این جشنواره، امسال هم مثل دوره‌های گذشته به 4 بخش بزرگسال(صحنه‌ای)، کودک و نوجوان، عروسکی و خیابانی تقسیم شده است و مثل هر اتفاق دیگری که در چند ماه گذشته رخ داده است، یک چشمش هم به مولاناست.
دبیر امسال می‌گوید: «با توجه به نام‌گذاری سال 86 به‌عنوان سال اتحاد ملی و انسجام اسلامی و همچنین معرفی امسال به‌عنوان سال مولانا تصمیم گرفتیم تا کلیه نمایش‌ها را در سه محور خرده فرهنگ‌های بومی، مولانا و آثارش و همچنین مسائل شهری و شهروندی انتخاب کنیم.»
علاوه بر این، یک نمایش پرفورمنس بر اساس اشعار مولانا نیز در مراسم افتتاحیه اجرا خواهد شد، به علاوه 2 نمایش خیابانی بر اساس کارگاه تئاتر مجادله که مجموعا نشان دهد تئاتر کانون‌ها به قدر کفایت مدرن و پرفورمنس هست.
اما جالب‌ترین قسمت جشنواره تئاتر کانون‌ها که آن را از جشنواره‌های دیگر متمایز می‌سازد، سراسری بودن کار است.
نکته‌ای که به گفته شکرخدا گودرزی، مهم‌ترین هدف برگزاری آن است: «هدف ما از این کار استفاده از مشارکت شورای شهر و همچنین شهرداری‌های استان‌های مختلف است، هرچند که انجمن‌های نمایش شهرستان‌ها طی سال‌های اخیر با مشکلات متعددی روبه‌رو بوده‌اند، اما نهایتاً آنچه که ماحصل تئاتر کشور است بر پایه تئاتر شهرستان استوار شده است.»
امسال 27 شهرداری در 27 مرکز استان برای همکاری در اجرای جشنواره اعلام آمادگی کرده‌اند و از 115 انجمن نمایش سراسر کشور، 550 نمایشنامه به دبیرخانه رسیده است که نهایتا از تهران، 18 نمایش صحنه‌ای، 17 نمایش کودک و عروسکی، 8 نمایش خیابانی و 7 نمایش در بخش جنبی به جشنواره راه یافتند.
از همه شهرستان‌های کشور نیز 12 شهر شانس حضور را پیدا کرده و 8 نمایش صحنه‌ای، یک نمایش کودک و نوجوان و 7 نمایش خیابانی در سالن‌های تهران اجرا خواهند شد.
هرچند که تعطیلی تئاتر شهر و سالن سنگلج، کار مسئولان جشنواره را کلی سخت کرده است.
گودرزی: «متأسفانه تعطیلی مجموعه تئاتر شهر و سنگلج باعث شد تا با حجم محدودی از سالن‌ها به صورت متمرکز برخوردار باشیم که نهایتاً حوزه هنری، پردیس هنرهای زیبا، تالار فارابی و خانه نمایش را برای بخش مسابقه بزرگسال و مجموعه فرهنگسرای خاوران را برای بخش مسابقه کودک و نوجوان و عروسکی انتخاب کردیم که البته تمامی کارهای این بخش را در سطح فرهنگسراهای تهران نیز مرور خواهیم کرد. »
ولی تمام مشکل این نیست و مثل همیشه، پول حرف اول و آخر را می‌زند. به گونه‌ای که جشنواره کانون‌ها هم مثل بسیاری از جشنواره‌های فرهنگی_هنری دیگر تا آستانه تعطیلی یکی دو ساله رفته و بازگشته است: «به‌دلیل تغییرات کلان مدیریتی در مجموعه شهرداری و سازمان ترجیح دادیم به جای این‌که جشنواره را یک سال به تأخیر بیندازیم، کمک هزینه گروه‌ها را با تأخیر پرداخت کنیم تا با این کار یک قدم جلو بیفتیم.
این زمان مناسبی برای پرداخت کمک هزینه نیست، ولی اگر می‌خواستیم تاریخ جشنواره را به تعویق بیندازیم با مشکل مواجه می‌شدیم. به همین خاطر زمان پرداخت کمک‌هزینه را به 24 آبان یعنی حدود یک هفته مانده به آغاز جشنواره موکول کردیم.»
