براساس گزارش ساينس الرت، اين روبات مودب حتي هنجارهاي اجتماعي در تردد عابران پياده را نيز مي‌شناسد و مي‌داند در چه زماني از چپ و چه زماني از راست حركت كند.
براي اينكه روبات بتواند در نهايت ادب مسير خود را در ميان پياده‌روهاي شلوغ پيدا كند، به تعداد زيادي دوربين و حسگر مجهز است همگي آنها روي سر روبات نصب شده‌اند و با كمك آنها مي‌تواند انسان‌ها را تشخيص داده و خود را از مسير آنها دور نگه دارد بدون اينكه جريان حركت گروهي انسان‌ها را كند كند.
به گفته محققان MIT، موقعيت‌يابي با آگاهي از شرايط اجتماعي توانايي اصلي روبات‌هاي متحركي است كه در محيط‌هايي با تعاملات بالا با عابران پياده فعاليت مي‌كنند. براي مثال روبات‌هاي كوچك مي‌توانند در پياده‌روها مسئوليت حمل بسته يا غذا را به عهده بگيرند و يا روبات‌هاي بزرگتر انسان‌ها را در محيط‌هاي شلوغي مانند بيمارستان‌ها،فرودگاه‌ها و فروشگاه‌هاي بزرگ جا‌به‌جا كنند.
روبات‌هاي امروزه مي‌توانند نسبتا به راحتي از برخورد با موانع ابتدايي جلوگيري كنند، اما محققان MIT مي‌خواهند الگوريتم مكان‌يابي بسازند كه در آن انسان‌ها در اولويت قرار دارند و براساس آن روبات‌ها از تعدادي قوانين نانوشته درباره عابرين پياده مانند خالي گذاشتن فضا براي عبور عابرين از كنار روبات را رعايت كنند.
برخلاف اينكه خودروهاي خودران مي‌توانند به راحتي و با كمك گرفتن از خطوط ميان جاده مسير درست را براي عبور انتخاب كنند،عبور روبات‌ها از ميان گروهي از انسان‌هاي درحال حركت كار بسيار دشواري است، به ويژه اگر ساعت شلوغي باشد، زيرا همواره احتمال تغيير مسير سريع يك عابر پياده وجود دارد.
روبات‌ها نيز با استفاده از فناوري‌هاي روز نمي‌توانند به راحتي ميان سرعت و ايمني تعادل برقرار كنند، زيرا يا بايد مدتي طولاني را صرف محاسبه فواصل ميان پاهاي درحال حركت كنند و يا نمي‌توانند با سرعت كافي نسبت به افرادي كه تغيير مسير مي‌دهند واكنش نشان دهند.
محققان براي غلبه بر اين مشكل از نوعي فناوري يادگيري ماشيني به نام يادگيري تقويتي استفاده كردند كه در آن سيستم‌ها بر اساس دوره‌هاي آموزشي آزمون و خطا در محيط آموزش مي‌بينند نه بر اساس دستورات از پيش تعيين شده.
در اين پروژه محيط يادگيري فضاي شبيه‌سازي شده رايانه‌اي بود تا روبات ياد بگيرد در محيط‌هاي شلوغ چگونه واكنش نشان دهد. زماني كه روبات در محيط واقعي رها شد، از دانش خود براي عبور محترمانه و امن از ميان انسان‌ها استفاده كرد. سرعت حركت روبات از ميان انسان‌ها در اين آزمايش 1.2 متر بر ثانيه بود.
روبات در هر دهم ثانيه تصميمي جديد مي‌گرفت تا بتواند طبيعي‌تر مسير خود را به سوي ساختماني در محوطه MIT بيابد، و در اين مسير پشت سر فردي ايستاد تا فرد قهوه بخرد و از ميان گروهي از انسان‌ها نيز به آرامي عبور كرد. مرحله بعدي آموزش روبات براي عبور از محيط‌هاي شلوغ‌تر و شهري‌تر خواهد بود.
نظر شما