به گزارش مهر، نبی الله منصوری استاد مهندسی محیط زیست دانشگاه علوم تحقیقات در نشست تخصصی آلودگی هوای شهر تهران و راهکارهای اجرایی رفع آلودگی گفت: یک سوال خیلی مهم در بحث آلودگی هوا این است که اکنون ۵۰ تا ۶۰ سال از آغاز طرح مسئله آلودگی هوا گذشته پس چرا این مشکل حل نشده است؟
منصوری تأکید کرد: بحث آلودگی هوای تهران دلایل طبیعی دارد اما این به معنای تبرئه عوامل انسانی آلودگی نیست. تشدید آلودگی و بالارفتن غلظت ناگهانی آن در این ایام طبیعی نیست. بخشی از آلودگی ناشی از منابع انتشار یعنی خودروها، صنایع و غیره است و بخشی دیگر دلایل آب و هوایی دارد.
وی با بیان اینکه در تهران بدشانسی آب و هوایی داریم، خاطرنشان کرد: باد میتواند تا ۵۰۰ درصد هوا را پاک کند یعنی اگر تهران مثلا در موقعیت منجیل بود اجتماع آلایندهها را شاهد نبودیم اما اکنون که دستمان به طبیعت نمیرسد باید منابع ایجاد آلودگی را مهار کنیم.
استاد مهندسی محیط زیست دانشگاه علوم تحقیقات با بیان اینکه مهمترین دلیل آلودگی هوا در تهران تا ۷۰ درصد ساخت و ساز است، تصریح کرد: کارهای خوبی اخیراً انجام شده، با وضعیت فناوری و شرایط اجتماعی و اقتصادی ما انتظار زیادی از خودروسازان نمیتوان داشت. کیفیت سوختمان را خیلی بهتر کردیم و سوخت ما دیگر سرب ندارد. کل شهرهای ما گازکشی شده و اقدامات دیگری هم کرده ایم اما همه این اقدامات جواب نداده است.
منصوری با طرح این پرسش که چرا این اقدامات جواب نداده، گفت: مترو راه اندازی کردهایم اما کافی نیست. حمل و نقل عمومی توسعه یافته اما آن هم کافی نیست. هیچ یک از اقدامات خوبی که کردهایم به اندازه کافی نبوده اما به عقیده من یک عامل در تمام این مدت خلاف جهت اقدامات ما برای رفع آلودگی عمل میکرده است. یک سازمان در جهت خنثی کردن همه تلاشهای ما عمل کرده و آن تراکم شهری است.
وی تأکید کرد: هر اقدامی که کردهایم توسعه شهر و تراکم شهری یعنی تعداد نفر بر کیلومتر مربع، آن را خنثی کرده است. شهردار تهران و شهرداران گذشته باید جواب بدهند که وقتی تعداد نفرات در یک خیابان چند برابر میشود چطور میتوان آلودگی هوا را کاهش داد.
استاد مهندسی محیط زیست دانشگاه علوم تحقیقات اظهارکرد: همین الان تعداد زیادی پشت گیشههای شهرداری منتظرند تا ساختمان دو طبقه خود را بکوبند و به جایش ۱۰ طبقه بسازند این در جهت خراب کردن و بن بست کردن شهر است.
منصوری با اعلام اینکه تهران از لحاظ محیط زیستی به بن بست رسیده است یادآور شد: در ۱۲۵ شهر اول دنیا، میزان تراکم ۴ هزار و ۷۲۵ نفر بر کیلومتر مربع است و متوسط آنها تنها حدود ۲ هزار نفر بر کیلومتر مربع است. این در حالی است که تهران در سال ۲۰۰۶ تراکم ۱۰ هزار و ۵۰۰ نفر بر کیلومتر مربع را داشته و این عدد اکنون بالاتر هم رفته است.
