محمد نصرتی از تیم امید چهره شد و با تیم ملی فوتبال به اوج محبوبیت رسید. حالا او یکی از مدافعان برتر لیگ است؛ مدافعی که در پرسپولیس بازی می‌کند و بعد از 9 هفته که از رقابت‌های لیگ می‌گذرد، در صدر جدول ایستاده است. محمد نصرتی اهل خانواده است. دوست دارد اگر وقتی گیرش می‌آید با خانواده بگذراند؛ درست مثل وقتی که با او مصاحبه کردیم؛ کنار خانواده و مشغول تماشای سریال «میوه ممنوعه».
- گویا به سریال‌های ماه رمضان خیلی علاقه داری؟
نه، فقط میوه ممنوعه را می‌بینم. حاج فتوحی بیچاره در این سن و سال عاشق شده و من نمی‌دانم او چه اشتباهی مرتکب شده. خب، فقط عاشق شده.
- یک فوتبالیست حرفه‌ای چقدر می‌تواند به تلویزیون و سینما علاقه‌مند باشد؟
خیلی دوست دارم فیلم ببینم. اگر فرصت کنم حتما سینما می‌روم و فیلم‌های خوب را تماشا می‌کنم.
- آخرین فیلمی که دیدی چه بود؟
«میم مثل مادر» فیلم خیلی خوبی بود. در این فیلم می‌شد ایثار و فداکاری یک مادر را به چشم دید.
- گویا خانواده‌ات مخالف فوتبال بازی‌کردن تو بوده‌اند؛ چطور توانستی مادرت را راضی کنی؟
اوایل بازی‌ام مخالف بودند؛ می‌گفتند خودت را این همه اذیت نکن و سعی می‌کردند مرا منصرف کنند ولی بعد که دیدند من علاقه دارم و کوتاه نمی‌آیم، دیگر مخالفت نکردند.
- درست است خانم نصرتی؟
محمد ورزش را خیلی دوست داشت و می‌خواست همه ورزش‌ها را انجام بدهد. ما هم می‌گفتیم این‌جوری که نمی‌شود، فوتبال، کشتی، والیبال و... به محمد می‌گفتم یکی از این رشته‌ها را انتخاب کن تا به یک جایی برسی. برای همین مخالف بودم وگرنه چرا باید با ورزش‌کردن پسرم مخالف باشم.
- بعد چی شد که محمد فوتبالیست شد؟
(خود محمد جواب می‌دهد) فوتبال را بیشتر دوست داشتم. یادم است یک‌بار آقای کمالوند با مادرم صحبت کرد و گفت من اگر فوتبال را ادامه بدهم، حتما فوتبالیست خوبی می‌شوم که خدا را شکر همین‌طور هم شد. آقای کمالوند خیلی به من کمک کرد، هنوز هم با او رابطه دارم و خیلی خوشحالم که او مرا راهنمایی می‌کند.
- خانم نصرتی شما فکر می‌کردید محمد یک روز این‌قدر آدم معروفی شود؟
محمد آدم مذهبی‌ای است؛ قرآن می‌خواند و بچه باخدایی است. او خیلی سختی کشید تا به اینجا رسید. بچه دوست‌داشتنی‌ای هم هست، اصلا هم مرا اذیت نکرده. از بچگی رفتارش مؤدبانه بود و در کارهایش خیلی پشتکار داشت، برای همین می‌دانستم که او یک روز موفق می‌شود و از همان روز اول به موفقیت‌اش ایمان داشتم.
- اولین‌باری که عکسش در روزنامه‌ها چاپ شد، چه حسی داشتید؟
خب، خیلی خوشحال شدم. مثل همه مادرها که موفقیت فرزندشان را می‌بینند. خیلی هیجان‌زده شده بودم.
- مسابقه‌هایش را تماشا می‌کنید؟
بله همیشه؛ اگر پخش مستقیم داشته باشد، نگاه می‌کنم.
- با مصدومیت‌هایی که در بازی برایش پیش می‌آید چطور کنار می‌آیید؟
خیلی حرص می‌خورم. بالاخره دیدن ناراحتی اولادم، اعصابم را به هم می‌ریزد؛ اینکه وسط زمین می‌افتد و درد می‌کشد. ولی خب، خداراشکر همیشه به خیر می‌گذرد. الان هم که مشکلی ندارد و امیدوارم که هیچ‌وقت هم آسیب نبیند.
- دوست نداشتید برود سراغ درس و زندگی؟
خب، محمد الان هم موفق است. البته درس هم می‌خواند.
- اگر فوتبالیست نمی‌شدی، چه کار می‌کردی؟
درس می خواندم. مهندسی صنایع را خیلی دوست دارم. اگر فوتبالیست نمی‌شدم حتما می‌رفتم سراغ این رشته.
