به گزارش ايسنا؛ رضا قره‌باغی با اشاره به برگزار نشدن بی‌ینال مجسمه‌سازی در سال ۱۳۹۵ پس از دو دوره وقفه، اظهار کرد: برگزار شدن بی‌ینال تحت هر شرایط، اوضاع و احوالی را به مصلحت جامعه‌ی مجسمه‌سازی و بخصوص انجمن هنرمندان مجسمه‌ساز می‌دانم. انجمن باید بتواند با یک سیاست‌گذاری دقیق و بجا، بی‌ینال را برگزار کند. انجمن یعنی بی‌ینال و بی‌ینال یعنی انجمن.
او معتقد است: دوسالانه مجسمه‌سازی نمی‌تواند با جریان‌های دیگری مانند بی‌ینال‌های شهری و سمپوزیوم‌ها همپوشانی داشته باشد و هیچ رویدادی نمی‌تواند جای بی‌ینال مجسمه‌سازی را بگیرد.
وی بیان کرد: در دوره‌های گذشته، من عضو شورای سیاست‌گذاری و انتخاب آثار بودم و در این رویداد به‌عنوان شرکت‌کننده هم حضور داشتم. حیات انجمن و جریان مجسمه‌سازی از طریق بی‌ینال رقم خورده و این رویداد در بیش از سه دهه که از انقلاب می‌گذرد، نقش بسیار موثری در حیات مجسمه‌سازی پس از انقلاب ایفا کرده است.
قره‌باغی به اهمیت بی‌ینال مجسمه‌سازی در روند جریان این هنر اشاره کرد و گفت: بی‌ینال، چشم‌انداز و آینده‌ی هنر مجسمه‌سازی را می‌خواهد رقم بزند و توانایی‌ها و جوهره‌ی این هنر را هدایت کند. دوسالانه جریان بسیار مهمی است که هیأت مدیره‌ی انجمن باید به آن توجه داشته باشد و آن را دنبال کند. مهم نیست محل برگزاری کجا باشد، به توافق نرسیدن با یک مکان نباید دلیلی بر تعطیلی بی‌ینال باشد. می‌توانند این رویداد را در مکان دیگری برگزار کنند، چون جریان است که به محل برگزاری اعتبار می‌دهد.
این هنرمند ادامه داد: حتی نزدیک شدن به انتخابات هیأت مدیره و تغییر اعضای آن نیز نباید برگزاری دوسالانه را به تعویق بیندازد. بی‌ینال باید برای خودش یک شورای سیاست‌گذاری داشته باشد تا کارها را پیش ببرد و برای برگزاری آن برنامه‌ریزی کند.
او همچنین تأکید کرد: من در بحث بی‌ینال، آسیب‌شناسی کرده‌ام و مدرس هنر بوده‌ام. دانشجویانی که ما پرورش می‌دهیم منتظر این رویداد هستند و نباید به روند برگزاری آن آسیب رساند. بی‌ینال مهم‌ترین جریان مجسمه‌سازی ایران است و باید همه کمک کنیم تا حفظ شود و به‌خاطر وعده و وعیدها به تعویق نیفتد.
به گزارش ایسنا، با نزدیک شدن انتخابات هیأت مدیره‌ی انجمن مجسمه‌سازان ایران و برخی مشکلات دیگر، هفتمین بی‌ینال مجسمه‌سازی ایران که پیش از این اعلام شده بود سال ۱۳۹۵ پس از دو دوره وقفه، برگزار می‌شود، به سال آینده موکول شد.
نظر شما