احمد توکلی در این نامه که نسخهای از آن در اختیار همشهری قرار گرفت از حضور محمود احمدینژاد در اجلاس اعضای شورای همکاری خلیج فارس و همچنین واکنش دولت به گزارش 16 نهاد اطلاعاتی آمریکا انتقاد کرد.
در این نامه آمده است: گزارش البرادعی درباره حل برخی از ابهامات پیرامون فعالیت هستهای ایران، حاوی نکات مثبت و ثمره تلاش دولت محترم و اجرای طرح جدید مدالیته و یک گام بلند به پیش بود. ولی اولا ایران را متهم کرد که منفعلانه اطلاعات داده نه داوطلبانه، پس احتمال دارد هنوز مسائلی باقیمانده باشد. ثانیا مصرانه اجرای قطعنامههای غیرقانونی شورای امنیت را درخواست کرده بود.
وی در ادامه افزوده است: شعف بیش از اندازه در قبال این گزارش و نادیده گرفتن این نکات منفی، حجیت و اعتباری برای آژانس فراهم میسازد که در آینده ممکن است برای ما زیان بار باشد. چنانکه در گذشته نیز آژانس تحت فشار قدرتهای غربی علیه ما گزارش ناروا داده است. به ویژه آنکه تمایلی در دولت وجود دارد که وزن کمی برای فعالیتهای سیاسی قائل شود به همین دلیل و مرتبا روی جنبههای فنی حقوقی موضوع تکیه میکند در حالی که تبدیل آژانس به حکم نهایی و کم اعتنایی به تلاشهای سیاسی راه درستی نیست.
تهمت نظامی بودن
رئیس مرکز پژوهشهای مجلس در ادامه این نامه آورده است: گزارش 16 نهاد اطلاعاتی آمریکا نیز از این حیث که اعتراف میکند در وضعیت فعلی، فعالیت هستهای ایران غیرنظامی است به نفع ماست، ولی اولا، صریحا بر تهمت نظامی بودن آن تا سال 2003 تأکید میکند، ثانیا تغییر مشی ادعایی را نتیجه فشارها میخواند. ثالثا تلویحا زمینه را برای این هشدار آماده میکند که باز هم ممکن است مشی هستهای ایران نظامی شود.
نماینده مردم تهران در بخش دیگری از نامه خود با انتقاد از واکنش دولت نسبت به این گزارش نوشته است: در این مورد نیز شور و شعف زیادی نشان داده شده است، بهطوری که جنابعالی در سخنرانی ایلام بسیاری روی آن تأکید داشته و حتی پیروزی هستهای را در این مرحله بزرگترین پیروزی سده اخیر نامیدید.
البته مقصود شما از پیروزی، نفس انتشار گزارش نبوده است. در عین حال پرواضح است که پیروزی هستهای ملت ایران به همت چندین ساله دولتها و به ویژه دولت محترم شما و با حمایت مجلس هفتم، اگر چه بسیار بزرگ است، ولی میوه پیروزیهای بزرگتری از جمله پیروزی انقلاب اسلامی و دفع تجاوز 8 ساله دشمن به دست ملت ایران با رهبری شگفت آور امام امت رضوانالله تعالی علیه بوده است.
توکلی در ادامه این نامه تأکید کرده است: این نوع ابزار خوشحالی از گزارش نهادهای اطلاعاتی آمریکا خطر افزایش اعتبار گزارشهایی از این دست را در پی دارد. روشن است که چنین نتیجهای به سود ما نیست چرا که گزارش بعدی، در سطح اعتبار بیشتر، میتواند کاملا علیه ما تنظیم شود. علاوه بر آنکه همین گزارش نیز امروز دستاویزی برای ضروری دانستن قطعنامه سوم شده است.
سفر بدون دعوت
وی همچنین به سفر احمدینژاد به دوحه و حضور در اجلاس شورای همکاری خلیج فارس ایراد گرفته و خطاب به رئیسجمهوری آورده است:
سفر جنابعالی به اجلاس اخیر شورای همکاری خلیج فارس نیز درست بهنظر نمیرسد زیرا اولا به درخواست ما صورت گرفته است، نه دعوت آنها.
ثانیا وقتی همواره بهطور سنتی، در بیانیههای پایانی این شورا تمامیت ارضی ایران درباره جزایر ایرانی ابوموسی، تنب بزرگ و تنب کوچک نفی میشود، چرا وزارت خارجه چنین درخواستی کرد؟
دیدیم که این بار نیز به همان سیاق همیشگی، حضور ایران در خاک خویش، در بیانیه پایانی همین اجلاس شورای همکاری اشغال خوانده شد و برای کوچک شمردن ما اعلام کردند که این حضور به درخواست ایران بوده است نه دعوت آنها. آیا وزارت خارجه از قبل تضمینی دریافت کرده بود که نادیده گرفته شده است؟
در پایان این نامه آمده است: آیا این رفتار با عزت که یکی از ارکان سیاست خارجی ماست سازگار است؟ جنابعالی و به تبع آن ایران اسلامی بحمدالله در بین ملتهای مسلمان محبوبیت چشمگیری یافته اید، حضور عزتمندانه در محافل سیاسی خارجی میتواند بر این محبوبیت بیفزاید و حضوری که با عزت همراه نباشد، هزینه کردن آن محبوبیت است بدون دستاوردی.
توکلی در انتها خطاب به احمدینژاد نوشته است: مقتضی است دستور فرمائید وزارت خارجه نسبت به انتقادهای موجود توضیح دهد تا نیازی به طرح سؤال رسمی در مجلس نباشد.