این عبارتها شما را یاد چی میاندازد؟ چند بار تا به حال هوس کردهاید از پشت چشم شیشهای مانیتور دنبال فال ازدواجتان بگردید؟ چند وقت یک بار وسوسه میشوید میان این همه سایت اینترنتی، بروید سراغ سایتهای اینجوری؟ اصلا چند تا سایت تفریحی توی ذهنتان هست و همین الان میتوانید پشت سر هم و ردیف، آدرسهایشان را از بر بگویید؟ چند ساعت از وقتتان را صرف اینترنت میکنید؟ چقدرش را به دنبال این سایت و آن لینک، پی علایق خالهزنکی میگردید؟
زیاد ابرو بالا نیندازید. شوخی نیست. خیلی از وقت ما دارد با کلیککردن روی لینکهای بیخاصیت و وقت پرکن میگذرد. این «خیلی» که میگوییم، حاصل یک کسر ساده است که مخرج کسرش زمانی است که به اینترنت وصلهستیم و صورتش زمانی است که داریم لینک به لینک وبگردی میکنیم و تفریح، چت میکنیم و دانلود، آخرین موسیقیها را گوش میدهیم و خیلی کارهای دیگر.
این یک واقعیت است؛ شاهدش هم سایتهای بینالمللی هستند که کارشان آمارگیری است. این سایتها، وقتی اسم ایران را وارد کنید، یک فهرست 500تایی از پربازدید کنندهترین سایتهاتحویلتان میدهند که نصف بیشترشان، سایتهای تفریحی، طالعبینی و جوک و اساماس، دانلود فیلم و موسیقی، دوستیابی و... هستند.
حالا سایتهای ارائه دهنده خدمات وبلاگ را هم، از این گروه جدا میکنیم؛ نتیجه همچنان حیرتانگیز است.
سایتهای تفریحی ماههاست که آن بالا بالاهای جدول جا خوش کردهاند و این وسط فقط 3سایت دانشگاهی بین 100تای اول هستند و این یعنی اینکه اینترنت دارد برای ما تبدیل به یک محل تفریحی میشود.