از همان لحظات اولي كه خبر آتش‌سوزي و بعد فروريختن ساختمان پلاسكو منتشر شد، به نوعي همه نگران و مضطرب شدند. متاسفانه در اين حادثه تلخ، ما تعدادي از بهترين آتش‌نشان‌هايمان را از دست داديم؛ قهرمانان گمنامي كه جانشان را فداي امنيت شهروندان كردند؛ همچنان كه هميشه اينگونه رفتار كرده‌اند و با شجاعت و غيرت مثالزدني در بزنگاه‌ها حاضر بوده‌اند.
باعث تاسف است كه بي‌احتياطي عده‌اي باعث به‌وجودآمدن چنين خسارت و مصيبت عظيمي شده است. آواري كه از ساختمان قديمي و نوستالژيك پلاسكو برجا مانده، تصويري تلخ را شكل داده كه تماشا و حتي فكركردن به آن اندوهي عميق به دنبال دارد.
وقتي در دل شهر چنين حادثه هولناكي رخ مي‌دهد، طبيعي است كه ازدحام جمعيت را هم شاهد باشيم.
به هر حال عده‌اي نگران حال عزيزانشان هستند؛ هرچند حضور در محل حادثه جز كندشدن روند كارها، دستاورد ديگري ندارد اما نكته تاسف‌برانگيز، حضور برخي شهروندان در كنار ساختمان پلاسكو بود كه با تلفن‌هاي همراهشان مشغول عكس‌گرفتن و فيلمبرداري بودند. انگار عده‌اي هميشه در كنار هر سوژه بحث‌برانگيز و جنجالي حاضر هستند و اصرار دارند كه حضور خودشان را به ثبت هم برسانند. در هنگامه مصيبت بايد بيشتر از بقيه اوقات كنار يكديگر باشيم نه اينكه با حضور بي‌دليل‌مان مزاحم ماموراني شويم كه سعي مي‌كنند از ابعاد فاجعه بكاهند.
در كنار تصاوير تاسف‌بار افرادي كه حتي روي ماشين‌هاي آتش‌نشاني رفته و مشغول عكاسي بودند، بايد از تصوير صف‌هاي مردمي براي اهداي خون هم ياد كرد. كاش همه اينگونه باشيم. مثل مردم قدرشناسي كه جمعه‌شب كنار ايستگاه‌هاي آتش‌نشاني گردهم آمدند تا از قهرمانان خود تقدير كنند.
- بازيگر سينما و تلويزيون
نظر شما