به گزارش همشهري آنلاين به نقل از وبدا، دکتر صرافزادگان گفت: این جایزه تحت عنوان مؤثرترین فرد در زمینه اقدامات پیشگیری و کنترل بیماریهای غیر واگیر به ویژه بیماریهای قلبی عروقی در سطح کشورهای منطقه مدیترانه شرقی اهدا شد.
وی ادامه داد: این جایزه هر ساله با بررسی عملکرد محققانی که در این زمینه فعالیت دارند به یک نفر تعلق میگیرد. هزینه این جایزه نیز توسط بنیاد دولت کویت تأمین میشود اما نکته مهم این است که در سه سال گذشته این جایزه به هیچ فردی اعطا نشده بود ولی در سال جاری و در بین 22 کشور، این جایزه به یک فرد ایرانی تعلق گرفت که افتخاری برای جامعه علمی کشور است.
صرافزادگان تشریح کرد: نامه رییس سازمان بهداشت جهانی در خصوص تعلق جایزه به اینجانب به صورت رونوشت برای وزرای بهداشت و درمان و همچنین امور خارجه، رؤسای روابط بین الملل این وزارتخانهها، نماینده سازمان بهداشت جهانی در ایران، دفتر نمایندگی دائم جمهوری اسلامی ایران در سازمان ملل و سازمان های بینالمللی مرتبط، ارسال شده بود و سایتهای معتبر خارج از کشور، از جمله فدراسیون جهانی قلب (WHF)، انجمن بینالمللی پیشگیری از بیماري های قلبی عروقی (ICCPR) و انجمن جهانی فشار خون (WHL) نیز این مطلب را منتشر کردند که نشان از اهمیت این جایزه و افتخار کسب شده برای کشور است.
وی در خصوص تاریخچه فعالیت پژوهشکده قلب و عروق اصفهان، گفت: پژوهشکده قلب و عروق در سال 1372 تحت عنوان مرکز تحقیقات قلب و عروق اصفهان و به عنوان یکی از اولین مراکز پژوهشی وابسته به وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی تأسیس شد و پس از آن کد بودجه مستقل و چارت تشکیلاتی سازمانی و استخدامی به آن تعلق گرفت.
صرافزادگان اضافه کرد: هدف از تأسیس این مرکز، اجرای طرحهای پژوهشی در زمینه پیشگیری و کنترل بیماریهای قلبی و عوامل خطرساز آنها و اصلاح شیوه زندگی و کاربردی کردن تحقیقات برای کاهش شیوع و بروز این بیماریها در سطح جامعه است. از ابتدا این مرکز با پرسنل و امکانات محدودی کار خود را آغاز کرد، اما بعدها با توسعه فعالیتها و راه اندازی واحدهای جدید به تدریج تعداد پرسنل و امکانات پژوهشکده توسعه یافت.
رییس پژوهشکده قلب و عروق دانشگاه علوم پزشکی اصفهان ادامه داد: این پژوهشکده جزء نخستین مراکز تحقیقاتی مصوب وابسته به وزارت بهداشت در سطح کشور است، چنانکه در اوایل دهه 70 حداکثر چهار یا پنج مرکز تحقیقاتی مصوب وزارت بهداشت در کشور وجود داشت، اما اکنون حدود 600 مرکز تحقیقاتی در کشور فعالیت دارند.
در سال 1390 بر اساس سیاست وزارت بهداشت مبنی بر تأسیس پژوهشکدهها و از آنجا که مرکز تحقیقات قلب و عروق شرایط لازم از جمله دارا بودن حداقل سه مرکز تحقیقاتی مصوب را دارا بود، این مرکز به پژوهشکده قلب و عروق اصفهان تبدیل شد و در حال حاضر پژوهشکده مشتمل بر شش مرکز تحقیقاتی است که هر مرکز تحقیقاتی معادل یک گروه آموزشی در دانشکده و خود پژوهشکده معادل یک دانشکده به حساب میآید.
وی در خصوص امتیازات مهم پژوهشکده قلب و عروق اصفهان نیز گفت: مرکز تحقیقات قلب و عروق اصفهان از سال 2003 میلادی به عنوان مرکز همکار سازمان بهداشت جهانی (WHO) در منطقه مدیترانه شرقی انتخاب و این همکاری در سه دوره متوالی چهار ساله تمدید شد که آخرین بار در اکتبر سال 2015 بار دیگر تحت عنوان پژوهشکده به این افتخار رسید و در حال حاضر به عنوان تنها مرکز همکار سازمان بهداشت جهانی در زمینه پیشگیری و کنترل بیماری های قلبی و عروقی در ایران و منطقه مدیترانه شرقی فعالیت میکند.
نظر شما