ولی کم‌تر کسی با ترمزدستی الکترونیکی (Electronic Parking Brake)آشنایی دارد. ترمزدستی الکترونیکی از اوایل قرن 21 مورد استفاده خودروسازان قرار گرفت. به طوری که آئودی A8 مدل 2004، دارای سیستم ترمزدستی الکترونیکی بود و تا سال 2009 تمام محصولات آئودی مجهز به این سیستم شدند. بعد از آئودی، خودروسازان دیگری مثل فولکس واگن، ولوو، کادیلاک، بیوک، جگوار و لکسوس نیز از این سیستم بهره بردند.
مکانیزم عملکرد ترمزدستی‌های مکانیکی به این شکل بود که یک کابل از اهرم ترمز دستی به چرخهای عقب متصل می‌گردید و با کشیدن اهرم دستی یا پایی (در برخی مدل‌های مرسدس بنز و اتومبیل‌های آمریکایی)، لنت‌های ترمز چرخهای عقب درگیر می‌شد و از حرکت خودرو جلوگیری می‌کرد. به طور کلی، دو نوع ترمزدستی الکترونیکی داریم. در نوع اول، ترمزهای عقب بوسیله کابل (مانند ترمزدستی‌های مکانیکی) فعال می‌گردند، با این تفاوت که یک موتور برقی کار دست راننده را انجام می‌دهد و نیروی مورد نیاز فعال کردن ترمزدستی را تأمین می‌کند. در این خودروها، ترمزدستی با فشردن یک دکمه، فعال یا غیرفعال می‌گردد و توسط یک چیپ الکترونیکی کنترل می‌شود که در شرایط مختلف، مانند زمانی که خودرو در سربالایی قرار گرفته است و قصد حرکت مجدد دارد، به یاری راننده می‌شتابد.
ولی در نوع دوم، همانند فولکس واگن پاسات، موتور الکتریکی ترمز دستی در کالیپر ترمز چرخ عقب جاسازی شده است. در این سیستم هیچ گونه کابلی وجود ندارد و ترمزدستی فقط به واسطه نیروی الکتریکی فعال می‌گردد. در صورت فشردن دکمه و فعال شدن ترمزدستی، چراغ نمایشگر روی دکمه فعال سازی روشن شده و صدای هشدار نیز شنیده می‌شود. لازم به ذکر است این سیستم توسط همان دکمه نیز غیر فعال می‌شود. البته در اغلب خودروها، بعد از قرارگیری دنده در حالت D حرکت و فشردن پدال ترمز، ترمزدستی به صورت اتوماتیک غیرفعال می‌شود.
این سیستم نیز معایب و مزایای خود را دارد. از مزایای این سیستم می‌توان به کم شدن استهلاک قطعات ترمزدستی و کم‌تر شدن وزن خودرو و فضای اشغالی و از معایب آن می‌توان به هزینه بالای تعمیر و نگهداری آن اشاره کرد. البته دوستانی که علاقه وافری به "دستی کشیدن" دارند، باید این عادت خود را ترک کنند!
- منبع: 1car
نظر شما