وی خاطرنشان کرد: وقتی شهر وسیع میشود، هزینهها هم بالا میرود. باید برای شهر جاده کشید، برق کشید، خدمات ارائه کرد اما وضعیت اقلیمی هم تعیین کننده است. وضعیت اقلیمی تهران برای تراکم پائین مناسب است اما ما دقیقاً برعکس عمل کردهایم. تهران در سال ۲۰۰۶ تراکم ۱۰ هزار و ۵۰۰ نفر بر کیلومتر مربع را داشته اما شهرهای اروپایی که میخواهیم آلودگی هوای ما هم مانند آنها باشد تراکمشان کمتر از دو هزار نفر بر کیلومتر است.
استاد مهندسی محیط زیست دانشگاه علوم تحقیقات اعلام کرد: الگوی شهرسازی در تمام کلان شهرهای دنیا به این شکل است که در سطح کوچکی در مرکز شهر آپارتمانهایی بلندمرتبه ساخته میشود و در سطح وسیعی که مناطق اطراف را تشکیل داده، سکونت گاههای یکی دو طبقه را شاهدیم. اما در تهران دقیقا برعکس این عمل شده و تا پای کوه برج سازی شده است.
منصوری ادامه داد: نیویورک که به شهر آپارتمانها و برجها شناخته شده تنها دو هزار و ۵۰ نفر بر کیلومتر مربع تراکم دارد و همه آن برج سازیها فقط در مرکز شهر است و در ۸۰ درصد سطح شهر که دورتادور مرکز را گرفته شاهد ساختمانهای یک تا دو طبقه هستیم آیا اینها نمیتوانستند ساختمان دو طبقه خود را بکوبند و به جای آن ۲۰ یا ۲۰۰ طبقه بسازند و از این راه درآمدزایی کنند!؟
وی تأکید کرد: نمای باز و عمومی لس آنجلس هم نشان میدهد ساختمانها در بخش کوچک مرکزی بلند و در بخش وسیع اطراف کوتاه است. تورنتو هم با حدود دو هزار نفر بر کیلومتر مربع تراکم شرایط مشابهی دارد. توکیو که تراکم آن بیش از دو برابر اینهاست و ۴ هزار و ۷۵۰ نفر بر کیلومتر مربع تراکم دارد، باز هم کمتر از نصف تهران است و قسمتهای مسکونی آن کم ارتفاع هستند. لندن با ۵ هزار و ۱۰۰ نفر بر کیلومتر مربع تراکم هم مرکز شهری بلند دارد که تمام مناطق مسکونی اطراف آن را ساختمانهای یکی دو طبقه گرفتهاند.
استاد مهندسی محیط زیست دانشگاه علوم تحقیقات تصریح کرد: در تهران دورترین قسمتها از مرکز در شمال غرب را هم با برجهای بلندمرتبه به طور کامل پوشاندهایم و تراکم امروز تهران به ۱۲ هزار و ۲۰۰ نفر بر کیلومتر مربع رسیده است.
منصوری در توضیح راهکارهای رفع مشکل یادآور شد: نخستین اقدام توقف طرح تفصیلی فعلی شهر تهران و تدوین طرحی جدید مبتنی بر جلوگیری از افزایش تراکم است. متأسفانه باید بگوییم شهر باید گران شود تا جاذبههایش برای مردم کم شود.
وی تأکید کرد: تصمیمات و محدودیتهای مربوط به آلودگی هوا باید دست کم تا شعاع ۵۰ کیلومتری شهر اعمال شود چرا که وضعیت آلودگی به نوعی است که تنها اگر تا آن محدوده وسیع تمام محدودیتها را رعایت کنیم شانسی برای مدیریت آلودگی وجود دارد. تمام محدودیتهای معاینه فنی هم باید خیلی سخت گیرانه روی کامیونها و دیزلها اعمال شود.
منصوری در پایان تصریح کرد: درباره اعمال محدودیت و ممنوعیت استفاده از موتورسیکلتها می گویند، چند هزار نفر از این راه نان میخورند و معیشت خانواده را تأمین میکنند اما مگر میتوانیم جان ۱۰ میلیون نفر را قربانی معیشت این چند هزار نفر کنیم؟
نظر شما