آنچه از آن سالها در ذهنم مانده با آنچه از آيتالله هاشمي در تاريخ ثبت شده انطباق كامل دارد. معمولا ما ايرانيها در توصيف افرادي كه از دنيا ميروند در مسير اغراق قرار ميگيريم. هرچند درمورد شخص آيتالله هاشمي گفتن اينكه ايشان از اخلاق، سكنات و رفتاري بينظير، هوشي سرشار و ذهني بسيار ريزبين برخوردار بودند، نميتواند اغراقآميز تلقي شود. همين جايگاهي كه امروز ايشان در افكارعمومي دارد حاكي از عقبهاي درخشان است.
مردي با كارنامهاي غبطهبرانگيز كه حالا رفتنش نه ايران كه بهنوعي جهان را تحت تأثير قرار داده است. همين واكنشهايي كه از لحظه انتشار خبر درگذشت هاشمي شاهدش بودهايم سندي متقن در توضيح اهميت و جايگاه ايشان است. سياستمدار برجستهاي كه نفوذ كلام و تأثيرش را ميشود در تمام مقاطع مهم و تاريخساز اين چهاردهه مشاهده كرد. حضرت امام(ره) اعتماد كامل به آيتالله هاشمي داشتند. ايشان فرمانده جنگ بودند و جايگاهشان نزد بنيانگذار جمهوري اسلامي از تواناييهاي بسيار زيادشان ناشي ميشد. تعابيري كه امام درباره آيتالله هاشمي بهكار برده موجود است و ميشود به آنها مراجعه كرد.
هاشمي پس از ارتحال امام(ره) نيز همچنان نقش تاريخساز خود را ايفا كرد و علاوه بر مسئوليتهاي اجرايي همواره مشاور و همراه، امين و دلسوز مقام معظم رهبري بود. يكي از ابعاد شخصيتي آقاي هاشمي كه مغفول واقع شد، دغدغههاي فرهنگي ايشان بود. خاطرم هست در همان سالهاي حضور آقاي هاشمي در مجلس بود كه فيلمنامه «سردار جنگل» را در اختيارشان گذاشتم؛
فيلمنامهاي درباره ميرزاكوچكخان جنگلي كه بعدها امير قويدل براساساش فيلم سينمايي ساخت. آيتالله بهدقت فيلمنامه را مطالعه و در كنار صفحاتش حاشيهها و توضيحاتي نوشتند. جز اين چند بار ديگر هم ايشان سناريوهايي را دست من ديدند و ابراز علاقه و كنجكاوي براي مطالعهشان كردند. باز در خاطرم هست حضور آيتالله را در اختتاميه دوازدهمين جشنواره فيلم فجر و سخنرانيشان در تالار وحدت را كه كاش بتوان متن آنرا يافت و بازنشر كرد. آقاي هاشمي كاملا به اهميت و كاربرد سينما در جامعه آگاه و كلا نسبت به مسئله فرهنگ دغدغهمند بودند. نظام و مردم بزرگمردي بيتكرار و بيجايگزين را از دست دادند.
- رئيس دفتر اسبق آيتالله هاشمي و تهيهكننده سينما
نظر شما