نیویورک تایمز: رای گیری سازمان ملل ثابت کرد آمریکا اول نیست

به گزارش ايرنا، راجر کوهن ستون نویس روزنامه آمریکایی روز جمعه در تفسیری افزود: اگر آمریکا این است؛ با کابینه ای مملو از یک سری آدم های چاپلوس، وحشت زده و زانوزده پیش 'پیشوای بزرگ' و معاون اولی که هر 12 ثانیه یک بار به هنرپیشه بدل 'موسولینی' ادای احترام می کند و کاخ سفیدی که به 'حقایق جایگزین' معتقد است، لازم است درست در حالی که در شرف باختن به دیگران هستید، سرتان را بالا بگیرید.

اگر آمریکا این است که رهبرش یعنی پیشوای بزرگ متحدانش را که با او همراهی نمی کنند تهدید می کند، در توییت هایش نژادپرستی فاشیستی ضد مسلمانان انگلیس را مطرح می کند و به شهردار مسلمان لندن توهین می کند و رویای یک حمله تروریستی در سوئد را در سر می پروراند و به دروغ یک تماس تلفنی ساختگی از سوی رئیس جمهور مکزیک را جعل می کند و مدعی است که داستان روسیه (دخالت روسیه در انتخابات آمریکا) 'تماما ساختگی' است، آنگاه شما هم مجبورید تحمل کنید و گوش کنید به حقیقتی که از آن صحبت کرده اید و آدم های رذل آن را پیچانده اند تا دامی برای احمق ها بیفکنند'.

اگر آمریکا این است که در آستانه یک سالگی ریاست جمهوری ترامپ و در آن بعضی از نمایندگان جمهوریخواه از پیشوای بزرگ قدردان خداوندند که چنین رئیس جمهوری را به ایشان موهبت کرده است و سناتور جمهوریخواهی مانند ' اورین هاچ'، ترامپ را بزرگترین رئیس جمهوری که شاید تا حال دنیا به خود دیده باشد، می نامد و 'پیشوای بزرگ هم قانون اصلاح مالیاتها و کاستن از مالیاتها را که میلیونها دلار برای خانواده اش صرفه جویی می کند را جشن می گیرد اما اجازه می دهد ' برنامه بیمه بهداشتی کودکان' که 9 میلیون کودک را تحت پوشش خود قرار می دهد مهلت اعتبارش منقضی شود، آنگاه شما باید بروید و روحیه و اعصاب راحتی را که از دست داده اید را احیا کنید.

اگر اینجا 'ترکمنستان' نیست و 'نیوزپیک' هم نیست وآمریکاست، یعنی جایی که 'پیشوای بزرگ' با کج خلقی های کودکانه اش همه رسانه های مخالف را متهم به نشر 'اخبار جعلی' می کند و به دستگاه قضا حمله می کند و شیفته مستبدین عالم است و 24 ساعت شبانه روز برای خوش خدمتی به رفقای ثروتمندش که آنها را ' معجزه طبقه میانی جامعه ' می نامد زحمت می کشد و کار می کند، آنگاه شما وقتی در وجودتان هیچ چیزی باقی نمانده است جز یک اراده؛ آنگاه بایستید و به آنها بگویید، دست نگه دارید.

اگر این آمریکاست که پیشوای بزرگ آن از شما می خواهد ایمان بیاورید 'دو دو تا مساوی است با پنج تا' .

اگر این آمریکاست که نظامیگری و ملی گرایی و اهانت به روشنفکران وهنرمندان و دشمن پروری و قربانی پروری و اهانت به مطبوعات آزاد بر آن حاکم است و شما رنج می برید از اینکه می بینید در سازمان ملل تقریبا بر ضد آمریکا رای مثبت داده اند و تنها کشورهایی که به قطعنامه علیه آمریکا رای منفی داده اند شامل 'میکرونزیا' و ' نائورو ' و ' پالائو' و چند تا کشور دیگرند از همین دست.

آنگاه شما خواهید دید که این ادا و اصول درآوردن ترامپ به اسم صیانت از کیان آمریکا، در واقع یک دروغ و توهین و خیانت بیش نیست.

آمریکا هرگز نمی تواند ؛ اول باشد.

آمریکا می تواند یک آدم کش باشد و یک قلدر زورگو که به خودش خیانت می کند.

آمریکا یا باید فقط خودش باشد، یعنی یک ایده مسلم آزادی و دمکراسی و جامعه ای باز و آزاد و یا هیچ چیز، یعنی جایی زشت و بیش از حد بزرگ شده و حریص که روزهای اوج عظمتش مربوط به گذشته است، نه امروز.

سال نو در راه است. سرانجام مدارا و خویشتنداری و وقار و متانت و مشورت و مباحثه، بر غارتگری پیشوای بزرگ بر حقیقت و تفکر پیروز خواهد شد.

سزاوار است برای این آرمانهای والا جنگید و برنده شد.