حتی برخی افراد برای اعمال جراحی خیلی کوچک و بی‌خطر، مثل برداشتن یک خال معمولی پوستی هم، از خودشان درجاتی از اضطراب بی‌دلیل را نشان می‌دهند.
محققان می‌گویند این گونه افراد، باید بیشتر مراقب خودشان باشند و یک‌جورهایی اضطراب‌شان را کنترل کنند، چون ممکن است این اضطراب برای‌شان گران تمام شود؛ حتی به قیمت از دست دادن جانشان.
تازه‌ترین مطالعات نشان می‌دهد افرادی که نوع شخصیت‌شان از لحاظ روانپزشکی طوری است که به سمت اضطراب و دلشوره بیش از حد، آن هم د رمواقع حساس زندگی‌شان، گرایش دارند، بیش از دیگران احتمال دارد که بعد از جراحی قلب، دچار مشکل جسمی هم بشوند.
به گزارش خبرگزاری رویترز، در مطالعه‌ای که محققان مجارستانی انجام داده‌اند، مشخص شده افرادی که این نوع شخصیت را دارند، تا 4 سال بعد از جراحی قلب، اندکی زودتر فوت می‌کنند و تعداد موارد بستری‌شان، بیشتر است.
در این مطالعه، که در نشریه «طب روان-تنی» منتشر شده است بیماران، قبل و بعد از جراحی، به سوالات پرسشنامه‌ای پاسخ دادند که میزان اضطراب آنها را نشان می‌داد.
به گفته مجریان این پژوهش، تقریبا نیمی از بیماران، قبل از جراحی درجاتی از اضطراب جزئی را نشان می‌دادند، اما این چیزی نبود که محققان به دنبال آن می‌گشتند.
آنها مواردی را می‌خواستند که فرد دچار «رگه‌های شخصیتی» اضطراب باشد؛ یعنی حالتی که در آن فرد بدون دلیل خاص تنش‌زا، از لحاظ شخصیت، طوری باشد که خودش اضطراب خودش را اضافه می‌کند.
بیماران، بعد از آن‌که تحت عمل‌های جراحی مختلف قرار گرفتند، از بای‌پس عروق کرونر قلب گرفته تا تعویض دریچه‌های قلبی، باز هم به مدت 4 سال، به طور مداوم از لحاظ روانپزشکی ارزیابی شدند تا اختلال شخصیتی آنها محرز شود.
به گفته این محققان، اضطراب تاثیرات زیادی هم به لحاظ روانی و هم به لحاظ جسمی روی فرد دارد، به خصوص وقتی به طور مزمن ادامه داشته باشد.
تحریک بیش از حد سیستم عصبی، کاهش قدرت دفاعی فرد در برابر بیماری‌های عفونی و التهابی، و نیز بار اضافه بر دستگاه قلب و عروق، از اثرات جسمی این اختلال روانپزشکی است.
بیماری‌ها و اختلالات روانپزشکی، حتی در مرحله قبل از بروز بیماری جسمی هم اثر خود را به جا می‌گذارد.
تحقیقات زیادی در سال‌های گذشته انجام شده که نشان می‌دهد افرادی که افسردگی یا اضطراب دارند، بیش از دیگران احتمال دارد که دچار بیماری‌های قلب و عروق شوند و در صورت ابتلا، با عوارض بیشتری مواجه خواهند شد و دیرتر از دیگران به درمان‌های معمول پاسخ می‌دهند.
مطالعه دیگر، رابطه بین آسم و افسردگی و اضطراب را نشان داده است و مشخص کرده کودکانی که از یکی از این 2 اختلال رنج می‌برند، در معرض خطر ابتلا به آسم و سایر بیماری‌های آلرژیک هم هستند.
همه این موارد نشان می‌دهد که بیماری‌های به ظاهر کاملا جسمی، مانند بیماری‌های قلب، کاملا به مسائل و وضعیت روانی فرد وابسته هستند و از آن تاثیر می‌پذیرند و درمان هر جنبه از بیماری، باید با توجه و همراهی درمان دیگری انجام شود.
