برگزاری نمایشگاه گوانگ‌جو علاوه بر فروش محصولات چینی، گردشگران را به شهری می‌کشاند که از لحاظ گردشگری حرفی برای گفتن ندارد.
گوانگ‌جو مرکز استان گوانگ دونگ چین و دارای آب و هوای مرطوب و اقلیمی گرم حواشی ساحل جنوبی چین است. میزان بارندگی در این منطقه بسیار زیاد است و سبزیجات، میوه‌های گرمسیری و انواع محصولات اقتصادی فراوانی را تولید می‌کند.
تمام فصول آن سرسبز و بدین جهت "شهرگل" لقب گرفته است.
جمعیت این شهر حدود 10 میلیون نفر و بزرگترین شهر حوزه جنوبی چین به حساب می‌آید.
شهر گوانگ‌جو موقعیت منحصر به فردی در صنعت توریسم دارد و سومین جایگاه اصلی تولیدات صنعتی در کشور چین متعلق به این شهر است.
گوانگ‌جو از شهرهایی است که دارای پیشینه طولانی در زمینه روابط خارجی با سایر کشورها و مناطق است و در حال حاضر یکی از مهم‌ترین بنادر اقتصادی تجاری چین محسوب می‌شود که موجب رونق و پیشرفت اقتصاد و تجارت شده است.
از سال 1957 میلادی هر ساله در دو فصل بهار و پاییز نمایشگاه‌های تجاری جهت عرضه محصولات صادراتی چین در این شهر برگزار می‌شود که اخیرا تعداد برپایی این نمایشگاه‌های تجاری به 4 بار در سال هم رسیده است.
امسال هم همانند سال‌های پیشین نمایشگاه گوانگ‌جو در دو فاز 1 و 2 و هر کدام طی شش روز برگزار شد.این نمایشگاه همه گونه محصولات چین را در معرض دید و فروش بازدیدکنندگان داخلی و خارجی قرار می دهد.
برای مثال در فاز دوم این نمایشگاه انواع مختلف کیف و جامه‌دان، کالاهای مصرفی، مبلمان، سفال، مواد غذایی، انواع وسایل آشپزخانه، اسباب بازی، محصولات باغبانی، لوازم‌التحریر، انواع کالاهای ورزشی و توریستی و ... به نمایش درآمد. برگزاری این نمایشگاه در رونق اقتصادی کشور چین بسیار حائز اهمیت است و از طرفی به درآمد صنعت گردشگری چین کمک می‌کند، تا جایی که بیشتر هتل‌های گوانگ‌جو در روزهای نمایشگاه پر می‌شوند.
بر اساس آمار، امسال 118 هزار و123 نفر از فاز اول نمایشگاه گوانگ‌جو بازدید کردند که بخش قابل توجهی از این افراد از خارج از کشور به چین آمده بودند. تعداد کل بازدید کنندگان از فاز 1 و 2 به 230هزار نفر می‌رسد.
علاوه بر این، گوانگ‌جو دارای بازارهای عمده فروشی فراوانی است که به قول معروف از شیر مرغ تا جان آدمیزاد در آن‌ها پیدا می‌شود. بازار لوازم آرایشی، کمربند، گل مصنوعی، موبایل، قفل، ابزار آلات، گل سر، کفش، عینک، پوشاک خردسالان، بدلی‌جات و بازارهای دست دوم، تنها بخشی از این بازارهای عمده فروشی وسیع به شمار می‌آیند.
موضوع جالب توجه این است که گوانگ‌جو از شهرهای توریستی چین به شمار نمی‌آید ولی با این حال درآمد قابل توجهی از گردشگرانی که در قالب تاجر به این شهر سفر می‌کنند عایدش می‌شود.
در سال 2004 میلادی در مجموع 109 میلیون نفر گردشگر از چین بازدید کردند که درآمد ارزی حاصل از حدود 26 میلیارد دلار بوده است. در حال حاضر چین دارای بیش از 6 هزار هتل ستاره دار است که 400 هتل 4 ستاره و 120 هتل 5 ستاره در این میان دیده می‌شوند.
چین تا پیش از تاسیس جمهوری خلق چین در سال 1949 بسیار فقیر بود.
در سال 1978 اصلاح ساختار اقتصادی از روستاها شروع شد و بعد به شهرها تسری یافت.در سال 1980 در بعضی از شهرهای چین مناطق ویژه اقتصادی تاسیس شد و در سال 1984 دروازه 14 شهر ساحلی به روی مرزها گشوده شد.در سال 1990 دولت مصمم به گشایش و توسعه منطقه جدید "پودونگ" در بندر شانگهای شد و از سال 1992 به بعد بخش‌هایی از شهرهای مرزی و شهرهای غیر ساحلی را نیز با خارج مرتبط ساخت.
دولت چین در سال 1997 اعلام کرد که اقتصاد غیر دولتی، بخش بسیار مهمی از اقتصاد ملی است و به این ترتیب تا پایان سال 2004 تعداد شرکت‌های خصوصی به 37 میلیون واحد و سرمایه آن به 5 تریلیون یوان (واحد پول چین معادل 130 تومان ایران) رسید.
با اجرای این سیاست‌ها، چین از سال 1990 تا سال 2004 موفق به جذب 566 میلیارد دلار سرمایه‌گذاری خارجی شده است. در سال 2002 سرمایه گذاری خارجی مورد بهره‌برداری در چین 55 میلیارد دلار بوده که از این حیث رتبه اول را در جهان داراست.
در سال 2004 چین از نظر با زرگانی مقام سوم را در جهان به خود اختصاص داد و اکنون کشوری که روزی همه آن چیزی که از آن می‌دانستیم کمونیستی بودنش بود، با بیش از 220 کشور و منطقه در جهان رابطه بازرگانی دارد.
