در این سفرها مهم‌ترین چیز این است که از خودمان ردپایی برجای نگذاریم. برخلاف همیشه و همه جا که می‌خواهیم ردپایمان بماند تا ماندگار شویم، این‌بار و این‌جا باید ردپایمان را با خودمان ببریم. اين‌جا بزرگ‌ترین ردپایمان همان ردنگذاشتن از خودمان است و آداب سفر را اداکردن و این یعنی ادای دین به زمین، طبیعت و زندگی‌مان...
سفرهای کویری که معمولاً در فصل بهار اتفاق می‌افتد، با چادرزدن و اقامت در خانه‌های روستایی و کلبه‌های بوم‌گردی همراهند. این مناطق به‌دلیل ویژگی‌های جغرافیایی و طبیعی‌ای که دارند، بسیار حساس و در عین حال خشن و سرسخت هستند و قبل از سفر حتماً باید درباره‌شان مطالعه کرد و با بلد راه رفت.
زباله همیشه و همه‌جا در سفر مشکل‌ساز است. آسان‌ترین راه، همراه‌داشتن کیسه‌های بزرگی است که هنگام اقامت زباله‌ها را در آن جمع کنیم و موقع برگشت آن‌ها را در سطل‌هایی بيندازيم که مطمئنیم زودبه‌زود تخلیه می‌شوند. حتي مي‌توانيم به‌نزدیک‌ترین شهر و محل مطمئن ببریم.
اما در طبیعت کویری شاید خیلی از روش‌های دفن زباله که در مناطق دیگر امکان‌پذیر است، میسر نباشد. خیلی جاها که آب و هوای معتدل و زمین گِلی و مرطوب دارند، این امکان را به ما می‌دهند که زباله‌های بی‌خطر را دفن کنیم.
اما در طبیعت کویری این امکان وجود ندارد. رمل‌های شنی به آسانی با باد جابه‌جا می‌شوند؛ یعنی حتی دفن‌کردن یک تکه‌کاغذ هم باعث می‌شود که چند ساعت بعد کاغذ از جای دیگری سردربیارود.
نکته‌ی مهم دیگر این که در جنگل به‌دلیل وجود باکتری‌های موجود در خاک، روند تجزیه به سرعت انجام می‌شود، اما در کویر به دلیل خشکی و کم‌آبی این اتفاق خیلی دیرتر می‌افتد. تازه بعضی چیزها را هرگز نباید در خاک دفن کرد.
مثلاً اگر از توالت صحرایی استفاده می‌کنید، هرگز و هرگز دستمال مرطوب را زیر خاک چال نکنید. زیرا حاوی مواد شیمیایی است و باید یا به درستی آن‌ها را سوزاند یا آن‌ها را در کیسه‌ي زباله جمع‌آوری کرد.
طبیعت کویری لطیف و درعین‌حال خشن است. در یک زمان آفتاب می‌سوزاند و لحظه‌ای بعد باد و توفان می‌شود. پس تنها به دمای هوا بسنده نکنید و خودتان را برای لذت بردن از یک هوای وحشی و عجیب آماده کنید و با امکانات و تجهیزات کامل به سفر
بروید.
طبیعت کویری در نگاه اول خشک و بی‌جان است. اما هم گیاه دارد هم جانور! بعضی از این جانداران هم می‌توانند خطرناک باشند. مثل مار و عقرب. کافی است نکات ایمنی را جدي بگيريد، نكاتي که راهنمای تور یا افراد محلی می‌گویند. با رعايت اين نكات نه شما آزارتان به طبیعت مي‌رسد و نه آزار طبیعت به شما!
آب در کویر طلاست. در مصرف هرقطره‌اش باید صرفه‌جویی کرد. شستن ظرف‌ها در کویر به‌خصوص در رمل‌های شنی با کم‌ترین آب امکان‌پذیر است. کافی است بشقاب و قاشق را شنی کنید و با چرخاندن شن در آن، روغن و کثیفی‌ها را از آن بگیرید. بعد با کم‌ترین آب می‌توانید به آسانی ظرف‌ها را تمیز کنید.
نکته‌ی دیگر این‌که در کویر، آب بیش‌تر از نیازتان همراه داشته باشید و حتی در یک پیاده‌روی سبك هم مقداری آب با خودتان ببرید.
اگر به ستاره‌شناسی و نجوم علاقه دارید، حتماً از قبل درباره‌ی ستاره‌ها مطالعه کنید یا نرم‌افزارهای مربوط به تماشای ستارگان را روی گوشی و تبلت خود بریزید تا کلاس درس کویری در شب‌هنگام چند برابر برایتان جذاب و دل‌نشین شود.
شتر یکی از پستانداران کویري است. این موجود به ظاهر آرام، اگر در طبیعت آزاد باشد، معمولاً به سمت آب حرکت می‌کند. نکته‌ی مهم این است که نباید زیاد نزدیکش شوید چون بسیار تنومند و سنگین‌وزن است.
كرم ضدآفتاب، کلاه، لباس هم‌رنگ با طبیعت و پوشیده، کفش مناسب و... از ضروریات سفر به کویرند. ضمن این‌که باید حواستان به لوازم الکتريکی‌تان باشد که شن، داخل آن‌ها نرود و از کار نیفتند.
نکته‌ی آخر این‌که کویر، رازهای زیادی در خودش دارد و بهترین کار برای آگاهی و یاد گرفتن این اسرار، سکوت و همراه‌شدن با آن است. سعی کنید در سفرهایتان به مناطق کویری از آلودگی صوتی و هرگونه اسباب دیجیتال دوری کنید و با خودتان و این زمین شگفت‌انگیز بیش‌تر خلوت کنید تا از آن بیاموزید...
نظر شما