به گزارش ایرنا از پایگاه اینترنتی هلث نیوز، گروهی از محققان بین المللی به ریاست 'کریستین گروبر' از موسسه فارماکولوژی دانشگاه پزشکی وین در این مطالعه یک 'نوروپپتید' را از مورچه‌ها جدا کردند که به لحاظ ساختاری بسیار مشابه هورمون‌های 'اکسی توسین' و 'وازوپرسین' است.
نوروپپتیدها یکی از انواع اصلی انتقال دهنده‌های عصبی هستند و هر دو هورمون 'وازوپرسین' و 'اکسی توسین'، نوروپپتید هستند.
هورمون اکسی توسین نقش مهمی در پیوندهای عاطفی ایفا می‌کند و به طور طبیعی هنگام ابراز محبت و یا ایجاد روابط جدید دوستانه ترشح می‌شود. اما این هورمون افزون بر نقشی که در پیوندهای اجتماعی دارد، به مادران نیز در تسهیل روند زایمان کمک می‌کند.
هورمون وازوپرسین نیز نقش مهمی در زایمان دارد. گمان می‌رود که این هورمون اثرات ضد درد دارد و در جریان زایمان طبیعی سطح این هورمون به سرعت و به شدت افزایش می‌یابد.
حشرات نیز از نوروپپتیدها برخوردارند و محققان در این مطالعه، یکی از این نروپپتیدها به نام 'اینوتوسین' (inotocin) را که معادل با وازوپرسین و اکسی توسین در بندپایان است، جدا کردند. آ‌ن‌ها سپس یک معادل ساختگی از اینوتوسین ساختند.
وازوپرسین معمولا توازن سطح آب در کلیه‌ها را کنترل می‌کند اما در ترکیب با اکسی توسین، این هورمون ارسال خون به رحم را در جریان زایمان تنظیم می‌کند. از سوی دیگر وازوپرسین هم مانند اکسی توسین، موجب تحریک انقباضات در جریان زایمان نیز می‌شود.
تا کنون دانشمندان پزشکی تنها چهار گیرنده مغزی را که به این دو نروپپتید واکنش نشان می‌دهند، شناسایی کرده اند: یک گیرنده اکسی توسین (OTR) و سه گیرنده وازوپرسین.
محققان در ادامه مطالعه خود، اینوتوسین را از مورچه سیاه جدا کردند، گیرنده وابسته به آن را به طور مصنوعی ساختند و اثر دارویی آن را بر گیرنده‌های OTRs و VRs در این حشره و انسان آزمایش کردند.
در انسان، اینوتوسین گیرنده V1b را فعال کرد اما گیرنده V1a را از فعالیت انداخت.
در مرحله بعد، محققان تاثیر اینوتوسین را در بافت رحم انسان آزمایش کردند که متوجه شدند انقباضات عضلانی را مهار می‌کند و از این طریق امکان جلوگیری از زایمان زودرس وجود دارد.
این مطالعه در مجله Scientific Reports منتشر شده است.
نظر شما