مایکل مور مستندساز که طی ۱۱ روز فیلمی مستند از فعالیت‌های انتخاباتی ترامپ ساخت و همه این کار را کاملا بی‌سروصدا انجام داد، چندی پیش از این مستند با نام «ترامپ لند» پرده برداشت و آن را به نمایش درآورد.
مایکل مور که از منتقدان جدی ترامپ در توییتر است، در عین حال جیمز کومی مدیر اف‌بی‌آی را برای تلاش برای صدمه زدن به دموکرات‌ها با اعلام تحقیقات مجدد برای ای‌میل‌های هیلاری کلینتون سرزنش می‌کند.
مایکل مور هم‌زمان با نمایش «ترامپ‌لند» که اکنون در حال اکران در سالن‌های سینماهاست و در آی تیونز نیز در دسترس است با ورایتی گفتگو کرده است.
- وقتی شما این فیلم را ساختید کلمه «ترامپ‌لند» یک معنای دیگر داشت و منطقه یا سرزمینی را نشان می‌داد که شما فیلم را در آنجا ساختید. حالا مردم از این کلمه به عنوان یک کلمه کدگذاری شده برای اف‌بی‌ای استفاده می‌کنند.
آری، امروز دیدم. این گاردین بود که ماجرای درونی اف‌بی‌آی را عیان و اعلام کرد این سازمان دارد به نفع ترامپ و علیه هیلاری عمل می‌کند برای همین آنجا را «ترامپ لند» خواند. فکر می‌کنم کار جیمز کومی واقعا ننگین بود.
- چرا؟
پلیس ملی دارد سعی می‌کند به انتخابات جهت بدهد. این یعنی ما هنوز یک پلیس ملی نداریم. وقتی شما یک پلیس فدرال داشته باشید آنها سعی می‌کنند بر نتیجه انتخابات اثر بگذارند، سعی می‌کنند مردم را بترسانند تا نروند رای بدهند و این طور منعکس می‌کنند که هیلاری برای تمام مدت تحت تحقیقات خواهد بود. این یک موقعیت خیلی خطرناک است. یعنی آدم‌هایی هستند که دارند سعی می‌کنند جلوی دموکراسی را بگیرند. این همان چیزی است که وقتی ترامپ می‌گوید اگر نتیجه انتخابات علیه او باشد ممکن است نتیجه را نپذیرد. تفاوت بین لیبرال‌ها و محافظه‌کاران این است که لیبرال‌های اصلا این طوری فکر نمی‌کنند. یکی به من گفت ممکن است سینماهایی که امروز دارند فیلم تو را نشان می‌دهند فردا فیلم دیگری را نشان بدند. من به او گفتم این همان روش‌های دست‌راستی‌هاست.
- نظرتان درباره دنیش دسوزا چیست؟
او یک تبلیغات‌چی است که مستند جعلی‌ای که ساخته بود کاملا رد شد.
- فیلم او را دیده‌اید؟
نه. اصلا فیلم نیست. اصلا نباید بگویی آن فیلم است. یک تبلیغ بلند سیاسی است؛ یک جور پروپاگاندای پر از دروغ.
- آیا پیش‌بینی‌ای از این که چه کسی برنده می‌شود دارید؟
من که دانشمند نیستم. فقط می‌توانم به شما بگویم زندگی در میشیگان چه جوری است و احساس خوبی ندارد.
- آیا به این معنی است که ترامپ برنده می‌شود؟
فکر می‌کنم او شانس جالبی دارد و از آنجا که انتخابات امسال در هفته دوم نوامبر برگزار می‌شود که ما دیگر معتقدیم زمستان است، ممکن است رای دهندگان کمتری در انتخابات شرکت کنند و این به نفع اوست. همه چیز به میزان مشارکت بازمی‌گردد.
- دلیل سوال من این است که تابستان شما مقاله‌ای نوشتید که به پنج دلیل گفتید ترامپ برنده انتخابات خواهد بود.
همه‌اش هم درست درآمد؛ نیامد؟ یک رقابت شانه به شانه داریم که من پیش‌بینی کرده بودم. من سعی کردم به مردم هشدار بدهم. اما بسیاری از لیبرال‌ها و هواداران هیلاری شروع کردند به رقص شادی پس از دور اول. من می‌گویم هنوز خیلی زود است که بگوییم حزب پیروزیم.