- روزی چند ساعت با خانواده هستی؟
4 تا 5 ساعت. با خانواده‌بودن را دوست دارم و همیشه از اینکه با خانواده هستم، لذت می‌برم. البته اگر در اردو نباشم یا بازی نداشته باشیم. در این شرایط شاید روزی یک ساعت هم نتوانم خانواده‌ام را ببینم.
- سالی چند روز در اردو هستی؟
نمی‌دانم، بستگی دارد. باتوجه به حضورم در تیم ملی و اگر مسابقات مهمی داشته باشیم، مطمئنا وقت زیادی را در اردو می‌گذرانم.
- انگار خوشحالی که به پرسپولیس رفته‌ای؟
واقعا همین‌طور است. البته خودم می‌دانستم چی کار دارم می‌کنم و الان هم مطمئن هستم که بهترین تصمیم را گرفته‌ام.
- همین که به استقلال نرفتی؟
خب، استقلال همیشه تیم خوبی بوده و هنوز هم هست. ولی بهتر شد که به استقلال نرفتم.
- برای چی پرسپولیس بهترین انتخاب بود؛ شاید به این خاطر که صدرنشین لیگ است؟
از همه لحاظ. در اینجا احساس راحتی می‌کنم. مدیریت خوبی دارد و مربیان حرفه‌ای بالای سرمان حضور دارند. به نظر من همه‌چیز ایدئال است. تجربه به من ثابت می‌کند که با این تیم می‌توانم به موفقیت‌های زیادی برسم.
- یک جایی گفته بودی با حضور در پرسپولیس متوجه شدی هنوز می‌توانی در لیگ برتر بازی کنی. برای چی؟
آخر فکر می‌کردم لیگ ایران دیگر نمی‌تواند مرا ارضا کند. با پاس در لیگ قهرمان شده بودم و همراه این تیم در لیگ قهرمانان آسیا هم بازی کردم. دیگر انگیزه زیادی برای بازی در اینجا نداشتم؛ به خصوص اینکه پاس هم منحل شد و البته قبل از آن هم مطمئن بودم که نمی‌توانم با این تیم قهرمان آسیا شوم ولی وقتی آمدم به پرسپولیس، متوجه شدم هنوز می‌شود در لیگ برتر بازی کرد چون این تیم در آسیا بیشترین تماشاگر را دارد.
- ولی تماشاگران استقلال هم کم نیستند؟
به نظر من تماشاگر پرسپولیس بیشتر از استقلال است. این را در مسابقه دربی هم می‌توانیم ببینیم. البته من که تا حالا در دربی بازی نکرده‌ام (این مصاحبه قبل از دربی گرفته شده) ولی چند باری که این مسابقه را از نزدیک دیده‌ام، همیشه پرسپولیسی‌ها بیشتر بودند و فکر می‌کنم باز هم تعداد تماشاگران ما بیشتر از این تیم باشد.
- پرسپولیس لیگ را خوب شروع کرد و الان صدرنشین است. فکر می‌کنی این روند تا کی ادامه پیدا کند؟
تا وقتی که قهرمان شویم (خنده).
- قهرمان می‌شوید؟
ما امسال تیم خوبی داریم. در ابتدای فصل هم چند تا برد متوالی داشتیم و خودمان را خوب بالا کشیدیم. با این حساب، پرسپولیس شانس اول قهرمانی است.
- برای دیگر تیم‌ها شانسی قائل نیستی؟
چرا. مثلا استقلال در هر شرایطی تیم خطرناکی است و نمی‌شود آنها را نادیده گرفت. سپاهان تیم قدرتمندی دارد. خیلی خوب پیشرفت کردند. آنها امسال هم در لیگ قهرمانان شانس قهرمانی دارند و هم در لیگ. صباباتری هم امسال تیم خوبی دارد. با همه اینها، ما شانس اول قهرمانی هستیم.
- از دفاع پرسپولیس خیلی ایراد می‌گیرند، یعنی جایی که تو بازی می‌کنی.
به نظر من این ایرادهایی که می‌گیرند، بی‌دلیل است. دفاع ما تا حالا عملکرد خوبی داشته. توی این پست ما بازیکنان خوبی داریم. آقای کریم باقری و سپهر حیدری مدافعان خوبی هستند.
- ولی دفاع پرسپولیس خیلی راحت جا می‌ماند. تو خودت را مقصر می‌دانی؟
نه، اصلا. البته مشکل خاصی هم نیست. پرسپولیس امسال خیلی هجومی بازی می‌کند. حتی ما هم این اجازه را داریم که در حمله شرکت کنیم. برای همین، حریف در ضدحمله‌ها خطرناک است و گاهی دفاع جا می‌ماند. فکر می‌کنم نباید دنبال مقصر بگردیم چون همه از بازی هجومی پرسپولیس راضی هستند و هواداران تیم بازی به این شکل را می‌پسندند. باید این را هم درنظر بگیرید که ما در هر مسابقه 16-15 تا ضربه ایستگاهی می‌زنیم که آمار خیلی خوبی است.
