پلنگ‌های برفی منقرض نمی‌شوند

براساس گزارش BBC، اين به آن معني است كه پلنگ برفي ديگر در معرض انقراض نيست اما سايه تهديد انقراض نيز از سرش برداشته نشده‌است.

اين تصميم توسط اتحاديه بين‌المللي حفاظت از طبيعت، IUCN اعلام شد، سازماني كه استاندارد جهاني براي ارزيابي شدت خطر انقراض گونه‌ها را تعيين مي‌كند.

متخصصان هشدار داده‌اند كه اين گونه نادر هنوز در معرض تهديد جدي شكار و تخريب زيستگاه قرار دارد. اين جاندار زيبا و چابك كه در كوهستان‌هاي مركزي آسيا زندگي مي‌كند،‌ اولين‌بار در سال 1972 در ليست گونه‌هاي درحال انقراض IUCN قرار گرفت.

وضعيت جديد اين جاندار درپي فرايند سه ساله ارزيابي توسط پنج متخصص بين‌المللي مشخص شد. به گفته تام مك‌كارتي يكي از محققان حاضر در برنامه، براي اينكه پلنگ برفي درحال انقراض درنظر گرفته شود بايد كمتر از 2500 قلاده از آن  در حيات وحش حضور داشته باشند و اين تعداد نيز بايد با كاهش جمعيت شديدي مواجه باشند.

درحال حاضر احتمال هردو مورد ذكر شده كاهش پيدا كرده‌است اما اين به آن معني نيست كه پلنگ‌هاي برفي وارد حاشيه امن شده‌اند. اين گونه زيبا همچنان در معرض خطر شديد انقراض قرار دارد و جمعيت آنها نيز همچنان رو به كاهش است،‌تنها سرعت اين كاهش كندتر شده‌است.

قرار گرفتن در وضعيت آسيب‌پذير به آن معني است كه كمتر از 10 هزار قلاده يا راس از يك گونه باقي مانده‌است، و جمعيت آنها نيز با سرعتي دست‌كم 10 درصدي در سه نسل متوالي كاهش پيدا كرده‌است. اتحاديه پلنگ‌هاي برفي كه هدف آن محافظت از اين گربه‌سان بزرگ از طريق پروژه‌هاي اجتماعي است،‌ به شدت با اين تغيير وضعيت اعلام مخالفت كرده‌است و تصميم دارد برسر اين تصميم با IUCN مقابله كند.

محققاني كه در زمينه حيات پلنگ‌هاي برفي تحقيق مي‌كنند معتقدند سرعت كاهش جمعيت اين گونه به واسطه اجراي پروژه‌هاي محافظتي كند‌تر شده‌است. علاوه براين تعداد مناطق محافظت‌شده‌اي كه پلنگ‌هاي برفي در آن اقامت دارند نيز افزايش پيدا كرده‌است.

اين گربه‌سان كه به ندرت مي‌توان در حيات وحش مشاهده كرد،‌در قله‌هاي آسياي مركزي، مانند هيماليا، يا كوه‌هاي آلتاي سكونت دارد و زيستگاه آنها وسعتي برابر 1.8 ميليون كيلومتر در طول 12 كشور مختلف دارد. دانشمندان مي‌گويند اين جانداران به خاطر پوست زيبايي كه دارند شكار يا قرباني توسعه زيرساختارهاي شهري يا تغييرات اقليمي مي‌شوند.

پلنگ‌هاي برفي موجوداتي منزوي هستند و معمولا در گرگ و ميش هوا آغاز به شكار مي‌كنند و مي‌توانند شكارهايي با سه برابر وزن خود را از پا درآورند. رنگ پوست اين جانداران زيبا متناسب با نوع فصل از سفيد به زرد روشن تغيير مي‌كند.