- فکر می‌کنید هیلاری باید برنی سندرز را به عنوان معاون انتخاب می‌کرد؟
به نظرم برنی باید برنده می شود و اینطوری ما شانس بیشتری داشتیم، اما با هیلاری هم شانس خوبی داریم و من از این که به او رای می‌دهم خیلی هیجانزده هستم.
- و فکر می‌کنید برنی راحت‌تر ترامپ را شکست می‌داد؟
بله، حتما. هه می‌دانند. این بحث را ول کنید!
- از ریاست جمهوی ترامپ نگرانید؟
اصلا نمی‌خواهم در این باره فکر کنم.
- آیا درباره ریاست جمهوری او مستندی می‌سازید؟
نه. بهتر از همه این است که دموکرات‌ها برنده شوند چون جنبش‌های موجود چنین اجازه‌ای را می‌دهند. با حضور اوباما در کاخ سفید ما جنبش «تسخیر وال استریت» را داشتیم که همه گفتگوها را درباره یک درصد جامعه تغییر داد و و بعد جنبش «زندگی سیاهان مهم است»، بعد جنبش فیمینستی هم پا گرفت. وقتی یک فرد درست در کاخ سفید داشته باشی، همه چیز درست پیش می‌رود.
- چه پیامی برای رای دهندگان دارید؟
با علاقه به هیلاری رای دهید و به همه اتفاق‌های خوبی که می‌تواند بیفتد فکر کنید. فعال باشید، خانه به خانه بروید و به این فکر کنید که ۷۷ درصد می‌توانند به هیلاری رای دهند، چون این مجموع زنان، رنگین پوستان و افراد بین ۱۸ تا ۳۵ سال است. مردان سفید شاید دنبال ترامپ باشند اما کشور تغییر کرده ، این یک آمریکای جدید است...
- هیچ وقت فکر می کردید فیلمی را در ۱۱ روز بسازید؟
نه. فکر نمی‌کردم بشود این کار را کرد. اما گروه خیلی خوب بودند و کاری متفاوت را انجام دادند. ما از زمانی که «فارنهایت ۹/۱۱» را با هم تولید کردیم و بعد «سیکو» و «راجر و من» به خوبی با هم هماهنگ شدیم.
- چرا این فیلم را اینقدر سریع ساختید؟
چون یک مهلت به اسم انتخابات داشتیم و من ناگهان این فکر به سرم زد و دیگر وقتی نبود. اول فکر نمی‌کردم فیلم بسازم و فکر می‌کردم باید یک قطعه در این باره بنویسم و بعد آن را به صورت یک نمایش تک نفره درآوردم.
- و بعد چه اتفاقی افتاد؟
من در ماه آگوست (مرداد) آن را نوشتم. در سپتامبر گفتم شاید آن را در تلویزیون نشان بدهم اما برای این کار دیر بود. بعد گفتم خوب چرا فیلمش نکنیم و شاید بتوانید حداقل در اینترنت نمایشش دهیم. ما این مسیر را طی کردیم و اصلا وقتی برای تمرین و آمادگی قبلی نداشتیم.
- فکر می‌کنید با این فیلم چقدر افکار را تغییر دادید؟
ما با مردمی که در سینما بودند مصاحبه کردیم از ۸۰۰ صندلی ، حدود ۴۰۰ نفر طرفداران هیلاری بودند. ۱۰۰ تا ۱۵۰ نفر هوادار یا رای دهنده احتمالی ترامپ بودند و حدود ۱۰۰ تا ۱۵۰ نفر قصد رای دادن نداشتند. کمتر از ۱۰۰ نفر هم رای دهندگان به حزب سوم بودند، اما وقتی از سالن بیرون می‌رفتند آنهایی که نمی‌خواستند رای بدهند تصمیم به رای دادن گرفته بودند. به جز هواداران ترامپ حداقل دو سوم افرادی که از سالن بیرون می‌رفتند می‌خواستند رای بدهند یا حداقل درباره‌اش فکر کنند.
- و این فیلم الان دارد نمایش داده می‌شود؟
بله همین الان در ۸۳ شهر در حال اکران است.
- اما خیلی از مردم آن را در آی‌تیونز دیده‌اند...
بله. همه چیز خیلی سریع پیش رفت همان روزی که تمامش کردیم در نیویورک در سینما نمایشش دادیم و بعد در شهرهای دیگر و هم زمان آن را در آی تیونز هم گذاشتیم. ما نسخه‌های زیادی از فیلم نداشتیم و در حالی که من فیلمساز هستم و نباید به این چیزها فکر کنم اما برای اولین بار توزیع کننده هم شدم.
نظر شما