فمینیسم و رمانتیسم از مرتضی مردیها ، زن، قدرت و خانواده از باقر ساروخانی ، آگاهی از نابرابریها‌ی جنسیتی از منصوره اعظم آزاده ، نقش اجتماعی – سیاسی زنان در جامعه معاصر ایران از مرتضی شیرودی از جمله مطالب این شماره است.
مرتضی مردیها ، استادیار گروه روابط بین‌الملل دانشگاه علامه طباطبایی در مقاله " فمینیسم و رمانتیسم " به رابطه این دو مقوله پرداخته و می‌نویسد: فمینیسم به عنوان یک جنبش اجتماعی برای دفاع از حقوق زنان ، یا آنچه این پنداشته شده ، عموما به مکاتب و جریانهای مسلط فکری هم عصر خود متکی بوده است. موارد مشهور آن تاثیرپذیری موج اول از لیبرالیسم موج دوم از چپ جدید است.
اما موارد باریک‌تری هم وجود دارد که در عین اهمیی داشتن ، کمتر به چشم می‌آید.بورژوازی مدرن که خود متکی به ارزش های برابری و آزادی بود ، حاضر نبود این ارزش ها را به حوزه زنان تسری دهد ، و این در میان جنبش زنان نوعی سرخوردگی ایجاد می‌کرد.
اوجگیری گرایش هنری- فلسفی رمانتیک که خود را در تعارض با ارزشهای روشنگری چون "عقلانیت" و" پیشرفت " تعریف می‌کرد، باعث شد که برخی از فمینیست ها ، به آن به عنوان یک راه حل نگاه کنند. رمانتیسم ، "احساس" را می‌ستود و "گذشته" را بزرگ می‌داشت ، و این مبنای الهامی شد برای برخی فمینیست ها که به جای تلاش برای اثبات تساوی قدرت عقلی زنان و مردان و ضرورت حرکت زنان پا به پای مردان ، بر اهمیت احساس زنانه و برتری آن تاکید کنند..."
