این پایان شور‌انگیز

و اما... من که می‌دانی «جودی ابوت» تو هستم. پس این نامه را دوباره آغاز می‌کنم:

ناراحتم از این‌که اولین دوره‌ي خبرنگاری من به این زودی به پایان رسید و خوشحالم از این‌که توانستم خبرنگار خوب و پرکاری برایت باشم. من شور و هیجان بسیاری برای نوشتن داشتم و هنوزهم دارم. همیشه با تو خواهم ماند تا روزهای نوجوانی‌ام به بهترین نحو سپری شوند.

مثل همیشه برایت آرزو می‌کنم: مواظب چرخ‌هایت باش كه پنچر نشوند. دوچرخِ همراه روزهای نوجوانی من!

نویسنده‌ی کوچک تو

متینا عروجی، 13ساله

خبرنگار افتخاری ازاندیشه

عكس: شادي كردبچه، 17ساله،

خبرنگار افتخاري از تهران