این بیماری گوش‌ها را بیش از نقاط دیگر بدن تحت‌تأثیر قرار می‌دهد، به گونه‌ای که گوش، قبل از تاول زدن و خشک شدن شروع می‌کند به التهاب، خارش و زخم شدن.
مطالعات محققان در مجله انگلیسی پوست نشان داده که این اتفاق تنها در 3 ماه از سال که مخصوص گله‌داری است، رخ می‌دهد، هرچند محققان معتقدند که این نمی‌تواند دلیل کافی و روشنی برای اثبات علت بیماری باشد.
عده‌ای دیگر از دانشمندان نیز معتقدند که این بیماری بیشتر با زراعت خانگی مرتبط است و کسانی را مورد هدف قرار می‌دهد که به جای زراعت یا گله‌داری در خارج از محیط خانه، این کار را در اطراف یا نزدیک محل سکونت خود انجام می‌دهند.
جرج هیسکوت، یکی از کشاورزانی که بعد از تجربه تاول در گوش‌هایش با محققان این مطالعات در بیمارستان عمومی ساوت‌همپتون رایزنی کرده، این محققان را متقاعد کرده است که این بیماری با گوسفندان و بره‌ها ارتباط دارد.
او نامه‌ای را به مجله هفتگی کشاورزان نوشت تا مشخص شود که چه تعداد از کشاورزان دچار نشانه‌های این بیماری مرموز که نام آن را «بیماری گوش بره» گذاشتند، شده‌اند.
از کل 69 پاسخ داده شده، تقریبا تمامی کشاورزان گفته بودند که تنها طی گله‌داری یا کشت و کار دچار این علائم شده‌اند. اما شواهد مشابه در مجله‌های کشاورزی استرالیا، نیوزیلند و زلاندنو نشان دادند که هیچ‌کدام از کشاورزان در این کشورها متاثر از این بیماری نبوده‌اند.
با این حال متخصصان پوست توانستند این علائم را در بیمارانی که بیماری‌شان در هیچ‌یک از کتاب‌های مرجع و مجله‌های پزشکی گزارش نشده بود، تشخیص دهند.
البته علت علائم این بیماری عجیب هنوز غیر‌قابل توضیح است ولی محققان توانستند علائمی که به نشانه‌های بیماری گوش بره خیلی شبیه بود را پیدا کنند و آن جوش‌هایی بود که در کودکان و در اثر آلرژی به نور خورشید دیده می‌شد.
این در حالی است که بیشتر کشاورزانی که به این بیماری مبتلا شده بودند در نزدیکی محل سکونت خود اقدام به گله‌داری کرده بودند یعنی جایی مثل انبار و این در حالی بود که هیچ‌گونه نور غیرعادی در این انبارها وجود نداشت.
پروفسور پیتر فرایدمن، مشاور متخصصان پوست در بیمارستان عمومی ساوت‌همپتون می‌گوید: طی دوره پشم‌چینی گله‌ها که در ماه می‌یا ماه ژوئن و آن هم در محیط خانه یا در بیرون از آن انجام می‌شود، همان کشاورزانی که این بیماری را تحمل می‌کنند، می‌توانند بدون نشان دادن هیچ‌گونه علامتی از این بیماری، پشم‌چینی کنند.
وی می‌گوید: تحقیقات نشان دادند که مایعی از بدن گوسفندان به نام مایع آمنیوتیک و همچنین یک سری از مواد شیمیایی در بدن آنها، به‌عنوان بخشی از فرایند این بیماری هستند، اگرچه شاید تعجب‌آور باشد که این بیماری به هیچ‌وجه دست‌ها را تحت‌تأثیر قرار نمی‌دهد و این در حالی است که دست‌ها بیشترین تماس را با مایع آمنیوتیک و سایر عوامل مرتبط با گوسفند یا بره دارند.
این مشاور متخصصان پوست اضافه می‌کند: در استرالیا، نیوزیلند و زلاندنو، بره‌داری در فضای باز و با دخالت کمی از طرف کشاورزان انجام می‌شود و به همین دلیل این بیماری در میان کشاورزان این کشورها هنوز دیده نشده است.
به هر حال متخصصان پوست معتقدند مطالعات به آنها نشان داده‌اند که چطور باید در آینده علیه نشانه‌ها و علائم جدید این بیماری اقدام کرد. این در حالی است که این بیماری پوستی جدید دیگر با متخصصان پوست در بریتانیا شریک شده و به آنها اجازه خواهد داد تا بتوانند بیشتر تحقیق کنند و ناشناخته‌ها را در مورد آن بیشتر بشناسند.
بی‌بی‌سی
2نوامبر2007