- فکر می‌کنی چند سال انگیزه بازی در پرسپولیس را داری؟
تا وقتی که بتوانم با این تیم قهرمان آسیا شوم. به این قضیه خیلی امیدوار هستم.
کار سختی است؛ به‌خصوص اینکه پرسپولیس هیچ‌وقت قهرمان آسیا نشده.
ما امسال قهرمان لیگ می‌شویم و بعد می‌توانیم در لیگ قهرمانان آسیا شرکت کنیم. فکر می‌کنم با موفقیتی که تا حالا سپاهان در این جام به دست آورده، ما هم بتوانیم روند موفقیت این تیم را در آسیا ادامه بدهیم.
- اگر این اتفاق نیفتاد؟
امیدوارم که بیفتد اما اگر نشد، مطمئنا برای بازی به اروپا می‌روم. قبلا هم از تیم‌های اروپایی پیشنهاد داشتم. یک‌بار قرار بود در تیم دیناموزاگرب بازی کنم. اتفاقا همه کارهایم هم درست شده بود. آن‌موقع توی پاس بازی می‌کردم ولی مصدوم شدم و نتوانستم در لیگ کرواسی بازی کنم. واقعا بدشانسی آوردم اما انگیزه زیادی برای بازی در اروپا دارم. امیدوارم در سال‌های بعد در بهترین لیگ‌های اروپایی بازی کنم.
- کدام لیگ را می‌پسندی؟
لیگ اسپانیا را. لالیگا واقعا دوست‌داشتنی است.
- چه تیم اروپایی‌ای را دوست داری؟
آ.ث.میلان. از بچگی تیم محبوب من بود.
- و چه بازیکنی را؟
مالدینی. واقعا دوست داشتنی است. البته نه به این خاطر که مدافع است یا اینکه می‌خواهم بگویم که سبک بازی‌اش شبیه من است (خنده). نه اصلا. دوستش دارم چون بازیکن پرافتخار و بزرگی است. روحیه خوبی هم دارد که سال‌ها توانسته در سطح اول فوتبال دنیا بدرخشد.
- در پرسپولیس با کدام بازیکن صمیمی‌تر هستی؟
با رودباریان رابطه خوبی دارم. با هم در پاس آشنا شدیم و هنوز هم دوست صمیمی هستیم. با مامانی هم همین‌طور. البته محمدرضا دوست دوران نوجوانی‌ام است. با هم در تیم‌های پایه همبازی بودیم و دوستی‌مان از همان روزها شکل گرفت.
- روزی چند ساعت می‌خوابی؟
بیشتر از 8 ساعت. سعی می‌کنم کمتر از 8 ساعت نشود چون در این حالت به خودم لطمه می‌زنم.
- تا حالا به چندتا کشور خارجی رفته‌ای؟
خیلی، ولی نمی‌دانم دقیقا چندتا.
- کدام کشور را دوست داری؟
سوئیس. این کشور واقعا دیدنی است.
- درس هم می‌خوانی؟
دانشجوی رشته تربیت‌بدنی هستم.
-
رمان؟
خیلی کم. اصلا کتابخوان خوبی نیستم ولی کتاب‌های مذهبی و تاریخی را دوست دارم. رمان «گندم» م.مؤدب‌پور را سال‌ها پیش خوانده‌ام ولی بعد از آن دیگر یادم نمی‌آید که رمانی خوانده باشم. دوست دارم کسی کتابی به من معرفی کند تا بخوانم.
- پلی‌استیشن هم بازی می‌کنی؟
در اردوی تیم ملی بچه‌ها زیاد بازی می‌کنند. من هم بازی می‌کنم ولی خیلی کم، در این حد که گل نخورم!
- ازدواج کرده‌ای؟
نامزد دارم.
- ظاهرا برادر کوچکت هم فوتبال بازی می‌کند؛ او هم مدافع است؟
بله، میلاد فوتبال را حرفه‌ای دنبال می‌کند و تصمیم گرفته فوتبالیست شود. فکر کنم مدافع خوبی هم بشود.
- بازی‌هایش را دنبال می‌کنی؟
نه، هیچ‌وقت بازی‌اش را توی یک مسابقه رسمی ندیده‌ام. البته وقت نمی‌کنم وگرنه دوست دارم ببینم چه‌جوری بازی می‌کند. یک‌بار سی‌دی بازی‌اش را آورده بود که ببینم ولی کیفیت خوبی نداشت و بی‌خیال دیدنش شدم. با این حال، خیلی تشویق‌اش می‌کنم که فوتبال را ادامه بدهد.
