این سریال در نظرسنجی سیما با 51.6 دهم درصد مخاطب و به دست آوردن 87.5 دهم درصد میزان رضایت در رتبه سوم قرار گرفته است.
حسن فتحی در مقام کارگردان و حسن بشکوفه در مقام تهیه‌کننده ساخت سریال متفاوتی را در کارنامه هنری‌شان ثبت کرده‌اند؛ بازیگران متعدد خارجی، فضا و زمان تاریخی، لوکشین، طراحی صحنه و لباس و... از جمله این موارد است. روند تولید این سریال را از زبان ابراهیم زاهدی مدیر تولید «مدار صفردرجه» می‌خوانیم.
طرح اولیه فیلمنامه «مدار صفردرجه» از زمان ساخت سریال «روشن‌تر از خاموش» در ذهن حسن فتحی، کارگردان سریال بود، تا اینکه از بهمن 1383 پیش‌تولید سریال به شکل رسمی شروع می‌شود و با صرف دو ماه زمان برای پیش‌تولید، اولین سکانس سریال در 24 فروردین 1384 در تهران فیلمبرداری می‌شود.
به دلیل بالا بودن هزینه‌های فیلمبرداری و اقامت در کشور فرانسه (جایی که داستان سریال در آن‌جا رخ می‌دهد)، گروه به فکر کشور دیگری می‌افتند که پس از مطالعه و تحقیقات زیاد و بازدید از چند کشور اروپایی، بالاخره کشور مجارستان به لحاظ شباهت‌های زیادی که از لحاظ معماری به کشور فرانسه داشته است، انتخاب می‌شود. و حضور گروه فیلمبرداری در کشور فرانسه در حد گرفتن چند نما خلاصه می‌شود.
شرکت «فیلم سرویس» یک شرکت فیلم‌سازی بین‌المللی در مجارستان است که حمایت‌های لازم را در زمینه‌های معرفی بازیگران خارجی و دادن خدمات مربوط به استفاده از اماکن و لوکشین‌های خارجی در اختیار گروه تولید قرار داده است، و به نوعی گروه تولید سریال براساس دعوت‌نامه این شرکت در مجارستان حضور داشته‌اند.
یکی از اهداف مهم گروه تولید سریال، استفاده نکردن از دکور بوده است، به همین منظور، علی‌رغم لوکشین‌های زیاد در سریال می‌شود به جرأت گفت که همه لوکشین‌های خارجی و داخلی در این سریال اصلی بوده‌اند و همین مسئله کار گروه تولید را سخت‌تر کرده بود.
تمام لوکشین‌های بخش‌های خارجی سریال در کشور مجارستان، واقعی هستند و گروه صحنه و دکور هیچ تغییر و دخالتی در این لوکشین‌ها نداده‌اند، و گروه فقط در حد نصب تابلوهای تاریخی و گذاشتن المان‌های قدیمی در خیابان‌ها و میادین مجارستان این فضاها را تغییر داده‌اند.
مجارستان مانند ایران شهرک سینمایی ندارد. و اماکن قدیمی و تاریخی آن همچنان در دسترس عموم است و مردم در آن زندگی می‌کنند. به همین دلیل اجازه استفاده از آن مناطق در ساعاتی مشخص و محدود به گروه داده شد تا فضاهای خارجی سریال در فرصتی کوتاه گرفته شود، که به دلیل مقررات خاص این کشور برای اجازه فیلمبرداری از اماکن عمومی، گروه نهایت نظم و سرعت را در کار داشتند چرا که برای هر چند ساعت اضافه ماندن در لوکشین باید مبلغ بیشتری می‌پرداختند.
تمام لباس‌های موجود بر تن بازیگران چه در بخش‌های خارجی و چه ایرانی در ایران، توسط گروه خیاطی سریال دوخته شده است به طوری که همه لباس‌ها اعم از لباس‌های سربازان آلمانی و ایرانی، لباس زنان، مردان و حتی بچه‌ها و عابران خارجی و ایرانی در ایران تهیه شده است. در این میان حتی وسایل اضافی لباس‌ها مانند کمربند، حمایل، کلاه هم از ایران تهیه شده است.
سوای اینها تمام وسایل فیلمبرداری و تجهیزات فنی از دوربین، کابل، طلق و فیلتر ژلاتینی گرفته تا گیره، سوزن و نخ و وسایل دکوری مانند ظروف تزئینی و تابلوها هم از ایران به مجارستان برده شده است تا هم در زمینه هزینه‌ها صرفه‌جویی شود و هم امکان دسترسی و تهیه‌اش برای گروه راحت‌تر باشد.
به طور متوسط بین 700 تا 800 نفر سیاهی لشگر در سریال حضور داشته‌اند که بخشی از آنها را هنرجویان رشته‌های هنری و بازیگری و عده‌ای هم هنرورهای حرفه‌ای که شغل اصلی‌شان سیاهی‌لشگراند، تشکیل داده است. تک‌تک این افراد وقتی برای هر سکانس انتخاب می‌شدند ضمن تست گریم، لباس‌های مناسبی برایشان تهیه می‌شده است.
در بخش سیاهی‌لشگرهای خارجی هم به دلیل استقبال ایرانیان و دانشجویان ایرانی ساکن در مجارستان از گروه فیلمبرداری، از آنها به عنوان سیاهی‌لشگر استفاده شده است.
کل عواملی که در مجارستان حضور داشتند، 28 نفر بودند که 10 نفر از آنها بازیگر و بقیه گروه تولید و کارگردانی بودند، به این ترتیب گروه تولید با نهایت صرفه‌جویی و سرعت در کار توانسته است سریال را به موقع به آنتن برساند.
لوکشین تهران و باغ لاله‌زار در این سریال تنها لوکشینی است که با فضای شهرک سینمایی غزالی فرق دارد، چرا که عوامل تولید با صرف دقت و هزینه دکور خیابان لاله‌زار را در شهرک سینمایی غزالی تغییر دادند و لاله‌زار واقعی را ساختند. البته پس از اتمام فیلمبرداری، خیابان لاله‌زار به وضع سابقش برگردانده شده است. لوکشین تاریخی مهم دیگر در این سریال، باغ سپهسالار است که کمتر سریالی تا این وسعت در این لوکشین حضور داشته است.
لوکشین‌های موجود در کل سریال بسیار متنوع است به طوری که 52 لوکشین در مجارستان و 95 لوکشین در تهران و ایران انتخاب شده است. را‌ه‌آهنی که در سریال دیده می‌شود، همان ایستگاه راه‌آهن تشریفات رضاخان است که هم‌اکنون پشت ایستگاه راه‌آهن فعلی وجود دارد و بلااستفاده مانده است. قطارهای دانمارکی استفاده شده هم از انبار راه‌آهن تهیه شده که با بازسازی و تغییر رنگ و آرم آنها، دوباره امکان استفاده‌اش فراهم شده است.
با توجه به حضور بازیگران، فرانسوی، لبنانی و مجاری، 3 مترجم غیرایرانی گروه را همراهی می‌کردند و در گفتن دیالوگ‌ها و ارتباط برقرار کردن با بازیگران خارجی گروه را یاری می‌دادند.
زمان فیلمبرداری در مجارستان از 18 مرداد 1384 شروع شد و تا دو ماه ادامه پیدا کرده است و بخش‌های فرانسه هم در فاصله دو هفته فیلمبرداری شده است.
