز نموده است.

ماه گذشته نیز یکی از اعضای کنفدراسیون صنایع هند با تأکید بر مطالب فوق تصریح کرد: نیاز هند به نفت هر ساعت افزایش می‌یابد و ما ناچاریم برای تأمین این نیاز ضروری به بازارهایی جدید تمرکز کنیم.

وی افزود: ما ناچاریم پا را از اروپا فراتر بگذاریم و به همکاری‌های جدید در نقاط دوردست‌تر جهان بیاندیشیم.براساس گزارش آژانس خبری هند (PTI) واردات نفت در 4 ماه نخست سال مالی 7-2006 به 43 درصد رسیده که در مقایسه با رقم مشابه در 4 ماه نخست سال مالی 6-2005 نزدیک به 11 درصد افزایش داشته است.

واردات نفت خام هند نه‌تنها صرف نیاز فزاینده داخلی به این ماده ارزشمند می‌شود بلکه برای صادرات فرآورده‌های جانبی نفت از هند نیز ضروری است.

گزارش فوق با پیش‌بینی این‌که واردات نفت خام در هند از آوریل 2007 تا جولای 2008 به بیش از 87/19 میلیارد دلار خواهد رسید می‌افزاید: واردات کنونی نفت خام در هند تنها پاسخگوی 70درصد مصرف این کشور است. در چنین شرایطی بدیهی است هند به‌سرعت مسیر خود را به‌سوی مناطق غنی نفتی همچون آمریکای لاتین – که پس از خاورمیانه بیشترین ذخایر نفتی را در اختیار دارد – هموار خواهد ساخت.

ونزوئلا

سپتامبر گذشته روزنامه ال‌ناسیونال چاپ کاراکاس با درج مقاله‌ای به نقل از هوگوچاوز رئیس جمهوری ونزوئلا نوشت: نیاز هند به نفت روز به روز در حال افزایش است. ونزوئلا در نظر دارد نفت مورد نیاز هند را تأمین نماید و این اتفاق در آینده نزدیک خواهد افتاد. مدت کوتاهی پس از این اظهارات یعنی ژانویه 2007 خبری منتشر شد که براساس آن شرکت ملی نفت ونزوئلا موسوم به (PDVSA) در حال بررسی امکان تأسیس پالایشگاهی در هند است و حتی راه‌اندازی یک ایستگاه کشف میادین نفتی در این کشور را در نظر دارد.

چند روز بعد خبرگزاری آسوشیتدپرس گزارش داد این پالایشگاه جدید نفت سکوی نفتی سن‌کریستوبال ونزوئلا را پالایش خواهد کرد که اتفاقا 30 درصد سهام آن به هند تعلق دارد. این سکوی نفتی ظرفیت تولید روزانه900 هزار تا یک میلیون بشکه نفت خام را دارا ست.

شانزدهم اکتبر نیز نشریه AFX با انتشار گزارشی به نقل از چاوز نوشت: ونزوئلا آماده است تا صادرات نفتی خود را از بازار کنونی به سوی بازارهای جدید یعنی هند و چین تغییر دهد. این درحالی است که یافتن بازار سریع برای محصولات پالایشگاهی ونزوئلا از آنجا که بیشتر پالایشگاه‌های تولیدکننده فرآورده‌های جانبی نفت ونزوئلا در آمریکا قرار دارند، اندکی دشوار به‌نظر می‌رسد.

البته اخیرا با ملی شدن استخراج نفت در ونزوئلا مشکلاتی برای شرکت‌های خارجی فعال در این بخش به‌وجود آمده است به‌طوری‌که برخی شرکت‌های بزرگ نفتی همچون اکسون و کونوکو با نقد کردن سهام خود تنها به جبران خسارت‌های به‌وجود آمده اکتفا کنند.

هنوز مشخص نیست این طرح تا چه اندازه به همکاری نفتی هند با این کشور آمریکای لاتین آسیب وارد خواهد کرد اما آنچه مسلم است این‌که دهلی‌نو در نظر دارد تا جای ممکن سهم خود را در صادرات نفتی ونزوئلا افزایش دهد.

برزیل

مقاله 29 مارس روزنامه بیزینس‌تایمز چاپ سنگاپور، برزیل را به‌عنوان یک غول خفته نفتی معرفی می‌کند. در این مقاله آمده است با ذخیره اثبات شده 12 میلیارد بشکه پس از ونزوئلا و مکزیک سومین کشور نفت‌خیز آمریکای لاتین محسوب می‌شود.

همچنین پیش‌بینی می‌شود منابع ناشناخته دیگری نیز در این کشور وجود دارد. 16 درصد صادرات نفت آمریکای جنوبی به برزیل اختصاص دارد و این کشور در نظر دارد تا پایان سال 2010 با کسب حدنصاب 5/2 میلیون بشکه در روز بتواند 05/21 درصد این صادرات را از آن خود سازد.اما در برزیل دست هند اندکی باز است و دهلی‌نو در بیشتر سکوهای بزرگ نفتی در این کشور سهام دارد.

