به مولکول DNA نوترکیب حاصل از کلونسازی که حاوی ژن‌های بیگانه است، کلون نیز گفته می‌شود.
هدف‌های متنوعی از انجام کلونسازی دنبال می‌شود. برای مثال، کلونسازی ژن در مواردی همچون تکثیر یک قطعه DNA، شناسایی و نقشه برداری ژن‌ها، تعیین توالی، جداسازی و بررسی پروموترها(آغازگرهای رونویسی ژن) ودیگر توالی‌های تنظیمی، تولید پروتئین‌های نوترکیب، ژن‌درمانی، ایجاد موجودات تراریخت، تهیه واکسن و ایجاد کیت‌های تشخیص طبی کاربرد دارد.
برای کلون‌کردن یک قطعه DNA به درون سلول میزبان، ابتدا قطعه مزبور توسط آنزیم‌های محدود‌کننده از ژنوم جدا شده و سپس به کمک آنزیم لیگاز به قطعات DNA دیگری بنام وکتور (ناقل) متصل می‌شود. سپس این وکتورهای نوترکیب (حاوی مولکول DNA بیگانه) به سلول میزبان جدید منتقل می‌شوند.
