به گزارش خبرنگار سینمایی ایسنا، علیرغم پیگیریهای فراوان و برگزاری جلسات متعدد با نیروی انتظامی همچنان دیویدی قاچاق فیلمهای سینمایی به فروش میرسد. در حال حاضر دیویدی چهار فیلم «ماهی و گربه»، «اشکان انگشتر متبرک و چند داستان دیگر»، «کوچه بینام» و «نوراستنیا» به صورت قاچاق عرضه میشود و دیویدی «ماهی و گربه» با زیرنویس انگلیسی که کیفیت بسیار پایینی دارد، عرضه شده است.
شهرام مکری کارگردان دو فیلم «ماهی و گربه» و «اشکان...» با ابراز بی اطلاعی و تاسف از دیدن این نسخههای قاچاق به ایسنا گفت: قاچاق فیلم مشکل بزرگ سینمای ایران است که هنوز به طور کامل رفع نشده است و ما تلاش میکنیم به زودی دیویدی با کیفیت فیلم را با ضمایم بیشتر در اختیار تماشاگران و علاقهمندان بگذاریم. مخاطبانی که این فیلم را دوست داشتهاند، حتما ترجیح میدهند آن دیویدی را بخرند.
این در حالی است که فیلم «ماهی و گربه» همچنان در گروه «هنر و تجربه» در حال اکران است.
اما در این میان فیلم «نوراستنیا» ساخته امید توتونچی شرایط ویژهتری دارد، این فیلم بعد از دو سال که از ساخت آن میگذرد، در انتظار اکران در گروه «هنر و تجربه» است و در شرایطی که هنوز اکران نشده دیویدی قاچاق آن منتشر شده است.
توتونچی در همین زمینه به ایسنا گفت: از عرضه این نسخه قاچاق اطلاع داشتم زیرا دو، سه هفته پیش از طریق یکی از دوستانم متوجه شدم که دیویدی فیلمم در میدان انقلاب پخش شده است و همین دوست با خریداری این فیلم متوجه شد نسخه قاچاق فیلم کامل است.
این کارگردان اضافه کرد: واقعا نمیدانم این نسخه چگونه به بیرون راه پیدا کرده و برایم بسیار عجیب است! که این اتفاق چگونه رخ داده است. البته نسخهی قاچاق شده که در صداگذاری مشکل داشته است و نسخه بینالملل ماست که با زیرنویس عرضه شده است ولی این اصلا به معنای آن نیست که از طریق پخشکننده این اتفاق افتاده است.
توتونچی با اشاره به اینکه پیش از این نیز نسخههای قاچاق از طریق یک سایت اینترنتی منتشر شده است، یادآور شد: آن زمان به دادسرا و پلیس فتا شکایت کردم و مشخصاتی از یک فرد را به دست آوردیم اما هنوز نتوانستهام حکم جلب وی را بگیرم.
او در ادامه با اشاره به هزینههای بالای تولید یک فیلم سینمایی خاطر نشان کرد: فیلم من در مقایسه با سه فیلم دیگر هزینههای تولید پایینتری داشته و به لحاظ مالی زیاد ضربه نمیخوریم اما مسئله اینجاست که یک فیلم هم تولید ملی به حساب میآید اما کسانی هستند که خیلی راحت و بدون هیچ هزینهای از کنار این فیلمها درآمد نامشروع به دست میآورند.
توتونچی افزود: متوجه شدهام که فیلمم به دلیل نام خاصی که دارد، به عنوان فیلم زیرزمینی فروخته میشود. در حالی که چنین نیست و اگر نام آن قدری غیرمتعارف است به این دلیل است که فیلم درباره یک اختلال روانی ویژه است و ما ناچار بودیم اسم لاتین بیماری را استفاده کنیم. اما فیلم من هرگز یک فیلم زیرزمینی نیست و مخاطب زیرزمینی ندارد.
او با بیان اینکه قصد گله و شکایت ندارد، اضافه کرد: همان زمان که متوجه شدم فیلم روی سایتی منتشر شده است، به دادسرا اعلام کردم که این سایت با چنین اقدامی به من ضرر مالی میزند اما دو هفته طول کشید تا توانستم جلوی این سایت را بگیرم و حالا پای یک قاچاق دیگر به میان آمده است و ظاهرا این چهار فیلم از کانالهای مختلفی قاچاق شدهاند.
توتونچی ابراز تأسف کرد: یکی از مسائلی که خیلی مرا ناراحت میکند، این است که فیلم من هنوز اکران نشده و دو سال است در نوبت اکران گروه «هنر و تجربه» هستیم و همه چیز برای اکرانمان در حال آماده شدن بود اما حالا نمیدانم تکلیفمان چه میشود.
او با اشاره به شرایط سینمای ایران خاطرنشان کرد: از آنجا که سینمای ما هنوز خیلی به صنعت تبدیل نشده، افراد چشمشان به مخاطب است. بازیگران فیلم من بسیار امید داشتند تا مخاطبان بازتاب کارشان را ببینند و سینماگران دیگری هم آنان را به کار دعوت کنند. اما وقتی چنین اتفاقاتی میافتد ، همه ما در کنار هم ضربه میخوریم و اصلا تمام جامعه به لحاظ فرهنگی دچار زیان میشود.
او بار دیگر خواستار این شد که آثار سینمایی به عنوان تولید ملی مورد توجه قرار بگیرند.
این فیلمساز اضافه کرد: در حال حاضر هم سرمایهگذاری در سینمای ایران ریسک بالایی دارد و چنین اتفاقاتی باعث میشود تا این ریسک باز هم بیشتر بشود. در این وضعیت کارگردانی مانند من چگونه میتواند اعتمادسازی و تهیهکننده سینما را مجاب کند تا فیلم دیگرش را بسازد؟! بنابراین این گونه اقدامات خسارت و غرامتهای سنگینی به بار میآورد و امیدوارم مجازات سنگینی هم برای این افراد لحاظ شود تا آنان دیگر جرأت نکنند به این راحتی فیلمها را قاچاق کنند.
توتونچی گفت: همانطور که گفتم خود من به لحاظ مالی خیلی ضرر نمیکنم اما همان مبلغ هم آنقدر هست که امثال من بتوانیم فیلم بعدیمان را بسازیم.
او ابراز تأسف کرد: در این وضعیت فرهنگ ما بیش از هر چیزی متضرر می شود و خیلی زود شبکههای ماهوارهای جای فرهنگ داخلی را میگیرد. بنابراین از مسئولان خواهش میکنم اگر صدای ما را میشنوند فکری برای این ماجرا بکنند.
امید توتونچی در پایان صحبتهایش تأکید کرد: من به صورت تک تک نگران فیلمها نیستم بلکه نگران فضایی هستم که باعث میشود سرمایهگذاری در زمینه سینما با ریسک بالاتری همراه شود و همین موضوع باعث افزایش بیکاری هنرمندان ما خواهد شد و کار نکردن هر یک از ما به ضرر فرهنگ کشور است.
نظر شما