گزارش چهارم ژوئن سرویس اقتصادی آسوشیتدپرس حاکی از آن است شرکت ملی نفت و گاز هند (O.N.G.C) و شرکت ملی نفت برزیل موسوم به پتروبراس در نظر دارند با ردوبدل کردن سهام سکوهای بزرگ نفتی و همچنین بخش کشف و استخراج میادین جدید، همکاری‌های اقتصادی بین2کشور را بیش از پیش افزایش دهند.

سال گذشته نیز یک شرکت هندی 15 درصد سهام یک میدان نفتی در برزیل را به ارزش 170 میلیون دلار خریداری کرد. حتی پس از آن شرکت پتروبراس 30-25 درصد سهام 3 میدان نفتی دیگر در برزیل را به دهلی‌نو پیشنهاد داد.

مکزیک

دوچ‌پرس در مقاله‌ای توضیح می‌دهد نفت خام در سال 2006 90 درصد صادرات مکزیک به هند را شامل شد که این واقعیت نفت خام را به مهم‌ترین عامل در روابط دوجانبه 2کشور تبدیل ساخته است.

به‌علاوه وزیر انرژی مکزیک چندی پیش در اظهارنظری اعلام کرد 4 شرکت اکوپترول کلمبیا، ایتوچو ژاپن، ریلانیس هند و شرکت آمریکایی والرو تمایل خود را برای تأسیس پالایشگاه در این کشور آمریکای مرکزی اعلام کرده‌اند.ایده تأسیس چنین پالایشگاه‌هایی برای نخستین‌بار توسط وینسته فاکس – رئیس جمهوری سابق مکزیک – در نشست سران آمریکا در نوامبر 2005 در ماردل پلاتا مطرح شد.

در آن زمان آقای فاکس تعهد داد با تأسیس چنین پالایشگاه‌هایی در سطح آمریکای مرکزی، مکزیک آمادگی دارد تا روزانه 80 هزار بشکه نفت خام مورد نیاز را تأمین نماید.

آخرین گزارش‌ها حاکی است هریک از 4 کشوری که برای احداث پالایشگاه جدید در مکزیک اعلام آمادگی کرده‌اند در صورت پیروزی در مناقصه باید 55 هزار بشکه نفت خام را در روز تأمین کنند.

کوبا

در سپتامبر 2006 شرکت ملی نفت هند اعلام کرد در کشف ذخایر نفتی در 2 میدان N-34 و N-35 کوبا در خلیج مکزیک با هاوانا همکاری خواهد کرد. فیدل کاسترو – رئیس جمهوری کوبا در ژوئن 1999 درب‌ها را به روی سرمایة‌گذاران خارجی در بخش نفت و گاز با هدف پایان دادن به سال‌ها کمبود سوخت و وابستگی در واردات باز کرد.

این 2 سکوی نفتی با مساحت تقریبی 1660 مایل مربع در غرب کوبا واقع‌اند. براساس این قرارداد 6 ساله شرکت ملی نفت هند مساحتی نزدیک به 4300 کیلومتر مربع را در آب‌های کوبا برای استخراج تحت پوشش قرار خواهد داد.

بلافاصله پس از اعلام خبر این قرارداد روزنامه سن‌پترزبورگ‌تایمز چاپ ایالت فلوریدای آمریکا با انتشار مقاله‌ای درباره فعالیت این شرکت هندی از 90 مایلی آب‌های فلوریدا نوشت،از نظر سیاسی باید این موضوع مورد بررسی قرار گیرد.

این‌که آیا باید به شرکتی خارجی اجازه داد تا درست در زمان تحریم به استخراج در نزدیکی آب‌های ما بپردازند درحالی‌که شرکت‌های آمریکایی این فرصت را از دست می‌دهند.

کلمبیا، پرو و بولیوی

کلمبیا را باید یکی از بزرگترین بازیگران عرصه انرژی در آمریکای‌جنوبی برای هند نامید. سپتامبر گذشته دیلی‌پرس چاپ هند گزارش داد، دهلی‌نو مبلغ 426 میلیون دلار برای خرید 50 درصد سهام شرکت نفتی کلمبیا اومیمکس پرداخته است.

در این مقاله آمده است شرکت ملی نفت هند و شرکت چینی سینوپک مجموعا 850 میلیون دلار برای به‌دست آوردن سهام اومیمکس که در حال حاضر روزانه 20 هزار بشکه نفت خام تولید می‌کند، پرداخته‌اند.

درمورد پرو نیز هند در آستانه عقد قرارداد با 2 شرکت بزرگ نفتی در این کشور برای استخراج نفت خام است. روابط دهلی‌نو و لاپاز نیز اگرچه در صنعت نفت اندک است اما همکاری این 2 کشور برای خرید 40 میلیارد تن سنگ معدن آهن شکل تازه‌ای به خود گرفته است.

world press.org
2  اکتبر