به‌نظرم مسئولان نيز همانند مردم كلافه شده‌اند از اين داستان غمبار تكراري! براي ورود درست به هر مسئله‌اي بايد «علت» را شناخت، اين موضوع با يك كار علمي توسط همكارانم در شركت كنترل كيفيت هواي تهران به انجام رسيده: «80درصد آلودگي متعلق است به وسايل نقليه»، اما شاگرد اول آلودگي نيز در اين مطالعه مشخص شده، خودروهاي كاربراتوري، موتورسيكلت‌هاي كاربراتوري و خودروهاي ديزل به‌ويژه آنها كه عمري بالاي 20سال دارند. جماعتي روي اين وسايل اشتغال دارند و در اين كسادي بازار كار و مشكلات معيشتي مردم كسي جرأت ورود به ماجرا را ندارد. اما آيا براي اين جماعت كه هم خود در اضطرار قرار دارند و هم مردمي را به اضطرار انداخته‌اند فكري نمي‌شود كرد؟
آيا آنچه شهردار بارها اعلام كرده كه اگر مسئوليت را تمام و كمال به شهرداري مي‌دادند موضوع را حل مي‌كردم، چيزي جز تصميم‌گيري قاطع و البته با لحاظ تبعات اجتماعي و حمايتي براي از چرخه خارج كردن موتورها و خودروهاي كاربراتوري و ديزل‌هاي فرسوده و مستهلك بوده است؟ اين موضوع با سلامت مردم و به‌ويژه كودكاني كه قرار است به دنيا بيايند سر و كار دارد و شايد از هر چيزي مهم‌تر باشد.
براي موضوعات بسيار كم اهميت‌تر، از صندوق ذخيره ارزي و چه و چه استفاده شده است. مگر حذف تمامي خودروهاي كاربراتوري و ديزل‌هاي فرسوده كه قانون نيز دارد چقدر خرج دارد؟ يا چقدر زمان احتياج دارد؟ آيا هزينه آن از خسارتي كه به سلامت مردم وارد مي‌شود بيشتر است؟ نبايد به مترو كمك شود؟ نبايد به شركت واحد كمك شود؟ آيا واقعاً مشكل آلودگي هوا مربوط به برج‌هاي منطقه22 است؟ شايد آلودگي اسلامشهر، كرج و ساوجبلاغ هم به همين مربوط باشد؟! چرا كسي انجام قوانين و مصوبات را در اين موارد مطالبه نمي‌كند؟ سايه سياست بايد تا كجا بر سر موضوعات اساسي و ريشه‌اي جامعه سياهي بيندازد؟ آدرس دادن‌هاي غلط بايد تا كي ادامه پيدا كند؟
چرا اسقاط خودروها تمام و كمال انجام نمي‌شود؟ مگر قرار نبود به ازاي هر خودروي وارداتي 4خودروي فرسوده اسقاط شود و به‌ازاي هر خودروي داخلي يك خودروي فرسوده؟ حداقل در تهران هر روز 600خودرو پلاك مي‌شود. پس حداقل 600 و حداكثر 2400خودرو بايد روزانه اسقاط شود. غيراز اين است؟
مطلب آخر هم اينكه، بايد خودمان هم به‌خودمان رحم كنيم، خيابان‌هاي تهران ظرفيت اين تعداد خودرو را ندارد، اگر مي‌توانيم از خودرو استفاده نكنيم، استفاده نكنيم، به خدا اين به نفع همه است. گاهي براي تا سر كوچه رفتن و خريد مختصري از بقالي يا نانوايي نيز سوار بر خودرو مي‌شويم، اين درست نيست، باور كنيم كه تك تك ما نيز وظيفه و مسئوليتي داريم، به وظيفه و مسئوليت اجتماعي خودمان در اين موضوع توجه كنيم و تمام افتخارات باستاني و تاريخي خود را حداقل در اينجا و در اين يك مورد به دنيا نشان دهيم.
- معاون حمل‌ونقل و ترافيك
نظر شما