براساس گزارش ديسكاوري، دانشمندان پس از ماه‌ها حدس و گمان، دريافتند صداي مرموزي كه توسط زيردريايي خودكار در اعماق گودال ماريانا ضبط شده بود، صداي گونه‌اي جديد از وال‌هاي بي‌دندان است كه تاكنون شنيده نشده‌بود و هنوز مشخص نيست اين صدا چه معنايي مي‌تواند داشته‌باشد.
به گفته محققان دانشگاه اورگان، اين صدايي بسيار مجزا و منحصر‌به‌فرد است كه از پنج طيف مختلف صوتي، از صداي فلزي گرفته تا صداهاي زيستي تشكيل شده‌است. فركانس اين صدا از 38 هرتز تا 8000 هرتز متغيير است. انسان تنها قادر به شنيدن فركانس 20 تا 20000 هرتز است، و محققان مي‌گويند موفق به شناسايي هيچ منبع انساني يا زمين‌شناسي براي اين صدا نشده‌اند.
اين صدا كه براي ماه‌ها به معمايي بزرگ تبديل شده‌بود، شبيه به صداي منابع انساني ناشي از رفت و آمد كشتي‌ها يا استفاده از سلاح‌هاي زير دريايي نبوده‌است و همچنين به نظر نمي‌آيد منشا آن زميني باشد، براي مثال به واسطه وقوع زلزله يا شكستن تكه‌هاي يخي ايجاد شده‌باشد.
اين صداي مرموز چندين‌بار در بخش يادبود ملي مارين گودال ماريانا، بخشي 246 هزار كيلومتري از گودال ماريانا در گوام، ضبط شده‌است. با اين همه اين صدا شباهت زيادي به صداي ضبط شده در سد مرجاني در استراليا دارد كه در سال 2001 ضبط شده‌است و منبع آن وال‌هاي مينك بوده‌اند.
براساس شباهت ميان فركانس و ساختار، محققان احتمال مي‌دهند اين دو صدا كه منبع يكي از آنها مشخص است، منبعي واحد داشته‌باشند: نهنگ‌هاي مينك. نهنگ‌هاي مينك كوتوله زيرشاخه گونه‌اي ديگر به نام نهنگ‌هاي مينك معمولي هستند كه به خانواده بزرگتر نهنگ‌هاي بي‌دندان تعلق دارند.
با اين‌همه بخشي از معما همچنان حل نشده باقي مي‌ماند. زيرا نهنگ‌ها اين صدا را تنها در فصل جفت‌گيري از خود ايجاد مي‌كنند، اما صداي ضبط شده در گودال ماريانا در تمام طول سال شنيده مي‌شود. از اين رو محققان اميدوارند با اجراي تحقيقات بيشترعامل اصلي ايجاد اين صداي مرموز را كشف كنند.
نظر شما